Advocaten poseren voor mediafoto's na het bevel van de districts- en zittingsrechter in Mathura. (PTI)
MOMENTEN NA District en Sessions Rechter Rajiv Bharti zei “pleidooi aanvaard”, gezangen van 'Jai Sri Krishna' klonken door de gangen van de rechtbank in Mathura. Al snel krioelde de tempelstad aan de rand van de Nationale Hoofdstad van de advocaten en nieuwsploegen, die zich allemaal voorbereidden om de grote krantenkop te verslaan: de rechter had een beroep toegestaan van de Shri Krishna Janmabhoomi Trust en andere partijen die eigendom wilden van de grond waarop de Shahi Idgah-moskee werd gebouwd in de 17e eeuw.
Lees ook |A Letter From Varanasi: 'Het is onze waqt… Ayodhya zal ook in Kashi gebeuren'
Het beroepschrift beoogt verwijdering van de moskee uit het 13,77 hectare grote complex, dat het deelt met de Katra Keshav Dev-tempel. De Shahi Idgah werd gebouwd in opdracht van keizer Aurangzeb naast de Krishna Janmasthal – vermoedelijk de plaats waar Heer Krishna werd geboren – naar verluidt na het slopen van een tempel.
Koop nu | Ons beste abonnement heeft nu een speciale prijs
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png
Terwijl ademloze ankers en commentatoren zich haastten om het nieuws op televisieschermen en sociale media uit te pakken, in de chaotische, kronkelende straatjes van Mathura, bracht de bestelling een gevoel van onbehagen en angst met zich mee.
Het beste van Express Premium
PremiumPresidentiële peilingen: voor het Congres een opmaat voor toekomstige gevechten ExplainSpeaking: Fiscaal in tijden van monetaire verkrapping
Premium
Premium
< img src="https://images.indianexpress.com/2022/05/Nikhat-Zareen-2.jpg?resize=450,250" />PremiumNikhat Zareen: ‘Mijn moeder huilde en zei niemand zou met me trouwen, maar…het is de moeite waard.
Net buiten het rechtbankcomplex vermaant advocaat Hassan Ahmed Khan een rechtzoekende die vraagt of de Idgah zal worden gesloopt. “De uitbreiding van het tempelcomplex, inclusief de Gita Bhawan, gebeurde allemaal tijdens mijn leven. Zelfs als tiener bezocht ik de tempel met mijn vrienden. Waarom zouden we nu boeten voor de zonden van Aurangzeb?” zegt de 63-jarige.
De Katra Keshav Dev-tempel en de Shahi Idgah in Mathura. (Expressfoto door Apurva Vishwanath)
Als bewijs van de kameraadschap tussen de twee gemeenschappen wijst Khan ook op Brij Bihari Saraswat, een advocaat met wie hij zijn kantoor deelt. “Op het huwelijk van de dochter van Hassan Sahab vorige week waren meer hindoes dan moslims… Ik nam mijn moslimvrienden altijd mee voor darshan in de tempel… De dingen veranderden een beetje na 1991, toen iedereen veiligheidscontroles moest ondergaan, maar dit is een tempelstad voor iedereen, niet alleen voor de hindoes”, zegt Saraswat.
Terwijl secties aan beide kanten van het debat “buitenstaanders” en de media de schuld geven van het sensationeel maken van het nieuws, spreken velen ook op gedempte toon over het wandelen in de onheilspellende voetsporen van Ayodhya, een andere tempelstad die tot november 2019 verstrikt bleef in juridische ruzies, toen de top rechtbank gaf eigendom van het betwiste 2,77 hectare grote land aan de Ram Janmabhoomi trust.
Sunday Opinion |Tavleen Singh schrijft: De boodschap aan moslims die India verkiezen boven Pakistan is dat ze een slechte keuze hebben gemaakt
In Mathura is het silhouet van de rode zandstenen shikara van de Krishna Janmabhoomi-tempel, die heel licht boven de witte Shahi Idgah-koepels met groene versieringen uitsteekt, bijna overal te zien. Hoewel de Idgah en een deel van het tempelcomplex alleen worden gescheiden door een muur in het bruisende stadscentrum, is de toegang tot beide plaatsen minstens een kilometer van elkaar gescheiden – de masjid en de mandir-kant zijn duidelijk afgebakend met borden.
Meer Van Political Pulse
Klik hier voor meer
De toegang tot de Idgah is via een smal steegje op Deeg Gate, voorbij een kleine spoorwegovergang. De ingang is gebarricadeerd en wordt bewaakt door enkele politieagenten. Bijna achter de Idgah leidt een brede weg naar het Katra Keshav Dev-tempelcomplex, met winkels aan weerszijden die omhoog gaan naar Potra Kund, een trappenhuis waar Krishna's ouders Devki en Vasudev de kleren van hun pasgeboren kinderen hebben gewassen.
Een andere rijstrook rechts van de trapput leidt naar de plaats van de Janmasthan zoals die nu bestaat – er wordt beweerd dat de eigenlijke geboorteplaats zich onder de koepel van de Shahi Idgah bevindt.
Bij het tempelcomplex, De 39-jarige Naeem doet zijn schoenen uit terwijl hij zich voorbereidt op het lossen van een lading poshak en mukut (kleding en kroon) voor de godheid. Zijn familie levert ze al jaren aan de tempels in Vrindavan en andere verkopers.
“Deze zijn allemaal gemaakt door moslimvrouwen. Mijn vader zou de goden meten, en op sommige nieuwe plaatsen heb ik het ook gedaan. Maar nu hebben de idolen ook standaardmaten, dus gebruiken we voorraadmetingen om de outfits te maken', zegt hij.
De poshaks zijn geborduurd en genaaid door moslimvrouwen, en de outfit van de kleinste maat wordt verkocht voor Rs 3. Op een vrijdag racet Parveen tegen de klok in haar eenkamerwoning in de buurt van Holi Gate van de dag. Ze is voorzichtig, zegt ze, om een stuk zeep te gebruiken om de draad door de naald te duwen, “en geen speeksel zoals de meeste ambachtslieden doen”.
“Zelfs voor het afdrukken van het borduurontwerp gebruiken we Keo Karpin-haar olie die lekker ruikt. Het vermengt zich met de geur van de bloemen die aan de godheid worden aangeboden. We gebruiken geen kerosine”, zegt ze.
Parveens oom, Munna Khan, 61, een advocaat, breekt tussen zijn zinnen moeiteloos een kirtan in ter ere van Heer Krishna. In zijn jonge jaren, zegt hij, speelde hij meer dan tien jaar de rol van Angad (de mythische vanara-prins die Lord Ram helpt zijn vrouw Sita in Ramayan te vinden) in Ramlila. “Toen ik werd geboren, zag mijn moeder mijn grote oren en besloot dat ik precies in de rol zou passen”, lacht hij.
In de buurt van de Idgah weet Bharat Seth, een lokale zakenman, niet hoe Mathura wordt waargenomen in Delhi en andere delen van het land. “Humare yahan Radha ki chunari bhi Salma Begum silti hai”, zegt hij.
Maar onder de onderlinge afhankelijkheid van gemeenschappen die al generaties lang samenleven, is een gevoel van angst voelbaar. De lokale bevolking zegt dat ze de gemeenschappelijke spanningen lang hebben doorstaan, maar zijn het erover eens dat de bonhomie misschien moeilijk vast te houden is. Vorig jaar, ondanks verhoogde veiligheid op 6 december, de dag dat Babri Masjid werd gesloopt, werden provocerende leuzen in de stad opgeworpen.
In de verzengende zomerhitte zit Sajida voor de metalen juwelierszaak van haar zoon Tariq haar verzoek opnieuw te mompelen. Er komen wat familieleden langs en ze wil dat hij voor vlees zorgt via “iemand die uit Aligarh of Hathras reist”. “Mein dekhta hoon…abhi nahin (Laat me eens zien… Niet nu)”, zegt Tariq met tegenzin, voordat hij vertrekt voor het vrijdaggebed.
Best of Explained
Klik hier voor meer
“Vroeger was het makkelijker om kennissen te vertellen dat ze vlees voor ons moesten kopen. De zaken zijn nu heel anders, niemand wil risico's nemen”, zegt Tariq.
In tegenstelling tot zijn moslimvrienden in de buurt, praat Seth niet op gedempte toon over het vlees- en drankverbod van de UP-regering binnen een straal van 10 km. van de tempel, vorig jaar aangekondigd door Chief Minister Yogi Adityanath. “Zes eieren zijn genoeg voor een moslimwinkelier om door de politie te worden opgehaald. Het kost Rs 30.000-35.000 om ze vrij te laten', zegt Seth.
De jongeren in Mathura hebben hun hoop gevestigd op de rechtbanken om de helende aanraking te geven – of niet. “Normaal houd ik me niet bezig met politiek, maar je kunt niet ontkennen dat wat er 400 jaar geleden gebeurde, verkeerd was. Het had niet mogen gebeuren. Het zal nu door de rechtbank worden beslist', zegt Aastha, een studente.
'Als er een echte zaak is, dan moeten rechtbanken die snel beslissen, anders zal de politiek alles verpesten', zegt Hrishikesh, 20. Ondertussen strijdt nieuwbouw om ruimte met de toren van de tempel en de koepel van de Idgah in de wazige skyline van Mathura.