Een vissersgemeenschap in het zuiden van Brazilië heeft een bijzondere bondgenoot: wilde dolfijnen. Verslagen van mensen en dolfijnen die samenwerken om op vis te jagen gaan millennia terug, vanaf de tijd van het Romeinse rijk in de buurt van wat nu Zuid-Frankrijk is tot het 19e-eeuwse Queensland, Australië.
Maar terwijl historici en verhalenvertellers de menselijke vanuit het oogpunt was het onmogelijk om te bevestigen hoe de dolfijnen hebben geprofiteerd – of dat ze zijn misbruikt – voordat sonar- en onderwatermicrofoons ze onder water konden volgen.
In de In de badplaats Laguna hebben wetenschappers voor het eerst drones, onderwatergeluidsopnamen en andere hulpmiddelen gebruikt om te documenteren hoe lokale mensen en dolfijnen acties coördineren en profiteren van elkaars werk. De meest succesvolle mensen en dolfijnen zijn bedreven in het lezen van elkaars lichaamstaal. Het onderzoek is maandag gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.
De bewoners van Laguna werken met wilde tuimelaars om scholen migrerende zilvervisjes, mul genoemd, te vangen. Het is een plaatselijk bekende alliantie die al 150 jaar terug te vinden is in krantenverslagen. “Dit onderzoek laat duidelijk zien dat zowel dolfijnen als mensen aandacht besteden aan elkaars gedrag en dat dolfijnen aangeven wanneer de netten moeten worden uitgeworpen”, zegt Stephanie King, een biologe die dolfijncommunicatie bestudeert aan de Universiteit van Bristol en was niet betrokken bij het onderzoek.
Alleen abonneeverhalenAlles bekijken
Uniebegroting 2023 | Na gericht te zijn op armen op het platteland en in de stad, een signaal voor 2024: … Chhattisgarh: Hoe mohalla-lessen en online sessies studenten hielpen…
