Supernova's zijn niet altijd zo super. Deze explosies die de dood van een ster markeren, zijn vaak spectaculair energiek. Maar af en toe zijn ze een complete blindganger.
Wetenschappers beschreven woensdag een van de blindgangers – een massieve ster waarvan zoveel materiaal was weggezogen door de zwaartekracht van een begeleidende ster in een stellair huwelijk, een binair systeem genaamd, dat hij tegen de tijd dat hij explodeerde aan het einde van zijn levenscyclus nauwelijks een gejammer kon verdragen.
De uiteindelijke explosie was zelfs zo tam dat de ingestorte ster – nu een ongelooflijk dicht object genaamd een neutronenster – blijft in een volgzame cirkelvormige baan met zijn metgezel. Een krachtigere explosie zou op zijn minst hebben geresulteerd in een meer ovaalvormige baan en zou zelfs de ster en zijn metgezel in tegengestelde richtingen kunnen doen razen.
Dit binaire systeem, bestudeerd met behulp van een telescoop in het in Chili gevestigde Cerro Tololo Inter-American Observatory, bevindt zich op ongeveer 11.000 lichtjaar van de aarde in ons Melkwegstelsel in de richting van het sterrenbeeld Puppis. Een lichtjaar is de afstand die het licht in een jaar aflegt, 5,9 biljoen mijl (9,5 biljoen km).
Alleen abonneeverhalenBekijk alles
De anti-wetenschapsbeweging is politiek, maar de geneeskunde heeft ook haar … In de tribale dorpen van Jharkhand, een online marktplaats voor lokale producten Delhi Confidential: Mansukh Mandaviya schreeuwt naar jongste Mitra De massa van de neutronenster is ongeveer 1,4 keer die van onze zon, terwijl hij eerder 12 keer zo zwaar was als de zon. Zijn begeleidende ster heeft een massa die 18 tot 19 keer groter is dan die van de zon nadat hij zijn partner heeft gekannibaliseerd. De twee sterren draaien elke 59-1/2 dag om elkaar heen, gescheiden door ongeveer acht tiende van de afstand tussen de aarde en de zon. De anemische stellaire explosie die plaatsvond, werd een “ultra-gestript” supernova. Dit gebeurt wanneer een massieve ster instort omdat de brandstof in de kern opraakt, maar geen sterke ontploffing aankan omdat een begeleidende ster veel van zijn buitenste lagen heeft weggezogen en materiaal heeft verwijderd dat anders met geweld de ruimte in zou worden geslingerd. “Aangezien er weinig materiaal in het sterrenomhulsel zit, is er bijna geen uitwerpsel van de schok van de ineenstorting, ” zei astronoom Noel Richardson uit Arizona van de Embry-Riddle Aeronautical University, hoofdauteur van de studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Advertentie Studie co-auteur Clarissa Pavao, een Embry-Riddle student die natuurkunde studeert, beschreef de explosie als: “Zwak, subtiel en passief. “Als er meer explosies waren, zou de baan niet cirkelvormig zijn” zei Richardson. “Een normale supernova zou niet noodzakelijkerwijs de metgezel vernietigen, maar zou de baan veel meer kunnen verstoren.” Het zou bijvoorbeeld een kick kunnen geven aan het systeem dat ofwel de baan veel elliptischer maakt of zelfs de overlevende ster en de neutronenster op snelle trajecten in tegengestelde richtingen stuurt met snelheden die ze zelfs uit de melkweg zouden kunnen sturen.' 8221; Het type binair systeem dat in deze studie wordt onderzocht, is zeldzaam, met naar schatting ongeveer 10 in een Melkweg bevolkt door ongeveer 100-400 miljard sterren. Advertentie In tegenstelling tot de eenzame zon, bevindt misschien de helft van de sterren in ons sterrenstelsel zich in binaire systemen. Wetenschappers hebben zich afgevraagd of er planeten bestaan die leven kunnen herbergen in dergelijke systemen, zoals bijvoorbeeld afgebeeld met “Star Wars” karakter Luke Skywalker's thuisplaneet Tatooine. “We kennen enkele systemen die dubbelsterren zijn met planeten, maar deze zijn moeilijker te bevestigen, en al deze zijn voor sterren met massa's zoals onze zon,” zei Richardson. “In het geval van deze massieve sterren hebben we nog geen planeten om hen heen gedetecteerd. De sterren wegen zoveel meer en zijn helderder dan zonachtige sterren, waardoor de detectie van planeten moeilijker is dan rond de kleinere sterren.
