Litery i cyfry. Jak technologie zmieniają życie uczniów

0
322


Zdjęcia Witalija Невара / TASS

Moskwa znalazła się w grupie miast, które jeszcze nie korzystają z technologii cyfrowej, ale aktywnie zwiększają ich obecność w szkole

Edukacja jest jedną z niewielu dziedzin, gdzie w ciągu ostatnich stu lat niewiele się zmieniło. Przy tym globalizacja praktycznie nie dotknęła szkolnej edukacji — w świecie nie ma jednej ogólnie przyjętej udanej systemu. Wysokie rezultaty zapewniają absolutnie przeciwstawne podejścia. Tak, w Szanghaju uczniowie przeprowadzają w klasach 9 godzin i 14 godzin w tygodniu spędzają na lekcji, w każdej klasie po 35-40 osób, po zakończeniu szkoły do wynajecia dwa najtrudniejszych egzaminów, które w dużej mierze decydują o losie, pomieszczenia tradycyjne, w większości szkół obowiązuje zakaz telefony komórkowe. A w Helsinkach uczą się w 5 godzin, zadania domowe wymagają nie więcej niż 3 godziny tygodniowo, w klasach do 20 osób, egzamin tylko jeden, a jego wyniki mają ograniczony ciężar przy przyjęciu na uczelnie, zamiast tradycyjnych ław często używane są wolne miejsca, technologie cyfrowe i inne innowacji aktywnie stosuje.

Jednak, jak się okazało w trakcie naszego niedawnego badania, te tak różne systemy kształcenia dwóch miast pokazują jedne z najlepszych wyników na świecie. Zespół Bain analizował efektywności systemów edukacji w 20 miastach na świecie wiodących do 22 wskaźników i trzech kluczowych obszarach: poziom wiedzy uczniów w mieście, wykorzystanie nowoczesnych cyfrowych technologii w szkołach, możliwości rozwoju indywidualnych talentów / dodatkowe wykształcenie (pełna wersja raportu ” The State of the Schools in 20 Major Cities, 2018).

Przy całej różnicy podejść system edukacji we wszystkich krajach w najbliższych latach będzie musiała radykalnie zmieniać się pod wpływem takich globalnych trendów, takich jak przenikanie się technologii cyfrowych we wszystkie sfery, szybka zmiana poszukiwanych zawodów, wzrost długości życia, wzrost nierówności społecznych i rosnąca konkurencja między miastami za kapitał ludzki. Rozważmy tylko jeden z tych połączeń — цифровизацию.

Przenikanie się technologii cyfrowych w edukacji ogranicza. Ale światowy rynek technologii edukacyjnych szybko rośnie — według prognoz IBIS Capital & EdtechX Global, do 2020 r. ma wzrosnąć do $252 mld euro, czyli za pięć lat praktycznie dwa razy (w 2015 roku — $133 mld usd). I te technologie dają bodziec do zmiany systemów edukacji. W szczególności, coraz bardziej popularne będzie zdalne szkolenie z udziałem najlepszych ekspertów, co zwiększy poziom dostępności do wysokiej jakości edukacji. Na bazie szkół będą kształtować się ekosystemu, pojawi się nowa edukacyjna gospodarka, nie ograniczona publikacją podręczników i książek lub prowadzeniem światłowodu do szkoły. Personalizacja nauczania będzie się pogłębiał, — korzystanie z metod Big Data i zaawansowanej analizy pozwolą maksymalnie rozwijać zdolności danego ucznia. A zastosowanie VR i AR (wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości), cyfrowych gier metod pozwolą stworzyć niedrogą alternatywę laboratoria i zwiększyć zaangażowanie uczniów w proces nauczania. Prędzej czy później w szkołach będą wykorzystywane głównie elektroniczne podręczniki.

Tak więc, wprowadzenie technologii cyfrowych w szkole staje się jednym z głównych kierunków rozwoju edukacji. To jest nowy wahacz do wzrostu dostępności edukacji i w tym samym czasie mechanizm poprawy efektywności zdobywania wiedzy. Dla rozwoju przyszłych ekosystemów już dziś trzeba kłaść nacisk na digitalizacja się na trzech obszarach: infrastruktura, treści i komunikacji. Właśnie te kryteria możemy i ocenili penetracja technologii cyfrowych w szkole w tej chwili w wiodących miastach na całym świecie. Moskwa znalazła się w grupie miast, które jeszcze nie korzystają z technologii cyfrowej, ale aktywnie zwiększają ich obecność w szkole, — techniczne wyposażenie stołecznych szkół porównywalna z Hongkongiem, Madrytem, Singapurem i Helsinki.

Pod względem wyposażenia tablic interaktywnych Moskwa znajduje się na 9-tym miejscu, w obecności Wi-Fi w szkołach — aż na 16-m. A oto w tym, co dotyczy nauczania, a wspólnej infrastruktury cyfrowej, która tworzy przyjazne środowisko w szkole, Moskwa prowadzi — e-identyfikacja na wejściu, w tym zapewnia bezpieczeństwo, jest w większości szkół w stolicy, niż inne metropolie nie mogą się pochwalić. Z tej samej sfery aplikacji i cyfrowe karty do płatności zasilania w jadalni. Projekt “e-Moskiewska szkoła”, poprzez doposażenie szkół i rozwój cyfrowych metod nauczania, realizowane w 2016 roku. W momencie badania były переоснащены 38% szkół, do końca 2018 roku planuje zwiększyć udział do 100%.

Co do komunikacji, to elektroniczny dziennik, rozpoczęła się w Moskwie dwa lata temu, okazał się bardzo skutecznym narzędziem — możliwość zdalnie śledzić harmonogram i wyniki w nauce w innych miastach na świecie realizowane w mniejszym stopniu. Nauczyciele aktywnie włączyli się w tworzenie e-treści — w projekcie “Biblioteka МЭШ”, która pozwala nauczycielom za darmo dzielić się scenariuszami lekcji, bierze udział większość moskiewskich nauczycieli. Dodawanie treści “Biblioteki МЭШ” stymulują mechanizmy, takie jak dopłaty nauczycielom za aktywny udział i dotacje dla osób poszukiwanych treści (ponad 200 nauczycieli otrzymali od 50 000 do 150 000 zł). Światowe platformy udostępniania treści dla nauczycieli pracują jak маркетплейсы, treści w zasadzie płatny.

Ponieważ materiały elektroniczne i cyfrowe infrastruktura stają się integralną częścią procesu edukacyjnego, uczniowie muszą być w 100% wyposażone urządzeniem do tego, aby czytać e-podręczniki, oglądać filmy szkoleniowe, sprawdzianów. Są dwie opcje. W hong Kongu, na przykład, szkoły zalecają praktyki BYOD (Bring-your-own-device), co pozwala uczniom pracować na własnych urządzeniach i dając “szkolne” w razie potrzeby. To zmniejsza odciąży szkoły i przyczynia się do większego zaangażowania uczniów — oni korzystają z tego samego urządzenia i w życiu codziennym. A oto Szwecja zapewnia każdego ucznia w czasie studiów tabletem lub laptopem, kupują je szkoły lub gminy — korzystanie z tych samych urządzeń sprawia, że są bardziej gładkie proces nauczania, zmniejsza nierówności społeczne i pozwala centralnie filtrować treści.

Przenikanie się technologii cyfrowych wymaga również wprowadzenia nowych ról i procesów na poziomie szkoły. W Singapurze, na przykład, Ministerstwo edukacji wprowadziło w normalnym rozkładzie każdej szkoły, na stanowisku kierownika ds. technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Jego zadaniem jest wdrożenie IT-strategii w szkole, prowadzenie szkolnych systemów IT, zarządzanie zakupami systemów IT, organizacja szkoleń dla nauczycieli, zapewnienie bezpieczeństwa informacji i komunikacja z ministerstwem. A w hong Kongu nacisk robią na szkolenia nauczycieli — tam opracowany cały system szkoleń dla nauczycieli z wykorzystania technologii cyfrowych.

Z kolei цифровизация branż spoza szkoły tworzy żądanie zmiany treści programów nauczania. Dzisiejsi uczniowie wyjdą już na zupełnie nowy rynek pracy. Według prognoz, цифровизация może redystrybucji bogactwa w kierunku 20% wysoko wykwalifikowanych specjalistów. Z powodu wdrażania technologii cyfrowych do 2030 roku w USA nieodebrane będą 25% miejsc pracy, co jest znacznie więcej niż przy wdrażaniu automatyzacji w 1970-1990 latach. W tym samym czasie każdego roku pojawiają się nowe zawody związane ze sztuczną inteligencją, drony, roboty. Odpowiedź na to wyzwanie na całym świecie wymaga nie tylko wdrażania technologii cyfrowych, ale i systemowej zmiany podejścia do edukacji szkolnej.

W wielu zaawansowanych systemach świata szkolna program już zawiera przedmiot “technologie cyfrowe”. W Sydney, na przykład, duża część kursu poświęcona jest praktyce — jak zastosować dane i algorytmy w prawdziwym życiu. W kurs obejmuje tworzenie aplikacji i podstawowa robotyka i tworzenie interfejsów stron internetowych i gier wideo.

Podobnych wiedzy w obecnej szkole w Rosji nie daje ani “informatyka”, ani “technologii” (w rzeczywistości, umiejętności pracy w domu). Jedno z proponowanych rozwiązań — zmienić program, stosując przedmiot “technologie cyfrowe”, gdzie uczniowie studiowali by analizy danych i pracy z oprogramowaniem do rozwiązywania rzeczywistych zadań. Tylko zaprojektowany musi być centralnie, z udziałem specjalistów z wiodących firm technologicznych. Przy czym kursy muszą być różne treści dla zwykłych i technicznych klas.

Do tej pory mówiliśmy o Moskwie. Poziom wyposażenia szkół w tablice interaktywne i stopień продвинутости w ogóle w regionach będzie, oczywiście, zupełnie inny. Ale jak raz цифровизация daje możliwości na uzyskanie wysokiej jakości wiedzę niezależnie od geografii. Rozwój nauki online, przy okazji, otwiera w tym i dla moskiewskich szkół możliwości eksportowe — przeprowadzenie zajęć dla uczniów w innych dziedzinach, w krajach WNP i dla rosyjskich uczniów w daleko za granicą.