De goedkeuring door de centrale regering van de vijf aanbevelingen van het Hooggerechtshof voor benoeming tot rechters van de apex-rechtbank moet de vrees wegnemen over een escalerend conflict tussen de uitvoerende macht en de rechterlijke macht over de kwestie van rechterlijke benoemingen.
De reactie van de regering op een dreigende patstelling tussen twee pijlers van de Indiase staat toont aan dat degenen die belast zijn met de werking van de grondwet, wanneer ze op de proef worden gesteld, de gelegenheid aankunnen. Dit is een welkome afwisseling voor een natie die vermoeid is door het cynisme en de hooghartigheid van degenen die belast zijn met de plicht om constitutionele edicten af te dwingen. Hopelijk bevordert het besluit de onderlinge verstandhouding tussen democratische instellingen om collectief constitutionele doelen te dienen en een einde te maken aan de slopende publieke ruzie tussen hoge constitutionele functionarissen over het onderwerp van gerechtelijke benoemingen — in ieder geval tot een breder debat een beter resultaat oplevert.
Lees ook |Over de Collegium-kwestie: het Hooggerechtshof moet zich bezighouden met andere takken van de staat
Het is duidelijk dat de onopgeloste kwesties die van invloed zijn op de relatie tussen de uitvoerende en de rechterlijke macht constructief moeten worden aangepakt in een omgeving die vrij is van wederzijds wantrouwen.
Terwijl het collegiale systeem van benoemingen tegenwoordig de door de rechter vastgestelde wet is van het land en er mag niet mee worden geknoeid, er mag geen belemmering zijn om het bestaande mechanisme in het licht van de ervaring opnieuw te bekijken. Het berust ook op de discutabele premisse dat de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, als onderdeel van de basisstructuur van de Grondwet, alleen het best kan worden gewaarborgd wanneer de rechters rechters benoemen.
Alleen abonnees VerhalenAlles bekijken UPSC-sleutel – 6 februari 2023 : Gegarandeerde pensioenregeling kennen en begrijpen… Interview met Amartya Sen: 'De Santiniketan van Satyajit Ray, Nandalal Bose …… In feite staat het buiten kijf dat enkele van de beste rechters in de hoogste rechtbank werden benoemd vóór de gerechtelijke conceptie van het collegium. Het verklaarde doel van het huidige systeem om de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht te waarborgen, heeft de kritiek op de juridische benadering afgestompt. Bezorgdheid over gerechtelijke overschrijding dook weer op toen het NJAC-arrest de betreffende grondwetswijziging ongrondwettelijk verklaarde. Een zich steeds verder ontwikkelende jurisprudentie moet een heroverweging van het huidige systeem van rechterlijke benoemingen mogelijk maken. In dit proces hoeven de overheid en de rechterlijke macht niet als tegenstanders te worden gezien — het Hooggerechtshof heeft bij verschillende gelegenheden bevestigd dat van de drie takken van de Indiase staat wordt verwacht dat ze samenwerken om de verwezenlijking van gerechtelijke doelen te vergemakkelijken. Lees ook |India@75, Looking at 100: A court that protects the people De uitdaging “om constitutionele autoriteit te verzoenen met volkssoevereiniteit” is een eeuwige uitdaging. Het debat dat opnieuw is begonnen, moet met verschillende vragen worden geconfronteerd. Advertentie Ten eerste, kan de rechtvaardiging van de anti-majoritaire rol van het Hof worden gebruikt om constitutionele suprematie gelijk te stellen aan gerechtelijke suprematie die wordt nagestreefd door de finaliteit van gerechtelijke uitspraken van het constitutionele hof? Kan het mandaat van het Hof als de hoogste gerechtelijke arbiter worden gelokaliseerd in zijn gevolgtrekkingen uit de Grondwet in het licht van een uitgedrukte grondwettelijke bedoeling? Deze en verschillende kwesties die van cruciaal belang zijn voor de toekomst van onze constitutionele democratie zijn weer in het publieke domein. Bij het navigeren van onze koers als een levendige en verantwoordelijke democratie, moeten we de juiste balans vinden tussen concurrerende jurisprudentiële voorkeuren. Bij het uitwerken van een compromis moet de uitoefening van de grondwettelijke macht worden ingegeven door een geest van “zelfonderzoek en zelfverwijt”. Het is mogelijk dat zowel het Parlement als het Hof gezamenlijk dienen als de nationale “North Star” binnen de discipline van de Grondwet. Bij het tekenen van de “Lakshman Rekha” kan het Hooggerechtshof een “licht voor de natie” zijn, zelfs als het geen “sheriff voor de natie” kan zijn. Advertentie De schrijver is een senior pleitbezorger en voormalig vakbond Minister van Recht en Justitie
