Pięć lat temu wydawało się, że gatunek stealth/action można spokojnie pochować, że nie interesuje nowoczesnych graczy, którzy wolą coś prostszego. Ale, jak się okazało, proste gry w końcu zestarzeć, i u gatunku drugą szansę. W ciągu ostatniego roku wyszło kilka projektów z poważnym spadkiem w stealth, przy czym projektów na każdy gust. Tu ci i klasyczny symulator płatnego zabójcy Hitman, i stealth/strategia Shadow Tactics: Blades of the Shogun, i stealth/adventure z magicznymi ninja Aragami, i stealth/strzelanki Sniper Elite 4 i stealth/action Dishonored 2. I wreszcie, Styx: Shards of Darkness, sequel jednej z pierwszych gier, ознаменовавших powrót zainteresowania gatunku — Styx: Master of Shadows.

Styx: Shards of Darkness

Gatunek stealth/adventure
Platformy Windows, PlayStation 4, Xbox One
Twórcy Cyanide Studio
Wydawca Focus Home Interactive
Strony styx-game.com Steam

W Styx: Master of Shadows bezczelny i ostry język, goblin Styx próbował wyjaśnić tajemnicę swego pochodzenia. Jak nie on jedyny mówiący goblin w świecie Atrium, a do tego prawie nieśmiertelny. Dramatyczny wycieczka do serca Światowego Drzewa okazała się sukcesem, Styx dowiedzieć się, kim jest, ale postanowił nie mylić pozostałych tragicznej historii swojego “pojawienia się” na światło. Na początku Styx: Shards of Darkness nasz bohater mieszka w mieście złodziei Тобен, zajmuje się drobnymi kradzieżami i nadal ma obsesję na punkcie bursztynem. Po jednym nic nie jest niezwykłe dla goblina sprawy (w rzeczywistości, misji szkoleniowej) Styks dostaje propozycję od swoich wrogami, oferta, której nie można odmówić – ukraść magiczne berło ambasadora jednego z ludzkich królestw. Nagroda – oczywiście, bursztyn, na który nasz bohater długo i mocno uzależniony. Naturalnie, wszystko pójdzie trochę nie tak, jak zakładano.

W przeciwieństwie do pierwszej części gry, gdzie akcja dzieje się w środku miasta-wieży elfów, tym razem Styks, jak prawdziwy turysta, попутешествует na świecie. Miasto złodziei, statek powietrzny, ambasadora, miasto mrocznych elfów Коррангар i jego tajemnicze lochy, wioska łowców goblinów, co prawda, w niektórych miejscach trzeba wracać kilka razy. Głównych misji teraz dziewięć, jeśli nie liczyć krótki prolog, tylko tutaj około 10-15 godzin rozgrywki, w zależności od twojego tempa. Zresztą, jeśli nie odwracać uwagi od głównego zadania i iść najkrótszą drogą, każdy z poziomów można przemknąć dosłownie za pięć-dziesięć minut, ale to zupełnie nie interesuje. Interesujące zbadać wszystkie możliwe sposoby, podsłuchiwać rozmowy strażników, zbierać przedmioty.

W zasadzie, z punktu widzenia gry Styx: Shards of Darkness praktycznie nie różni się od Styx: Master of Shadows, zwłaszcza jeśli przechodzą go właśnie w stealth mode- nie podnosząc alarmu i nikogo nie zabijając. Tak, jak i wszystkie właściwe stealth-gry, Shards of Darkness można przejść zabijając tylko fabuły postaci. Za to nawet stanowić specjalny bonus, jak i za szybkość przejazdu, zresztą zobacz wszystkie nagrody za jeden podejście jest praktycznie niemożliwe.

Misje można pereprohodit, zmieniając swoje umiejętności i sprzęt. W jednej spróbować прокачанную system maskowania, w drugiej – umiejętności zabójcy, w trzeciej zrobić nacisk na zarządzanie klonami lub na odwrócenie uwagi przeciwnika, na gadżety, które Styx nauczył się tworzyć z materiałów złomu, lub wyłącznie na własne instynkty i opiekę. Shards of Darkness jest dobra właśnie tej многовариантностью, co pozwala wybrać styl gry, który ci się bardziej podoba. Zresztą, zabić wszystkich jest praktycznie niemożliwe, więc warto orientować się jednak na stealth.

W stealth-przejścia, jak można używać magicznych zdolności Red, jak i ich ignorować, piękno gry jest to, że praktycznie na wszystkich poziomach istnieją alternatywne sposoby osiągnięcia celu i dwa-trzy różne podejścia do miejsca wykonywania zadania. Z drugiej strony, twórcy dali Стиксу tyle możliwości do tego, aby pobić lub zabić przeciwników, że czasami grzech z nich nie skorzystać. Стиксу nadal nie warto angażować się w bezpośredniej konfrontacji z przeciwnikami, walczy on obrzydliwe, a przeciwko тяжелобронированных rycerzy, trolli i ulubionych jeszcze z ostatniej części żukow-робис on w ogóle nic zrobić ze swoim nieszczęśliwym nożem, co. Zresztą, robaki, można spróbować zabić z tyłu, co prawda na hałas należy przybiegną ich “koledzy”.

Nie zapomniano, a specjalna гоблинская magia – tworzenie i zarządzanie własnym klonem. Te umiejętności przydadzą ci się podczas próby kradzieży magiczny Kwarc, jeszcze jedną rzecz, od której Styx zależni. Kwarc jest strzeżony z najwyższą starannością, w dosłownym sensie, nie spuszczając z niego oczu, tak, że nie będzie musiał eksperymentować i na pewno wiele razy umierać w procesie. Szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że jeden z kawałków kwarcu trzeba usunąć z ciała ogromnego potwora-bossa, a drugi ukraść bezpośrednio podczas ostatecznej bitwy. Tak, w Styx: Shards of Darkness pojawiły się szefowie wielkości domu, które zabijają Red z jednym uderzeniem, ale są one tylko wyglądają groźnie, w rzeczywistości jest ich też można zniszczyć w stealth mode, jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało.

Ponadto, pojawiły się i postać z elementami arcade – pił i ściskaczami, ale na szczęście jest ich bardzo mało. Na szczęście, bo zarządzanie, zwłaszcza z klawiatury, tutaj nie bardzo czułe, osobiście mam większość zgonów spowodowane były właśnie problemy z systemem.

W ogóle, zadania i otoczenie zmieniają się tak często, że nie musisz się nudzić. Tylko że trzeba było dyskretnie przemycić pijanego kapitana na statku, jak już chcesz ukraść klucz-amulet z pasa boskiej i rozwiązać zagadkę z lustrami lub ukraść эльфиек ubrania w kąpieli. W części zadań w ogóle nie rzucać w oczy wrogom, a w części nie ma żadnych złodziejskie narzędzi. Jednym słowem, w zakresie zadań Styx: Shards of Darkness o wiele bardziej zróżnicowane oryginalnej gry.

Podstawowe roszczeń do Styx: Master of Shadows, które wyraził w ankiecie dwa i pół roku temu, dotyczyły grafiki i przede wszystkim modele przeciwników i animacji. W Cyanide Studio słyszą – nowa część gry przeniosła się na Unreal Engine 4 i wygląda dużo lepiej. Tak, to wciąż nie poziom top AAA projektów typu Ghost Recon Wildlands, zwłaszcza w tym, co dotyczy tekstur, ale poważny postęp w porównaniu z poprzednią częścią jest widoczny. W każdym razie, na animacje zabójstw już można patrzeć bez łez, a drugoplanowe postacie przestały być podobne do baby doll.

Szczególnie dobry tradycyjnie Styks. Bogata mimika, zwłaszcza w rolkach, i właściwe oświetlenie sprawiają, że czasami po prostu dramatyczny charakter. Zresztą, ехидный złodziej, комментирующий dosłownie wszystko wokół, jak Deadpool, z czasem kierowcy humorem i gatunku cynizmem. Należy zwrócić uwagę na pośmiertne repliki Red, one się zmieniają w zależności od okoliczności i liczby zgonów w jednym miejscu i są bardzo śmieszne. Styx zwraca się do gracza, czasami nawet stuka w monitor z tej strony.

Styx: Shards of Darkness — praktycznie idealny sequel. Twórcy nie tylko nie zepsuł tego, co nie było zepsute, ale dodano kilka nowych elementów, miało wpływ na urozmaicenie rozgrywki i poważnie pompowane grafikę. To uczciwy stealth, i jeśli w pierwszej części deweloperzy próbowali swoich sił na terenie Thief, teraz widać, że czują się tutaj bardzo komfortowo. Jeśli lubisz stealth – nie przegap tej gry.