Wat twee grote neushoornvogels ons kunnen leren over de ware wilde kant van Goa
Elke dag loop ik met mijn honden een heuvel op, door een cashewboomgaard uitgehouwen in een oerwoud, in het dorp Siolim, Goa. Hier heb ik de afgelopen maanden een paar grote neushoornvogels leren kennen. Ik keek toe terwijl ze over het bladerdak vlogen, hun uitgestrekte zwarte vleugels wit omrand, hun felgele snavels leken als bakens in de schemering. Soms hoorde ik gewoon hun diepe kreten in de verte, of het onmiskenbare luid suizen van hun vleugelslagen.
LEES MEER
Aanbevolen voor jou
Kun jij voor de derde keer geluk hebben bij het achtervolgen van een tijger?
Toen een vriend en ik besloten om op een weekend in februari het Ranthambore Tiger Reserve te bezoeken, wisten we niet wat een jacht het zou zijn om een tijger te spotten! We waren er geen van beiden eerder geweest. Ranthambore bereiken was gemakkelijk – slechts drie en een half uur met de snelle trein vanuit Delhi. Een hotel boeken voor een lang weekend, zelfs een maand van tevoren, was een andere zaak. De meeste hotels waren vol, zij het in de Rs. 5000 of de Rs. 25.000 per nacht prijsklasse. Dit omvatte het Shergarh Resort – naar verluidt bezocht door de Gandhi's en Scindia's. Toen vonden we bij toeval kamers in Tiger Den – een prachtig gelegen resort met zeer behulpzaam personeel.
LEES MEER
Iffat Nawaz's Shurjo's Clan is een debuutroman met een verrassende belofte
Shurjo's Clan, de debuutroman van Iffat Nawaz, is een boeiend boek met magische verhalen over de vrijheidsbeweging in Bangladesh. Oorlog, afscheiding, martelaren en hun families, de strijd om identiteit, verdrongen idealisme, de vervaging van het gewone en het buitengewone, gekenmerkt door intense emoties van liefde, verlies en vooral een aantrekkingskracht op iemands wortels en moederland, kom samen in het boek.
LEES MEER
Tuticorin is een aangrijpend verslag van de ontdekkingsreis van IPS-officier Anoop Jaiswal door een van de meest misdaadgevoelige districten van Tamil Nadu
Advertentie 
Tuticorin: Avonturen in de misdaadhoofdstad van Tamil Nadu door V Sudarshan; Juggernaut-boeken; 304 pagina's; Rs 307 (Bron: amazon.in)
Een IPS-officier uit Gorakhpur in Uttar Pradesh, die vanaf het begin tot “buitenbeentje” werd verklaard, vecht de hele weg tot aan het Hooggerechtshof tegen de regering om zijn plaats in de dienst te behouden. De kansen zijn tegen hem gestapeld, maar hij wint en wordt vervolgens toegewezen aan het Tamil Nadu-kader, waar hij wordt geplaatst in een bedrieglijk traag zuidelijk district, eerst als assistent-hoofdinspecteur van politie en later als hoofdinspecteur.
LEES MEER
Ondanks enkele overduidelijke weglatingen, is A New History of India een tijdige poging die de paradoxen verklaart van onze hedendaagse benadering van de studie van de verleden
Prinsep Memorial in Kolkata, West-Bengalen (Credit: Toby Sinclair)
De Franse historicus Emmanuel Le Roy Ladurie zei ooit dat er twee soorten historici zijn: de truffeljagers en parachutisten. De eerste maakt het tot hun roeping om de versleten onderzoeken van gebeurtenissen uit het verleden; de laatstgenoemden proberen patronen of discontinuïteiten in eeuwen te onderscheiden. Maar hoe omschrijf je een werk dat duizenden jaren geschiedenis van het Indiase subcontinent samenvat in iets meer dan 400 pagina's, die elk rijk aan details zijn? In A New History of India van Rudrangshu Mukherjee beginnen Shobita Punja en Toby Sinclair hun verslag met de 'Making of the Indian Subcontinent' die miljarden jaren heeft geduurd. Het boek wordt afgesloten met een discussie over de uitdagingen waarmee het land wordt geconfronteerd nu het 75 jaar onafhankelijk is.
LEES MEER
Advertentie
Hoe vogelgezang en vogelgeroep de toon voor de dag kunnen zetten
The great hill barbet (Credit: Ranjit Lal)
Meestal is de eerste vraag die ik nieuwe vogelaars stel, “wat is volgens jou de belangrijkste fysieke vereiste om een vogelaar te zijn: je ogen, je oren, je neus of welke anders?”
Meestal is het antwoord 'ogen', maar er zijn er ook die zich richten op wat het belangrijkste vermogen is – althans, volgens mij: je oren. Vogels in het gebladerte spotten is al moeilijk genoeg, maar als je ze hoort, weet dat ze er zijn…
LEES MEER
Herinnering aan Jasleen Dhamija, India's bewaarder van ambachten (1933-2023)
Jasleen Dhamija (met dank aan Saiful Islam)
De blauw-turquoise glans van glas in het zonlicht zou ieders aandacht hebben getrokken. Het heeft de mijne zeker gepakt. De sierlijke tafel was netjes gedekt, het antiek ingelegde houten blad uit Kasjmir glanzend bruin met kenmerkend houtsnijwerk langs de randen, een bord met geroosterde pistachenoten ('Ze komen uit Iran, een vriend heeft ze meegebracht, de beste ter wereld', zei Jasleen Dhamija) en twee glazen gekoelde nimbu pani erop, geserveerd door haar altijd trouwe staf, terwijl haar hond zijn snuit tussen ons in duwde.
LEES MEER
Een blik op het baanbrekende werk van de onlangs overleden Japanse Nobelprijswinnaar Kenzaburō Ōe
Advertentie 
Kenzaburo Oe van Japan Institute Keulen, Duitsland (Bron: Wikimedia Commons)
Een buitenbeentje van de literaire wereld die afgewezen onderscheidingen door de keizer van Japan omdat hij geloofde in geen andere instelling dan democratie, Nobelprijswinnaar Kenzaburō Ōe, geboren in 1935, stierf op 3 maart op 88-jarige leeftijd en liet een leven vol fictie en non-fictie achter over oorlog, familie, het lot en, in zijn eigen woorden, 'de waardigheid van de mens'. Hier is een korte introductie van zijn oeuvre.
LEES MEER
Wat een nieuwe film ons vertelt over omgaan met de dood< /p>Lees ook
Waarom doet de mangoest altijd de slang verslaan?
Wat een nieuwe film ons vertelt over omgaan met de dood
Wortels en kruiden: een verhaal over eten en cultuur in Punjab
Waarom een rosse straat in het Duitse Hamburg verboden blijft voor vrouwen …Advertentie 
Een still uit The Last Ecstatic Days.
Ethan Sisser had hersenkanker in stadium vier. Een van zijn laatste bezienswaardigheden waren de schilderachtige bergkammen van de zuidelijke Appalachian – Blue Ridge Mountains van Asheville, North Carolina. Op 2 april 2021 blies de 36-jarige zijn laatste adem uit. Tussen golven van een ongebreidelde pandemie door, had Sisser alleen kunnen sterven, ware het niet dat zijn laatste wens was geweest – hij wilde dat er een film werd gemaakt van zijn laatste dag, “zijn lichaam verlaten”, omringd door een “gemeenschap”.
LEES MEER