Dutch

Hoe slechte apen uit de steden de goede apen die in de heuvels leven corrumperen

Apr 12, 2024

Er bestaat al jaren een oud verhaal over hoe de Britten tijdens de dagen van de Britse Raj zo genoeg kregen van de hordes resusapen die hun gloednieuwe hoofdstad (New Delhi) teisterden, dat ze ze in de val lieten lopen door de treinlading en stuurden ze naar het achterland, waar ze werden vrijgelaten. De apen, niet gewend aan het leven in het wild en al die frisse lucht, namen prompt de volgende trein terug naar de hoofdstad.

Welnu, na ruim veertig jaar samen te hebben geleefd met groepen rhesus in Delhi, kan ik garanderen dat resus (zoals veel menselijke equivalenten) geen ideale buren zijn. Maar wat erger is, is dat ik een gelijkenis zie tussen hun onbeschaamde agressiviteit, en die van de gemiddelde weggebruiker in Delhi. Er is datzelfde arrogante branie en overdreven gevoel van eigendom. (‘Abbe, weet u wie mijn vader is?’). Als ze je tuin binnenkomen, ga je weg.

Apenliefhebbers zullen zeggen dat het de mensen van de stad zijn die ervoor gezorgd hebben dat ze zich zo gedragen: door ze op hun beurt te voeren en te stenigen, hebben ze de apen onzeker gemaakt over hoe ze moeten reageren en zich moeten gedragen. Door ze in de val te lokken en ze in ballingschap te sturen naar het Asola Wildlife Sanctuary of een dergelijke godvergeten wildernis, breken we hechte familiegroepen uiteen en dat is behoorlijk traumatisch voor hen. Bovendien zouden ze zich daar moeten gedragen als primitieve jager-verzamelaars, kun je je voorstellen, en niet als 21e-eeuwse millenniummakaken die graag in winkelcentra met airconditioning rondslenteren en zichzelf tegoed doen aan cheesecake en cappuccino. Als je je op een consequent beschaafde manier met hen gedraagt, zullen ze je beantwoorden en je niet lastigvallen, maar zullen ze beleefd vragen of je nog pistachenoten over hebt. Haal alsjeblieft je zakken tevoorschijn en maak je handtas leeg.… nu… of anders!

Advertentie

Het probleem is dat de makaken ook behoorlijk korte en extreem brandgevaarlijke lontjes hebben: als je ze niet binnen 15 seconden geeft wat ze willen, vraag je om problemen, man. En dat kan behoorlijk ernstige problemen opleveren als ze tegen je in actie komen – een loco-burgemeester in Delhi betaalde met zijn leven nadat hij door hen van het dak was verjaagd. Hun hoektanden zijn meer geschikt voor sabeltandtijgers dan voor vegetarische apen. Afgezien van Delhi hebben veel steden, vooral in Noord-India, zoals Agra, Mathura en Dehradun, te maken met hetzelfde probleem, en de makaken kunnen zich werkelijk gedragen als misdadigers die zware politieke steun genieten. Bij een bezoek aan Rishikesh kreeg ik onmiddellijk het advies mijn mobiel in mijn zak te steken en mijn bril af te zetten, omdat deze onmiddellijk door de plunderende apen zou worden weggerukt en vastgehouden voor losgeld. Als je een gouden ketting droeg, zou je keel zelfs doorgesneden kunnen worden.

Kennelijk worden veel van deze gangsterapen nog steeds door de gemeenten in de val gelokt en in het holst van de nacht met vrachtwagens naar de heuvels vervoerd, waar ze in de omliggende bossen worden vrijgelaten. De meeste van deze hoodlum-apen zijn niet in staat om met liften terug te gaan naar de steden waar ze vandaan zijn gehaald – zoals ze dat blijkbaar in de goede oude tijd deden.

Ah, rehabilitatie terug in de vrije natuur zou je zeggen, wat fijn! Maar dit is noch bij de apen, noch bij de lokale menselijke bewoners van deze gezonde plaatsen in goede aarde gevallen: de lokale bevolking zegt dat deze in de stad opgegroeide apen voor niemand 'tameez' (respect) hebben, ze vernietigen zonder onderscheid hun boomgaarden en gewassen, bijten vrouwen en kinderen, en gedragen zich in het algemeen precies zoals de 'badtameez'-mensen van de vlakten, wier misdaden verschillend kunnen zijn: zwerfvuil achterlaten, land opkopen, afschuwelijke resorts bouwen en hun zachte, smachtende manier van leven volledig verstoren. Velen die land hebben bewerkt dat grenst aan deze beboste gebieden, hebben het opgegeven en zijn gedwongen naar de stoffige steden in de vlakten te trekken op zoek naar levensonderhoud. De bergbewoners hebben hun op de vlakten wonende tegenhangers lange tijd met argwaan en vijandigheid bekeken – niet geheel ongegrond. Ze zijn bang dat deze onbeschaafde, onbeschofte mensen uit zijn op hun eigendommen en hebben hen er zelfs van beschuldigd dat ze opzettelijk de goonda-apen op hen hebben losgelaten om het proces te vergemakkelijken – net zoals incassobureaus geld uitlenen wanbetalers.

Wat nog erger is, is dat deze stadsapen nu ook de lokale bevolking van ‘goede’ apen corrumperen die vriendelijker waren en prima met de lokale menselijke bevolking overweg konden. Over onszelf een spiegel voorhouden gesproken.

Advertentie Ook door Ranjit Lal | Wat dieren hebben dat mensen missen

Dus hoe gaat men om met dit probleem? We kunnen de apen niet neerschieten of luipaarden los laten in de parken, langoeren maken ze niet erg bang (anders wachten ze gewoon tot de langoerpatrouille voorbij is voordat het weer normaal is) en het gebruik van katapulten tegen hen betekent dat ze zullen zich tegen je verzetten. Misschien kun je beter stoppen met het organiseren van papaya- en parantha-feestjes elke ochtend voor henin parken en tuinen, zoals zoveel mensen doen, door hen vet te mesten en hen aan te moedigen meer baby's te krijgen, omdat hun toekomst hier zo veilig is. Het voeren van dieren is allemaal prima, maar met dieren zo intelligent als de resus kun je je voorstellen dat de Whatsapp-berichten worden verzonden van een hippe aap uit Delhi naar zijn plattelandsneef:

Arre Budhoo,

Ik spotte met een grote mand met kiwi (geïmporteerd), avocado (geïmporteerd), bosbessen (geïmporteerd) en aloo-paranthe (lokaal) als ontbijt – zoveel als ik kon eten! Nu gaan zwemmen! Too jhatt se aa ja! Dit is de plek waar je moet zijn! Zesjarige bachcha's en hun mummiji's achtervolgd over het gazon van de India Gate – bahut mazza aayaa! Ik ga binnenkort het nieuwe parlementsgebouw bezoeken en kijken wat ik daar kan doen. Ek dum jaldi aa bro aur family ko bhi lay aana!

Hatta-katta.

Meer premiumverhalen