Drie Russen hebben vorige week een wereldrecord neergezet voor het parachutespringen vanuit de stratosfeer van de aarde naar de Noordpool tijdens een missie die ook diende als test van een nieuw prototype van een communicatiesysteem voor gebruik in het Noordpoolgebied, een organisator van de vertelde Reuters.
Mikhail Korniyenko, Alexander Lynnik en Denis Yefremov slingerden zichzelf uit een Ilyushin-76-vliegtuig op een hoogte van 10.500 meter (34.450 voet) en brachten ongeveer twee en een halve minuut in vrije val door voordat ze hun stort op 1.000 meter boven de grond. De afdaling werd vastgelegd in een spectaculaire video.
Alle drie hadden ze last van bevriezing van hun wangen, ondanks het dragen van verwarmde maskers, zei organisator Nikita Tsaplin. Terwijl ze met een snelheid van meer dan 300 km/u naar beneden stortten, voelde de luchttemperatuur van ongeveer -50 graden Celsius (-58 Fahrenheit) aan als -70 graden Celsius (-94F).
Advertentie
Ze landden in de buurt van Rusland. De poolbasis Barneo, waar Tsaplin zei dat ze een server van stroom konden voorzien met behulp van dieselgeneratoren en een verbinding met een satelliet tot stand konden brengen. De apparatuur was eerder van een lagere hoogte gedropt.
De communicatie in het Noordpoolgebied zal waarschijnlijk van groter belang worden terwijl landen als Rusland, de Verenigde Staten en China daar strijden om hulpbronnen, handelsroutes en militair voordeel.
Tsaplin zei dat de Russen gegevens konden verzenden via een experimenteel systeem, hoewel hij erkende dat dit op dit moment in niets leek op de mogelijkheden van het in de VS gevestigde Iridium Communications Inc, dat dekking biedt vanuit zowel de palen.
Lees ook | Het ijs breken: hoe India kan helpen het noordpoolgebied te redden
“Natuurlijk is onze oplossing een prototype, maar toch zijn we erin geslaagd om vanaf onze server verbinding te maken met onze satelliet en gegevens over te dragen,” zei Tsaplin, managing partner en mede-oprichter van de Russische hostingprovider RUVDS.
Advertentie
“Natuurlijk, het is nog niet Iridium, maar we hebben enkele kleine stappen in die richting gezet en dat was eigenlijk de taak – om te zien hoe realistisch het zou zijn om een goedkope oplossing te bouwen om toegang te krijgen vanaf een computer tot een satelliet.”