NASAOverleven voor langere perioden op de maan is praktisch onmogelijk. Niet alleen omdat het geen atmosfeer heeft en constant tussen dodelijke temperaturen springt, maar omdat we geen idee hebben waar we water op het maanoppervlak kunnen vinden. De oplossing? NASA zal zijn eerste maanrover, de VIPER, opofferen om een waterbron op de maan te helpen vinden.
De VIPER-rover begint eind 2023 aan zijn 100-daagse zelfmoordmissie op de maan. Het doel is om er doorheen te kammen de zuidpool van de maan voor “ijsstabiliteitsregio's,” of gebieden waar ijs zich in de buurt van het maanoppervlak bevindt.
Astronomen zeggen dat er duizenden “ijsstabiliteitsgebieden” zijn. op de polen van de maan. Eerdere missies, zoals de Lunar Prospector, hebben dat bewezen. Het probleem is dat we niet weten hoe deze bevroren watermoleculen worden gedistribueerd, of de beste manieren om ze te extraheren voor drinken, baden en andere basisactieve stoffen.
VIPER zal een Neutronenspectrometersysteem gebruiken (NSS) om de bodem te scannen op diepten tot drie voet. Als het waterstof vindt, gebruikt het een meterslange TRIDENT-boor om grondmonsters te trekken en te onderzoeken. Bovendien controleert de VIPER rover al het stof dat hij in de “lucht” op zoek naar verdwaalde waterstof en andere moleculen die kunnen wijzen op een grote bevroren waterbron.
Nadat VIPER zijn 100-daagse missie heeft voltooid, zou NASA een veel beter idee moeten hebben van hoe water op de maan wordt verdeeld. Maar de rover zal waarschijnlijk niet de vruchten van zijn arbeid zien. Als zijn missie eenmaal voorbij is, zal de Zuidpool onderdompelen in 6 tot 9 maanden totale, ijskoude duisternis. Wetenschappers van NASA zijn nog aan het twijfelen of ze de rover op een heuvel moeten laten staan (waar hij wat zonlicht kan krijgen en overleven) of hem gewoon in een smerige greppel moeten rijden en kijken of hij toevallig water vindt.
Bron: NASA via Engadget