Waarom Messi naar de Saoedische club Al Hilal gaat, zou zonde zijn

0
31

Na het spelen van zijn laatste wedstrijd voor PSG op zaterdag (3 juni) is Lionel Messi transfervrij. Onder de vrijers voor de man die later deze maand 36 wordt, was de Saoedische club Al Hilal, eigendom van het staatsinvesteringsfonds van het land. Hoewel er geen verhuizing is aangekondigd, zijn de rijkdommen van Saoedi-Arabië ongetwijfeld lucratief voor een speler in de nadagen van zijn carrière. Messi is al een toerismeambassadeur voor het West-Aziatische land.

Voor veel fans zal een verhuizing naar Saoedi-Arabië echter een blijvende smet op Messi's nalatenschap zetten. Afgezien van de kwaliteit van de competitie, hebben fans ethische bezwaren geuit die een dergelijke stap zou oproepen. Saoedi-Arabië, dat veel wordt verguisd vanwege zijn mensenrechtensituatie, heeft de afgelopen jaren immers een grote imagoverandering geprobeerd, met kroonprins Mohammad bin Salman vastbesloten om het land te projecteren als een moderne 21e-eeuwse grootmacht. Welke rol zal Messi's mogelijke komst naar de Saoedische competitie spelen in een dergelijk project?

Het “sportswashing-debat” is niet nieuw in het voetbal. Sterker nog, sinds het WK voetbal in Qatar in 2010 werd aangekondigd, is er ad nauseum gesproken en geschreven. Dat sportswashing “bestaat” is onbetwistbaar – vraag maar aan alle fans van Newcastle United met Saoedische vlaggen op hun Twitter-biografie wat ze van MBS vinden. In hoeverre professionele atleten zich echter aan bepaalde ethische normen moeten houden met betrekking tot hun besluitvorming, is een moeilijker te beantwoorden vraag.

Ten eerste zijn dit professionele atleten waar we het over hebben, die een sport voor een korte duur in hun leven om een ​​leven lang van te leven. De meeste sporters hebben niet de luxe om na te denken over de morele tekortkomingen van hun werkgever – net als de meesten van ons in de wereld. Ze moeten voor zichzelf zorgen, en in veel gevallen zelfs voor hun uitgebreide familie en gemeenschap.

In Totaal Voetbal | 'Wokes' kan schor huilen, maar Messi is geen duivel om zijn merk te taggen met Saoedi-Arabië

Lionel Messi is echter geen doorsnee sporter. Hij is misschien wel de beste voetballer aller tijden en zal met pensioen gaan met een nettowaarde van honderden miljoenen dollars – ongeacht of hij een historisch contract tekent bij een Saoedische club of niet. Het argument dat hij alleen voor zijn eigenbelang moet zorgen gaat gewoon niet op.

Tenzij men het ethisch nihilisme volledig omarmt, in welk geval niets ertoe doet, is het absoluut noodzakelijk om sporters – zoals alle mensen – aan bepaalde fundamentele ethische normen te houden, die overtreden zouden moeten worden tot redelijke kritiek. Hoewel het redelijk is om de lat lager te leggen voor de gemiddelde atleet, is het ook redelijk om meer te verwachten van iemand als Messi. Maar zal het lidmaatschap van een Saoedische club werkelijk een aantal abstracte ethische normen schenden?

Ten eerste, hoewel de Saoedische staat ongetwijfeld een aantal laakbare dingen heeft gedaan in binnen- en buitenland, is het niet uniek. Het uitkiezen van landen als Saoedi-Arabië, Qatar en Rusland in het sportswashing-debat door westerse commentatoren ontbreekt niet alleen aan zelfbewustzijn over de misdaden van hun eigen land, het kan ook grenzen aan racisme. Het concept van sportswashing is tenslotte waarschijnlijk zo oud als de sport zelf en dateert van vóór de komst van West-Aziatische staten of Russische oligarchen in het spel.

Advertentie

Whataboutery is echter nooit een antwoord op ethische vragen. Of de VS ook meedoen aan sportswashing – spoiler alert, dat doet het – is niet relevant voor de discussie over Saoedi-Arabië. De enige relevante vraag is hoe de toetreding van Messi tot Al Hilal de Saoedische staat waarschijnlijk ten goede zal komen en hoe aansprakelijk Messi zal zijn voor de daaropvolgende wandaden.

Must Read Opinions

Klik hier voor meer

Saoedi-Arabië mag dan wel rijk zijn, het is zeker niet het meest populaire land ter wereld. MBS's Vision 2030 ging helemaal over het veranderen hiervan – en wat is een beter voertuig om je wereldwijde imago te spoelen dan de grootste speler in het populairste spel ter wereld? Sportfandom is zo emotioneel dat fans het moeilijk vinden om verder te kijken dan het spel zelf. Dat is in essentie waarom sportswashing werkt en waarom Messi perfect zal zijn voor Saoedi-Arabië.

Enkele vrouwelijke activisten gevangen gezet? Messi zal de krantenkoppen halen. Bommen laten vallen in Jemen? Messi zal nog steeds de krantenkoppen halen. Alleen al de aanwezigheid van Messi zal op zijn minst de slechte pers verzachten, zo niet tonnen goede publiciteit opleveren. Wat wil een land onder de duim van een autocraat, met regressieve sociale normen en onmenselijke arbeidsomstandigheden nog meer?

Advertentie

En ongeacht wat de ethische nihilisten zeggen, Messi zal medeplichtig zijn aan de acties van de Saoedische staat als hij de stap zet. Hij zal niet alleen een actieve beslissing nemen om in Saoedi-Arabië te spelen – hij wordt niet verkocht of verhandeld, hij is een vrije agent – hij zal dat doen, precies wetende wat dat zal betekenen voor het land en zijn mensen. In een wereld waar informatie binnen handbereik is, is veinzen van onwetendheid gewoon geen excuus.

Bovendien, als de bewuste beslissing van Messi inderdaad op enigerlei wijze bijdraagt ​​aan de repressie van de Saoedische staat, zou hij er dan niet verantwoordelijk voor moeten worden gehouden? Of men het nu leuk vindt of niet, beroemde atleten zijn immers rolmodellen – en rolmodellen moeten meer dan alleen eigenbelang in hun hart hebben. Met roem en populariteit komt macht en met macht komt verantwoordelijkheid.

Lees ook | Lionel Messi transfer naar Saudi-Arabië: 'Zou complete sprong gemaakt door Cristiano Ronaldo', zegt Prez van Saudi Arabian FA

Zie het op deze manier. Als Messi morgen reclame gaat maken voor een tabaksfabrikant, zal hij zeker bekritiseerd worden. Hetzelfde zou moeten gelden voor Messi die zich aansluit bij Al Hilal. De toetreding van Messi tot Al Hilal, eigendom van het Saoedische soevereine fonds, is niets minder dan een expliciete reclame voor de Saoedische staat zelf.

Het is waar dat de geschiedenis van de sport vol zit met grootheden die niets om politiek hebben gegeven. Usain Bolt niet. Michael Jordan ook niet. Ook Messi lijkt op dit lijstje te vallen. De sport heeft echter ook gepocht op legendes die opstonden tegen onrecht, laat staan ​​dat ze actief partij kozen, vaak tegen hoge persoonlijke kosten. Van Jesse Owens tot Muhammad Ali, van Kareem Abdul Jabbar tot Megan Rapinoe (ja, ze is een van de grootste voetballers ooit), zulke spelers hebben bestaan ​​en zullen blijven bestaan, met een erfenis die hun respectieve sporten overstijgt.

Lees ook

Bericht uit Istanbul : Hoe Modi niet uit te dagen

Boodschap aan NRI's: Rahul Gandhi demoniseert verleden, Modi heeft meer nodig voor toekomst

Kapil Sibal schrijft verder Aanbevelingen voor opruiing van de Law Commission: Silencin…

Nirmala Sitharaman schrijft: Hoe de Modi-regering de uitdaging heeft overwonnen…

Hoewel Messi misschien liefdevol wordt herinnerd om zijn voetbal, zal een transfer naar de Saoedische staat ongetwijfeld een schande zijn. Want nalatenschappen bestaan ​​niet alleen uit sportieve prestaties – vraag het maar aan Oscar Pistorius. Degenen die erop staan ​​moreel ambivalent te zijn en schor huilen over “wakker worden” en “communisten” die te veel klagen, hoeven alleen maar te praten met rechteloze Saoedische vrouwen of kafala-arbeiders in Riyad om dat te weten.

arjun.sengupta @expressindia.com