Geschreven door Peter Baker
FBI-agenten rommelen in de privéwoning van president Joe Biden. Republikeinen zijn in de aanval. Democraten aarzelen om hem te verdedigen. Er worden advocaten ingehuurd. Er worden getuigen verhoord. De perssecretaris wordt bekogeld met vragen die ze niet kan of wil beantwoorden.
Maar temidden van de bekende soundtrack van schandalen in Washington, zijn de belangrijkste kosten voor de president misschien wel de alternatieve kosten: zelfs als er niets uit het nieuwe speciale raadsonderzoek komt naar het verkeerd omgaan met geheime documenten door zijn team, heeft het politiek gezien voormalige President Donald Trump vrijgesproken voor het hamsteren van geheime papieren.
Zoals herhaaldelijk is opgemerkt, verschillen de zaken aanzienlijk in hun bijzonderheden. Biden heeft samengewerkt met de autoriteiten en hen uitgenodigd om zijn huis te doorzoeken, terwijl Trump pogingen om documenten terug te krijgen trotseerde, zelfs nadat hij was gedagvaard, wat een rechter ertoe bracht een huiszoekingsbevel uit te vaardigen. Maar ze lijken zo veel op elkaar dat de Democraten de kwestie in de praktijk niet langer politiek tegen Trump kunnen gebruiken, en dat onderzoekers het moeilijker zullen hebben om hem strafrechtelijk te vervolgen.
“Ik denk dat het waarschijnlijk is dat wanneer het onderzoek wordt gedaan, zal de Biden-zaak eindigen als een van onbedoelde fouten – onzorgvuldigheid maar niet opzettelijke schending van de regels of de wet”, zei David Axelrod, een voormalig senior adviseur van president Barack Obama. “De Trump-zaak is heel anders en ernstiger. Maar in de rechtbank van de publieke opinie kunnen die lijnen nu vervagen.”
Ze zullen nog vager worden als aanvullende druppel-druppel-druppel-onthullingen uit de zaak van Biden meer schadelijke informatie opleveren. Democratische bondgenoten raken steeds meer gefrustreerd door een Witte Huis dat de ontdekking van geheime documenten twee maanden lang voor het publiek verborgen hield en, zelfs toen het eenmaal was gemeld, slechts gedeeltelijke informatie verstrekte en vervolgens de zoektocht voltooid verklaarde, om vervolgens meer documenten op te duiken.< /p> 
De publieke perceptie dat iedereen het doet, zal alleen maar worden aangewakkerd door de nieuwste ontdekking van geheime documenten in het huis van voormalig vice-president Mike Pence in Indiana. Pence vroeg uit voorzorg een advocaat om dossiers door te nemen, meldde CNN dinsdag, en zodra de papieren waren gevonden, droeg hij ze onmiddellijk over aan de autoriteiten.
Advertentie
Niemand is gelukkiger geweest met de ontwikkelingen dan Trump, die ze, voorspelbaar, heeft gebruikt om de aandacht af te leiden van zijn eigen verkeerde behandeling van documenten en de Democraten en de regering ervan te beschuldigen hem uit partijdige animus te hebben aangevallen. In een geldinzamelingsactie op dinsdag vertelde hij zijn aanhangers dat hij “werd vervolgd” door een “door Trump gestoorde” speciale aanklager, terwijl Biden “met witte handschoenen wordt behandeld”.
“Biden loog tegen het Amerikaanse volk en bewapende het ministerie van Justitie – of zoals ik het noem, het ministerie van onrechtvaardigheid – om achter mij aan te gaan voor de misdaad die hij daadwerkelijk heeft begaan”, zei Trump in een video. “Het verschil is dat terwijl ik alles goed deed – ik deed niets verkeerd – Biden alles verkeerd deed.”
Tegelijkertijd haastten Republikeinen die zich niet op hun gemak voelden met vragen over de voormalige president, een voorstel voor een gelijkwaardigheid – of zelfs om te beweren dat het gedrag van Biden erger was dan dat van Trump.
Advertentie Lees ook | Geclassificeerde documenten vormen een raadsel dat teruggaat tot de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter
“Ze lijken erg op elkaar, en toch zijn er enkele verschillen”, zei afgevaardigde Nancy Mace, R-S.C., op “Meet the Press” op NBC op Zondag. “Ze lijken op elkaar omdat ze allebei ten onrechte geheime informatie uit het Nationaal Archief hebben gehaald” en faciliteiten hebben beveiligd, zei ze. Maar het verschil is dat sinds Biden zes jaar geleden zijn ambt verliet, “deze documenten verborgen waren; niemand wist ervan.”
Uit een nieuwe peiling bleek dat de meeste Amerikanen vinden dat zowel Trump als Biden iets verkeerd hebben gedaan. Zevenenzeventig procent van de ondervraagden door ABC News en Ipsos zei dat Trump ongepast handelde bij het omgaan met geheime documenten, terwijl 64% aangaf dat Biden dat heeft gedaan.
Veel Amerikanen maken wel een onderscheid naar de mate van wangedrag: 43 % zei dat het gedrag van Trump een “ernstiger probleem” was, vergeleken met 20% die zei dat dat van Biden ernstiger was. Maar 30% vond ze even serieus.
Procureur-generaal Merrick Garland heeft afzonderlijke speciale raadslieden aangesteld om de Trump- en Biden-zaken te onderzoeken, een poging om ze van elkaar te isoleren en, in theorie, in ieder geval van de politiek. Maar alleen al het benoemen van een speciale raadsman voor elk suggereert een zekere parallel in termen van openbare berichtgeving.
Bovendien zal Garland aan het einde van de dag nog steeds de laatste beslissing nemen over wat te doen met beide zaken, waarbij hij aanvallen uitnodigt voor een dubbele standaard als hij in de ene instantie een aanklacht zou indienen en in de andere niet. Dat wordt zelfs nog gecompliceerder omdat het beleid van het ministerie van Justitie dat onder eerdere regeringen is vastgesteld, inhoudt dat een zittende president niet kan worden aangeklaagd, zelfs niet als er bewijs is van crimineel wangedrag.
Advertentie
Garland, een voormalige federale rechter in hoger beroep die zijn huidige post met een tweeledige reputatie van onafhankelijkheid en rechtschapenheid, merkt nu dat hij er bij sceptici op aandringt dat hij beide onderzoeken onpartijdig kan overzien, ook al is bij het ene onderzoek zijn baas betrokken en bij het andere de man die het tegen zijn baas opneemt bij de presidentsverkiezingen van volgend jaar.
“De rol van het ministerie van Justitie is om de feiten en de wet toe te passen en op een onpartijdige en neutrale manier passende beslissingen te nemen”, zei hij deze week tegen verslaggevers. “Dat is wat we in elk van deze zaken hebben gedaan.”
Advertentie
Dat hopen de advocaten van Biden tenminste. De kern van hun juridische strategie is om duidelijk te maken dat ze het tegenovergestelde doen van wat de advocaten van Trump deden. Ze namen onmiddellijk contact op met de autoriteiten nadat de documenten waren gevonden en hebben geprobeerd samen te werken om andere verdwaalde papieren te vinden.
Procureur-generaal Merrick Garland heeft een speciale raadsman aangesteld om de aanwezigheid van documenten met geheime markeringen te onderzoeken die zijn gevonden in het huis van president Joe Biden in Wilmington, Delaware, en op een kantoor in Washington.@AP legt uit. pic.twitter.com/gzRDUzbJ3C
— The Associated Press (@AP) 13 januari 2023
Dat kostte hen in de publieke sfeer omdat ze tot de conclusie kwamen dat het voordeliger zou zijn om de ontdekkingen niet openbaar te maken om ambtenaren van het ministerie van Justitie die de situatie onderzoeken niet tegen zich in het harnas te jagen en hen er uiteindelijk van te overtuigen dat het incident niets meer was dan een vergissing te goeder trouw. Voor zover bekend hebben de advocaten van de president, in tegenstelling tot het team van Trump, geen enkel verzoek van onderzoekers weerstaan of de aanklagers aangevallen.
In termen van juridische beoordeling heeft het feit dat Biden zichzelf nu verdedigt over zijn omgang met documenten in theorie geen directe invloed op de vraag of Trump moet worden aangeklaagd voor zijn daden. In werkelijkheid zijn openbare aanklagers echter gevoelig voor de perceptie van het publiek. Die bezorgdheid is in feite de reden waarom Garland speciale raadslieden aanstelde om elk van deze onderzoeken te behandelen, ook al zei hij dat hij geloofde dat zijn afdeling ze eerlijk had kunnen beheren.
Advertentie
Andrew Weissmann, die namens Trump een topafgevaardigde was van speciaal aanklager Robert Mueller tijdens het onderzoek naar Russische inmenging in de campagne van 2016, zei dat publieke perceptie geen invloed mag hebben op de vraag of er een zaak tegen de voormalige president moet worden aangespannen.
>
“Het trekken van relevante feitelijke onderscheidingen is een kernfunctie bij DOJ,” zei hij. “Maar het valt niet te ontkennen dat het een politieke kwestie is. Publieke acceptatie van de legitimiteit van het aanspannen van de eerste strafzaak ooit tegen een voormalige Amerikaanse president zal van cruciaal belang zijn.”
Lees ook | 68 dagen stilte: waarom het Witte Huis stil bleef over geheime documenten
Stanley Brand, een prominente advocaat uit Washington die eerder algemeen adviseur van het Huis van Afgevaardigden was, zei dat het juridische team van Trump zou kunnen proberen een vervolging aan te vechten door politieke vooringenomenheid te claimen.
“Er is ook de kwestie van selectieve vervolging: vergelijkbare zaken verschillend behandelen op basis van een verdachte classificatie of criteria,” zei Brand. Verwijzend naar Garland voegde hij eraan toe: “Ik zou beweren dat hij als aangestelde van de president in conflict is – een conflict dat niet kan worden opgelost door de benoeming van een speciale raadsman, aangezien hij volgens de DOJ-verordening de uiteindelijke verantwoordelijkheid behoudt.”< /p>
Dat betekent niet dat een rechter het eens zou zijn met het argument van Trump. “Zelfs als dergelijke claims uiteindelijk niet zegevieren in de rechtbank,” zei Brand, “zullen ze de beslissing van de AG bemoeilijken, en hij zou de waarschijnlijkheid van langdurige en gecompliceerde procederen over dergelijke claims moeten afwegen.”
Op dit moment is het echter de rechtbank van de publieke opinie waarin de zaken worden gevoerd, en Republikeinen en Democraten zijn het erover eens dat Trump een pauze heeft ingelast. Na alle furore over Trumps brutale verzet tegen het teruggeven van documenten – en zijn volharding dat hij ze kon vrijgeven door er gewoon over na te denken – is de aandacht uitgegaan naar Biden.
Voormalig president Donald Trump spreekt tijdens een bijeenkomst in Dayton, Ohio, 7 november 2022. (Maddie McGarvey/The New York Times)
Het is niet langer een eenvoudig verhaal van een voormalige president die opzettelijk honderden documenten lijkt te hebben ingenomen die niet van hem waren, ongeacht of ze waren vrijgegeven of niet, en vervolgens meer dan een jaar weigerde ze allemaal terug te geven, zelfs op bevel van een rechter. In plaats daarvan is het weer een hoofdstuk in het whataboutisme dat Trump en zijn bondgenoten keer op keer hebben gebruikt om zijn acties te rechtvaardigen of te verdedigen.
Tim Miller, een oude Republikeinse strateeg die een vooraanstaand criticus van de voormalige president werd , zei dat er een “schril contrast” bestaat tussen hoe Trump omging met de kwestie van geheime documenten en hoe Biden dat deed.
Maar als een politieke kwestie, zei hij, speelt de zaak Trump in de kaart.
Alleen verhalen van abonneesBekijk alles Adressen vervangen door drie woorden… de wereld van What3words Delhi Confidential: Pro-public on Republic Day Maak kennis met de vrouw die vond dat er een naam ontbrak op de kiezerslijst in UP — en nam de… Op DGP-bijeenkomst markeren agenten islamistische, hindoeïstische outfits in radicaliseringNieuwjaarspromotiecode SD25 toepassen < p>“Trump heeft het vermogen op kampioenschapsniveau om de wateren te vertroebelen,” zei Miller, “en valse gelijkwaardigheid te creëren tussen zijn eigen ongeoorloofde gedrag en de meer alledaagse mista van andere mensen. k.”
