Nauka i praca w Korei: Seul przyciąga zagranicznych specjalistów

Koreańskie firmy tworzą dla emigrantów wyjątkowe warunki pracy, podczas gdy państwo jest gotowe pokryć wszystkie wydatki na edukację i noclegi studentów z zagranicy

W 2016 roku rząd Republiki Korei ogłosił o inwestowaniu $66 mld dolarów w nowe sfery gospodarki. W 2018 roku coraz więcej rosyjskich biznesmenów wysyłają dzieci na studia do koreańskie uczelnie, rosyjscy specjaliści szukają pracy w Korei. Koreańskie cud gospodarczy, пристроившись w ogon do zjawiska масскультуры, k-pop, szybko zdobywa świat, a najbardziej śmiałe i pragmatyczne cudzoziemcy już jadą w peletonie.

K-pop i халлю

W 2012 roku południowokoreański piosenkarz PSY wrzucił na YouTube teledysk Gangnam Style — w ciągu pierwszych dwóch miesięcy zdobył ponad miliard odsłon; w lipcu 2018 roku liczba przekroczyła 3,1 mld Tak k-pop stał się globalnym fenomenem. Jeszcze na początku 2010-x kulturowa ekspansja Korei Południowej, który rozprzestrzenił się na Wschodnią Azję. Koreańskie gwiazdy stale utrzymują kontakt z fanami na portalach społecznościowych, tworząc efekt bliskiego kontaktu i rodzinnej bliskości. Ogromna ilość fanów z całego świata przyjeżdża na koncerty ulubionych k-pop grup. Na przykład, ceny biletów na бойзбенд BTS zaczynają się od $500 i dzięki temu sprzedają się w ciągu jednego dnia. Wzrost popularności koreańskich artystów za granicą zwiększa zainteresowanie w kraju w ogóle, koreański język, edukacji, turystyki.

Za масскультурой nieubłaganie idą towary “кретивной branży” kosmetyki, elektronika. Według danych agencji kreatywnej КОССА (Korea Creative Content Agency), w 2012 roku eksport koreańskiej kultury (muzyka popularna, дорамы, filmy, gry) osiągnął $4,6 mld usd, a w 2016-m — $6,3 mld Wzrost eksportu w dziedzinie kultury na $100 prowadzi do wzrostu eksportu wysokich technologii na $412, donosi koreański portal gospodarczy biz.chosun.com w styczniu 2013 roku. “Koreańska fala” (халлю) wspierają rząd i wielki biznes, jednocześnie tworząc wewnątrz kraju preferencyjne warunki dla cudzoziemców. Uniwersalny sposób, aby dobrze dostosować się w Republice Korei — ukończyć odpowiedni uniwersytet.

System edukacji

U koreańskiego systemu edukacyjnego wiele stopni. Szkolenie rozpoczyna się w wieku 7 lat. Lata w Korei liczyć nie od urodzenia, a od momentu poczęcia.

Tak, że 7-letni koreański dziecko — rówieśnik rosyjskiego 6-letniego. Nauka w szkole podstawowej trwa sześć lat. Następnie trzy lata — szkoła średnia. Jest to niezbędne do bezpłatnej edukacji. Następny etap — jeszcze trzy lata liceum — tylko płatny. Uważa się, że swój najważniejszy wybór koreańczycy robią w 16-17 lat, kiedy dostają się do liceum. Dostać się do prestiżowej szkoły zasadniczo ważne: im lepsza szkoła, tym większa szansa zdać EGE (сунын) na najwyższe punkty i tym większa szansa dostać się na prestiżowy uniwersytet.

Takich uniwersytetów zaledwie trzy w kraju. Pierwsze litery ich nazw tworzą słowo SKY — seoul animation uniwersytet, uniwersytet w Korze i Йонсе. U koreańczyków jest takie powiedzenie: “SKY — to jest droga do nieba”. W Сеульском uniwersytecie studiowała praktycznie cała elita polityczna Republiki Korei. W globalne firmy z Korei, takie jak Samsung, LG, Hyundai Motor, gdzie płaca minimalna jest $3700, biorą tylko absolwentów SKY. Średni dochód w Korei — $2500 na miesiąc, wysoki zaczyna się od $5000, czyli na pozycji startowej w globalnej firmy pracownik raz dostaje pensję powyżej średniej na rynku. Konkurs w uniwersytety SKY — ponad stu kandydatów na miejsce.

EGE — dzień sądu koreańskiego uczniowski. Kraj rozdaje госэкзамен każdego roku w trzeci czwartek listopada. W ten dzień zabronione jakieś głośne dźwięki w strefie ogólnej, wyłączona reklama.

Lotnisko w Seulu zamyka się na 30 minut, aby школькники udało się bez przeszkód posłuchać zadania testu na rozumienie ze słuchu.

W dniu oddania EGE właśnie ta wiadomość staje się głównym инфоповодом wszystkich MEDIÓW.

Do EGE przygotowują się od szkoły podstawowej. Prawie wszyscy uczniowie zajmują się dodatkowo w specjalnych akademiach, tak zwanych хагвонах. Zajęcia trwają trzy dni w tygodniu, kosztują średnio $350-400 w miesiącu. Według Washington Post, w 2014 roku koreańczycy wydali na хагвоны około 20 dolarów mld W akademiach dają dogłębną wiedzę z języka angielskiego, matematyki i języka koreańskiego. Przedmioty te są zasadniczo ważne dla kandydata na studia, a bez dobrego poziomu języka obcego zrobić praktycznie niemożliwe. Dla tych, którzy nie mają czasu uczyć się w хагвоне, znajdują się dodatkowe kursy i korepetycje, które pomagają w odrabianiu lekcji w szkole i w akademii kształcenia. Jeśli dziecko nie radzi sobie z obciążeniem, to rodzice, najprawdopodobniej, nie tylko nie żałuję go, ale zatrudnią dodatkowych nauczycieli. Na ten przypadek w Seulu działa miejski ustawa, która zakazuje dawać lekcje uczniom po 22 wieczorem. Ale i tak, według statystyk, dwie trzecie uczniów starszych klas śpią mniej niż pięć godzin na dobę.

“Wśród naszych uczniów są tacy, którzy już w wieku 12 lat wyraźnie wie, co chce osiągnąć w życiu. Ponadto, mają już gotowy krok po kroku plan. Na przykład, nasz uczeń-wunderkind Chuan, chłopiec, rodzina nie była zamożna, od wczesnego dzieciństwa, zdecydował, że będzie pracował w ONZ, i nieprzerwanie mieli swój angielski, bierze udział w konkursach mówienie umiejętności” — mówi Liliana Kan, twórca akademii edukacyjnej ToAt w Pusan. Widząc taką wysoką motywację ucznia, Liliana i jej mąż, dziedziczny pedagog, podjęliśmy decyzję dotować naukę Чуана.

Sukcesy dzieci — w centrum życia rodziców. “Jeśli koreańskie mamy spotykają się w kawiarni, pierwszym tematem rozmów będą postępy swoich dzieci w nauce,— opowiada Liliana Kan. — Na jakie zajęcia chodzą, w jakie anglojęzyczne szkoły i uniwersytety będą postępować. Wszystkie zazdrośnie słuchają siebie nawzajem i powtarzają jeden za drugim. Konkurują nie tylko uczniowie szkoły, ale i ich rodzice”. Liliana mówi, że z mężem akademii edukacyjnej, otwartej pięć lat temu, nie potrzebuje reklamy. Działa słowo z ust radio, która roznosi się w całym kraju: 30 absolwentów akademii trafił do SKY i zagraniczne uczelnie.Teraz roczny wzrost uczniów wynosi 120%. Liliana mówi, że pasję do nauki w Korei — rodzinna tradycja. Dzieci z zamożnych rodzin motywują ich rodzice, którzy w swoim czasie też ciężko się uczyli. Najstarsza szkoła i wykształcenie wyższe w Korei płatna i dla koreańczyków, jak i cudzoziemców. Rok w Сеульском uniwersytecie w zależności od wydziału kosztuje od 2500 dolarów do $6500 (najdroższy – medyczny), w uniwersytecie Йонсе ceny zaczynają się od $3500.

Najbardziej zabezpieczone rodziny wysyłają dzieci kształcić się za granicą. Ale miejsce musi być szanowana i ocena, bo nie wiadomo gdzie koreańskiej matkę swojego dziecka nie puści. Dobrą opinią w Korei cieszą się Harvard, Oxford i Cambridge.

Według statystycznej raportu Departamentu handlu USA, Korea zajmuje trzecie miejsce pod względem liczby studentów studiujących na amerykańskich uniwersytetach.

Ponad 63 000 koreańskich studentów rocznie przynoszą do budżetu Ameryki około $2,3 mld

16,7 % koreańczyków studiują biznes i zarządzanie, 11,9% — dzieło i sztuka, jeszcze 11,9% — nauki społeczne. Oprócz USA koreańscy studenci uczą się w Japonii, Australii, wielkiej Brytanii i Kanadzie.

Szkolnictwo wyższe dla cudzoziemców

Jeśli w 2000 roku w Korei miały 3954 studenta-cudzoziemca, to w 2017 roku ich liczba wzrosła do 30 razy — 123 850. Koreańskie uczelnie starają się uczynić swoje programy najbardziej atrakcyjne dla studentów zagranicznych: uczą magisterskie kursy w języku angielskim, wypłacają stypendia.

• Stypendium KGSP (Korean government scholarship), który wręcza Państwowy instytut edukacji międzynarodowej w rządzie, obejmuje nie tylko czesne, ale i koszty studenta w Korei. Co roku, 10 rosjan dostać takie stypendium, i konkurs wysoki.

“Ja dawałam na KGSP dwa razy — mówi Theona Гогичаишвили. — Po raz pierwszy nie wyszło. Ale moja nauczycielka, koreanką, powiedziała: “Theona, masz świetny koreański, jesteś dla nich wybawieniem, daj dokumenty jeszcze raz. I drugi raz mnie złapali we wszystkich trzech uczelni. Tak trafiłam na studiach ii stopnia na kierunku “marketing w branży mody” na uniwersytecie Йонсе”. Oprócz nauki w Йонсе trzeba było pracować w laboratorium i pisać badania sprawozdań. Według Теоны, łączyć naukę z pracą w Korei jest bardzo ciężko. “Nie miałem czasu w ogóle. Nie dlatego, że nie mogłam napić się kawy z przyjaciółmi, często niegdyś było iść pod prysznic — wspomina Theona. — Ale dostałam od Korei wszystko, co chciałam: stypendium, edukacja w najlepszym uniwersytetem i pracę w jednej z najbardziej prestiżowych firm w kraju — LG”. Theon mówi, że często z wdzięcznością wspominała słowa swojego дипломного kierownika na wydziale filozofii uniwersytetu moskiewskiego im. Łomonosowa, który uczył studentów: “Traktuj wszystko krytycznie, tylko tak można zobaczyć sytuację obiektywnie”.

Czy En Mi, wykładowca instytutu IMEI (International Mind Education Institute), окончивший filologiczny wydział RUDN, zauważa, że rosyjski system szkolnictwa wyższego jest znacznie гуманнее do studentów i w planie studiów, i w planie komunikacji kolegów. “W koreańskim systemie wszystko jest oparte na konkurencji. Wszyscy są tak zajęci, że odpowiedź na pytanie sąsiada jest postrzegana jako usługa, która wymaga odpowiedzi przysługi. W Rosji bezzwrotnej pomocy одногруппнику przyjęta, moralnie jest to nawet zalecane” — mówi Theona Гогичаишвили.

Praca w Południowej Korei

Zawód i miejsce pracy oznaczają status społeczny i odpowiedni poziom życia koreańczyka. Większość absolwentów wyższych uczelni starają się zrobić na państwową służbę lub dostać się do dużej firmy. Oprócz urzędników państwowych najbardziej cenionych i высокооплачиваемыми przez specjalistów uważane są prawnicy, lekarze (szczególnie cenione przez dentystów, okulistów i lekarzy) i naukowcy. Minimalna początkowa pensja dla nich — $5000-10 000, z czasem może wzrosnąć do $30 000-50 000.

Główny wątek koreańskich absolwentów wpada w duże firmy. W trójce najlepszych — te same Samsung, LG, Hyundai Motor. Odbiór na pracę dla koreańczyków i cudzoziemców różni się. Ale jednym i drugim trzeba było długo czekać. Na przykład, od momentu złożenia cv do rejestracji na pracę w LG u Теоны Гогичаишвили zajęło mi pół roku.

• Wypełnić cv na stronie internetowej firmy można tylko dwa razy w roku, w marcu i we wrześniu, kiedy firmy wysyłają listę ofert.

Do cv należy dołączyć kolorową prezentację, opowieść o sobie.

Jeśli CV zaakceptowali, zaproszą na egzamin. Do tego egzaminu, gdzie pytania dotyczące historii i filozofii przeplatają się z matematycznymi zadaniami, koreańczycy przygotowują się od pierwszych kursów uniwersyteckich. Istnieją specjalne korepetycje, które натаскивают do wynajęcia egzaminu przy ubieganiu się o pracę. Cudzoziemców go oddać niekoniecznie. Natomiast wymagany test psychologiczny i co najmniej trzy rozmowy kwalifikacyjnej z zadaniami.

Lojalni innych cudzoziemców odnosi się Samsung. Inżynierów zatrudniają według uproszczonego schematu z jednym wywiadem. Zagranicznych inżynierów znajomość koreański — wszystkie istotne zagadnienia rozwiązywane są w języku angielskim, a dla początkujących firma płaci 10-tygodniowy language intensive.

Inżynier Aleksander Cytryn zaczął pracować w Korei w 2001 roku, zaraz po zakończeniu Uralskiego uniwersytetu technicznego. Jego zdaniem, zagraniczni pracownicy w koreańskich firmach czują się bardziej komfortowo, niż koreańczycy. Im zapewniają bezpłatne zakwaterowanie, bezpłatny ubezpieczenie zdrowotne, raz w roku płacą za bilety lotnicze dla całej rodziny, płacą za edukację dzieci, dołączają asystentów, którzy rozwiązują codzienne problemy i mogą, na przykład, trzeba wezwać hydraulika, zapisać się na wizytę do lekarza.

Koreańskie firmy są bardzo zainteresowani w экспатах.

Cudzoziemcy są bardziej kreatywnym podejściem do rozwiązywania zadań. Ponadto cudzoziemcy podpisują papieru: wszystko, co zostało stworzone na terytorium Republiki Korei, należy do Korei. Ale, jak mówi Aleksander: “W Samsung pracujesz z zaawansowanymi technologiami, które na twoich oczach zamieniają się w produkty. Telefony komórkowe i aparaty fotograficzne, które robiłem, już sprzedawane na rynku. To bardzo przyjemne uczucie: aby zobaczyć wynik swojej pracy, rozumieć, że ty zbierasz wkład w rozwój”. Czy Young Min zauważa: w tych firmach, gdzie pracują cudzoziemcy, sama struktura pracy różni się od tradycyjnie koreańskiej, ale Aleksander Cytryn uważa, że duch konkurencji u koreańczyków we krwi i to nie zawsze działa na korzyść tej sprawie. “W Samsung silna wewnętrzna konkurencja. Na przykład, zdarza się, że kilka zespołów opracowują jeden i ten sam produkt. W finale organizują konkurs, wybrać najlepszy wariant, który realizują. Moim zdaniem, gdyby wszystkie te drużyny pracowali razem, można byłoby osiągnąć wielki sukces”. Chociaż zagraniczny pracownik zazwyczaj postrzegane jako rzadki i cenny specjalista, on też musi być osadzone w hierarchii.

Hierarchia, tradycje i kultura

Koreańskie społeczeństwo jest zbudowany w pionie. Hierarchia zawarta доминировавшим w kraju od XV do XX wieku конфуцианством, разделявшим społeczeństwo na cztery społecznych klasy. Po ii wojnie światowej i koreańskiej wojny domowej w kraju wraz z misjonarzami pojawiło się chrześcijaństwo. Ale hierarchia nigdzie nie zniknęła.

Regulowany komunikacja z вышестоящими na stanowisku, ze starszymi wiekiem. Na przykład, na uniwersytecie nie możesz zrezygnować z zadania profesora lub zmienić temat pracy naukowej. To samo dzieje się w pracy: “Jest bezpośredni przełożony. Jego słowo jest prawem. Nawet jeśli decyzja szefa niewłaściwym, oświadczać o tym głośno nie mówi Aleksander. — Dla siebie jestem opracował tę metodę. Tworzę prezentację z wyjaśnieniem, opowiadam, dlaczego tak myślę. Wtedy eksperci na spotkaniu podejmują decyzję”.

Zagranicznym specjalistom ważne jest, aby przestrzegać zasady komunikacji. Na przykład, do kontaktów fizycznych w Korei do tej pory nie są przyzwyczajeni: nie warto objąć kolegów podczas spotkania, radzi Czy Young Min. A w mowie działają trzy poziomy nawrócenia na “ty”, trzy poziomy ekspresji почтительности.

Bardzo rozwinięta kultura, która reguluje wszystko, od pracy grafika do wyglądu podwładnych.

• Must have — drogie garnitury i koszule z długim rękawem w żadnych ciepła, idealnie białe zęby i manicure i u mężczyzn i u kobiet.

Po pracy podjęto nieformalnie porozmawiać z kolegami. Firma podkreśla szef oddzielny budżet na wędrówki z podwładnymi w bary za smażonym mięsem i soju (koreańskiej wódką). Rezygnować z udziału w takim firmowych nie zapadła. Zazwyczaj wieczór podzielony na dwie części: najpierw wszyscy idą do restauracji, a po są wysyłane w karaoke. Śpiewać koreańczycy lubią i umieją. Jeśli szef proponował drinka po kolacji, pracownikom do niedawna było uważane za nieprzyzwoite rezygnować. “Teraz szefom w Samsung oficjalnie zabronione łowienia podwładnych — mówi Aleksander Cytryn. — Wcześniej została podjęta raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie chodzić całą drużyną w restauracji. Ponadto uważano, że jedną z restauracji za mało, szli do baru, pili piwo, potem na karaoke, a później w klub nocny. To nazywa się “pierwsza, druga, trzecia faza”. Teraz firma zabroniła “etapu”. Jeśli drużyna idzie do restauracji, to bez kontynuować bankietu, i po domach różnią się nie później niż do 9 pm”.

Dokładnie tak samo wygląda system w uniwersytetach — младшекурсник nie może odmówić starszego ucznia, jeśli ten chce zorganizować blinder, ale zawsze może poprosić płacić jego część rachunku.

Zdaniem Liliana Kan, w hierarchicznej strukturze bardzo wiele przydatnych informacji. Na przykład, ściśle przestrzegane wiekowa hierarchia “хубе-сомбе”, starszy-młodszy. “Kończę PhD w Сеульском uniwersytecie na kierunku “polityka i międzynarodowe od noszenia”, gdzie uczyła się cała elita kraju. W hierarchicznym zasad starsi absolwenci mogą mieć którym młodszym. Dlatego, gdy słyszą, że jestem ze studiów, mnie postrzegają jako część tego środowiska społecznego”.

Szacunek do kolegów podkreślają apelem. Siebie nazywa na stanowisku, dodając do niej nazwisko. Na przykład, sekretarz Kim. I nadal w trakcie łuki. Najważniejsze, aby nie przesadzić: łuk 90 stopni sprawiają, że tylko prezydentowi.

redakcja poleca
Moskwa — Tokio. Do jakich badań się przygotować ucznia w Japonii
Wszystko, co musisz wiedzieć o Chinach i w chinach, zanim wjechać do Chin