Polski

Jak zegarek: co przyciąga bogatych rosjan w Szwajcarii

Jul 23, 2018

363

Zdjęcia Denis Balibouse / Reuters

Ryczałtowy system opodatkowania — to jedna z kluczowych cech Szwajcarii dla zamożnych imigrantów. Jak to działa i kogo dotyczy?

Jeśli spojrzeć na współczesny świat oczami zamożnego obywatela, to z punktu widzenia gospodarki i podatkowych regulacji powodów do radości znajdzie się bardzo dużo. Stały wzrost podatków, wprowadzenie zasad przejrzystości finansowej i wymiany bankowej informacji, nieustanne inflacja — to tylko niektóre powody do niepokoju. I do tego media uparcie dążą do ujawnienia poufnych informacji o sytuacji finansowej osób prywatnych i zrobić jej do publicznej wiadomości.

Co zrobić w tej sytuacji właściciel kapitału? Wybór nie jest wielki — tworzenie “zapasowe lotnisko” w kraju, wyróżnia się stabilnością, предсказуемостью, prywatnością i, oczywiście, umiarkowanym poziomem opodatkowania. Szwajcaria — jedna z niewielu krajów, które choć nie są z dala od zmian globalnych, jednak starają się zachować tradycyjną atrakcją dla zamożnych imigrantów z całego świata.

Jednym z jego kluczowych zalet tkwi w administracyjnym urządzeniu. Szwajcaria składa się z 26 kantonów, z których każdy jest odpowiedzialny za własne budżetu i polityki podatkowej. W końcu między кантонами utrzymuje się stabilna “konkurencja podatkowa”. Ważne jest i to, że, w przeciwieństwie do sąsiednich krajów, stosunek długu publicznego do PKB w Szwajcarii stale zmniejsza się i wynosi obecnie mniej niż 30%. A to swoista gwarancja, że kraj ma szansę utrzymać swoją atrakcyjność podatkową na najbliższe lata.

Rosyjskie elity biznesu już dawno wybrany przez Szwajcarię. Tutaj można znaleźć uczestników listy “Forbes”. Według danych międzynarodowej kancelarii Caputo & Partners, jednym z beneficjentów systemu podatkowego w kantonie Genewa jest Giennadij Stepanovich. Miliarder Bazyli Анисимову należy do firmy w kantonie Zug. Tutaj są rezydentami podatkowymi Wiktor Wekselberg i posiadacz szwajcarskiego paszportu Dmitrij Рыболовлев.

Podatek raz w roku

Uzyskanie zezwolenia na pobyt w Szwajcarii — dość zestandaryzowane procedury. Jej podstawą jest porozumienie między соискателем i władzami kantonu o jednorazowej kwocie podatku, który musi co roku trafiać do skarbu państwa. Liczyć na tę procedurę mogą ludzie bez szwajcarskiego obywatelstwa, podajniki dokumentów po raz pierwszy lub po dziesięciu latach nieobecności w kraju. Jeszcze jeden wymóg — człowiek nie powinien zajmować się działalnością lub jakiejkolwiek działalności związanej z uzyskaniem dochodów, działalność na terytorium Szwajcarii. Wyjątek stanowi zarządzanie prywatnym kapitałem. Zresztą, określić, gdzie kończy się zarządzanie kapitałem i zaczyna przynosi dochód działalność, jest bardzo trudne. Dlatego zaleca się dążyć do polubownego załatwienia z administracjami podatkowymi kantonu przed rozpoczęciem jakiejkolwiek działalności, tak czy inaczej związanych z podatków w Szwajcarii.

Obecnie jednorazowy podatek jest dostępny w większości kantonów, ale najbardziej rozpowszechniony w W Vale, Genewie i Zug. Jeden z najbardziej korzystnych podatkowych dostępna w kantonie Uri. W кантонах Appenzell Ауссерроден, Bazylea-Krajobraz, Basel-Stadt, Schaffhausen i Zurich system jednorazowego opodatkowania jest możliwa tylko w części federalnych podatków, ale nie dla miejscowych (kantonu) i komunalnych odliczeń. Oczekuje się jednak, że to sprzeczność znajdzie się w najbliższej przyszłości.

Jeśli podsumować wyniki analizy minimalnych płatności podatku”, przyjętych w różnych кантонах, i są wystarczające do uregulowania formalności imigracyjnych, to można stwierdzić, że porozumienie z władzami może być osiągnięty, jeżeli podatnik — pochodzący z kraju trzeciego — zgodzi się rozstać z kwotą co najmniej 250 tysięcy franków szwajcarskich rocznie. Aby obliczyć ostateczną kwotę podatku wypłat dla osób, które nie ukończyły 55 lat, do единовременному podatku należy dodać kwotę obowiązkowych świadczeń. Dla porównania, maksymalna kwota składek zus na dzień dzisiejszy wynosi 24 000 franków szwajcarskich rocznie (na osobę). Zazwyczaj to właśnie o tej kwocie i chodzi przy obliczaniu składek ubezpieczeniowych.

Podatki i koszty

Podstawa opodatkowania dla obliczenia kwoty ryczałtu podatku na koszty, zwykle liczony jest na podstawie rocznych kosztów utrzymania podatnika i jego rodziny, zarówno w Szwajcarii, jak i za granicą. Wydatki na noclegi, odnoszące się do opodatkowania baza danych, zawiera koszty zakwaterowania (w tym, ogrzewanie, sprzątanie, utrzymanie gruntów), ubranie i wyżywienie, szkolenie dzieci w szkole, przeprowadzenie wypoczynku (hobby, imprezy sportowe, rekreacja), zakup i utrzymanie pojazdów, łodzi, jachtów i innych.

Łączna kwota wydatków i stanowi dochód do opodatkowania, do którego stosuje się zwykłe stawki podatku dochodowego.

Na szczeblu federalnym przyjęto, że łączna kwota rocznych wydatków na noclegi, powinna wynosić nie mniej niż siedem razy roczne wydatki na wynajem mieszkania podatnika w Szwajcarii. Ponadto, ustalono, że minimalny ekwiwalentny dochód do opodatkowania uczestnika programu powinien wynosić nie mniej niż 400 000 franków szwajcarskich. W dodatku, na poziomie kantonu pobierany podatek od majątku (aktywów), stanowiące do 20 razy większą obliczona kwota jednorazowego dochodu.

Prawem uzgodniono, że kantony mają prawo do ustalenia w stawki i warunki opodatkowania według własnego uznania. Tak więc, na przykład, w kantonie Uri minimalny dochód jest równy 400 000 franków szwajcarskich, minimalna kwota podatku od nieruchomości — 8 mln franków szwajcarskich, a w kantonie Zug — 500 000 i 10 mln franków szwajcarskich, odpowiednio.

Przypadek Вексельберга

Szwajcarskie władze, mimo całą swoją lojalność, uważnie obserwują wymaganiami ze strony posiadaczy pozwolenia na pobyt. Tu należy przypomnieć, że kilka lat temu problemy z przedłużeniem pozwolenia na pobyt pojawiły się u Wiktora Вексельберга — jednego z najbardziej znanych przedstawicieli rosyjskiej elity, która mieszka w Szwajcarii. Wiktor Wekselberg przeniósł się do Zurychu w 2004 roku, ale kiedy canton uchylił ryczałtu system opodatkowania, był zmuszony zrezygnować w Zug. Stało się to w 2010 roku. A po pewnym czasie Działy gospodarki i spraw wewnętrznych Zug rozeszły się w zdanie na temat tego, czy mieszka pan Wekselberg na terenie kantonu, czy nie.

W końcu sąd Administracyjny podjął decyzję na korzyść Вексельберга. Ale nie stan miliardera odegrał dominującą rolę przy podejmowaniu decyzji sądu: płacenie podatków w Zug, rachunki za prąd i wodę, rejestracja samochodu, finansowanie miejscowego klubu hokejowego — to wszystko wystąpiło jako niezbitych dowodów związku Wiktora Вексельберга z regionem.