Na początku lipca mniej niż 13% wszystkich obywateli było zaszczepionych przeciwko koronawirusowi w Rosji, a gotowych do zaszczepienia czasem odradzają sami lekarze. Wspólnie z Fundacją AIDS.CENTER próbujemy dowiedzieć się, dlaczego pacjentom zakażonym HIV można odmówić szczepienia, chociaż powinni otrzymać szczepionkę wśród pierwszych 0 udziałów
Próbując zaszczepić się przeciwko koronawirusowi w niektórych przychodniach w kraju, Rosjanie zakażeni HIV napotkali nieoczekiwane przeszkody: odmówiono im szczepienia, powołując się na fakt, że szczepienie jest przeciwwskazane dla osób o tym statusie. Tak więc w Miejskiej Poliklinice nr 2 Moskiewskiego Departamentu Zdrowia młody człowiek z HIV został wydany przez terapeutę z zaświadczeniem, że nie może być zaszczepiony przeciwko COVID-19 ze względu na jego pozytywny status. Jednocześnie żadna z instrukcji dotyczących szczepionek zatwierdzonych w Rosji nie mówi, że HIV jest przeciwwskazaniem do szczepienia.
Anton Eremin, lekarz chorób zakaźnych, dyrektor medyczny Fundacji AIDS.CENTER, powiedział Forbes Life, dlaczego wciąż niewiele jest zaszczepionych wśród osób zakażonych wirusem HIV. Wyjaśnił, dlaczego osoby z pozytywnym statusem nie tylko mogą, ale wręcz muszą być szczepione w pierwszej kolejności.
AIDS.Center skarżył się na odmowę szczepień dla osób z HIV
W przeciwieństwie do cukrzycy czy astmy oskrzelowej, zakażenie wirusem HIV jest otoczone wieloma uprzedzeniami. Słowo „niedobór odporności” w skrócie HIV dezorientuje nie tylko zwykłych ludzi, ale także niektórych lekarzy, którzy mogą zniechęcać lub nawet zakazywać szczepień. Niektóre osoby zakażone HIV są przekonane, że ich diagnoza jest powodem do odmowy szczepienia, a na wizytę u lekarza aktywnie domagają się zaświadczenia o obecności przeciwwskazania.
Z kolei lekarze często domagają się zaświadczenia o braku przeciwwskazań od specjalisty chorób zakaźnych Centrum Profilaktyki AIDS ze względów bezpieczeństwa lub po prostu dają „leki” przeciwko szczepieniom. Żmudne wyjazdy do biura uniemożliwiają szybkie szczepienia lub zmuszają pacjentów do zmiany zdania. Również horrory o przeciwnikach szczepień łatwo padają na ten grunt: zgodnie z ich logiką, jeśli pracownik służby zdrowia nie podejmuje szczepień bez specjalnego pozwolenia, jest to w jakiś sposób niebezpieczne.
„Przesądy są podstawa świadomości zbiorowej: dlaczego społeczeństwo masowo odmawia szczepień
W rzeczywistości nie ma formalnych przeszkód w szczepieniu osób z HIV w Rosji. Diagnoza ta nie stanowi przeciwwskazania do żadnej z zarejestrowanych w kraju szczepionek ani nie jest wskazana w wytycznych Ministerstwa Zdrowia. Niedobory odporności w tych dokumentach są definiowane jako powód do szczepień z ostrożnością, ale nie jako bezpośrednie przeciwwskazanie. Fundacja Pomocy Osobom Żyjącym z HIV AIDS.CENTER wysłała już list do rosyjskiego ministra zdrowia Michaiła Muraszki z apelem o wyjaśnienie lekarzom, jak prawidłowo szczepić ludzi z HIV. W momencie publikacji materiału nie otrzymano odpowiedzi z działu.
Należy rozumieć, że szczepionki domowe nie zawierają żywego czynnika wywołującego wirusa, a zatem nie niosą zagrożenia dla zaszczepionych. Jedynym niebezpieczeństwem dla pacjentów zakażonych wirusem HIV jest słaba odpowiedź immunologiczna, ale jest to mniejsze zło w porównaniu z ryzykiem zachorowania w tym samym stanie niedoboru odporności bez jakiejkolwiek odporności na patogen.
Dane badawcze potwierdzają, że osoby z HIV, a zwłaszcza te z immunosupresją, powinny być jednymi z pierwszych, które otrzymają szczepionkę
Pandemia koronawirusa pokazuje, jak szybko współczesna medycyna może gromadzić i przetwarzać duży strumień danych o osobach chorych. Przez półtora roku znaczna liczba osób z HIV zachorowała na SARS-CoV-2, a zgromadzone informacje potwierdzają: osoby z tą diagnozą, a zwłaszcza z immunosupresją (lub immunosupresją – tłumieniem odporności z jednego powodu lub inny. – Forbes Life) powinna być jedną z pierwszych osób, które otrzymają szczepionkę. Według Brytyjskiego Stowarzyszenia ds. AIDS (BHIVA) pacjenci z HIV o niskim statusie odporności (do 200 komórek CD4 + na mililitr krwi) są bardziej narażeni na ciężką infekcję koronawirusem. Po szczepieniu ich odpowiedź immunologiczna może być nieco mniej wyraźna – ale jest to lepsze niż brak jakiejkolwiek ochrony.
Omówiliśmy tę kwestię z naszymi francuskimi kolegami: według ankiet przeprowadzonych przez lekarzy osoby zarażone wirusem HIV tolerowały szczepionkę w taki sam sposób, jak osoby seronegatywne. Nie mieli żadnych szczególnych skutków ubocznych – tej samej gorączki, bólu mięśni czy dyskomfortu w miejscu wstrzyknięcia. Takie reakcje są możliwe, ale z reguły znikają w ciągu kilku dni.
„Rosja jest zaniedbanym rodzicem”: dyrektor AIDS.CENTER – o zapobieganiu HIV, koronawirusowi i „ agencja zagraniczna”
Ale wiadomo na pewno, że pacjenci, którzy zachorowali na koronawirusa po szczepieniu, tolerowali go znacznie łatwiej. To jest główny efekt szczepionki: zmniejszenie ryzyka ciężkiej choroby. Dopóki pandemia się skończy, będziemy oczywiście musieli regularnie „odnawiać” naszą odporność: chorzy – zaszczepieni od trzech do siedmiu miesięcy po chorobie, zaszczepieni – powtórz szczepienie sześć miesięcy później.
Jeśli odmówiono Ci szczepienia, pokaż swojemu lekarzowi ten artykuł lub publikację na stronie internetowej „AIDS.CENTER”. Jeśli to nie pomoże, skontaktuj się z innym punktem szczepień (nie musisz zgłaszać swojego statusu HIV) lub skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać zaświadczenie, że możesz i powinieneś zostać zaszczepiony. Przypominamy, że w naszej Fundacji w Moskwie, Sankt Petersburgu czy Niżnym Nowogrodzie możesz bezpłatnie sprawdzić swój status HIV, niezależnie od szczepionki na koronawirusa.