De New Yorker-schrijver Janet Malcolm verlaat het federale gerechtsgebouw in San Francisco op 3 juni 1993 in de rechtszaak die is aangespannen door psychoanalyticus Jeffrey Masson, die beweert dat hij verkeerd is geciteerd en belasterd in een tijdschriftartikel uit 1983 . (AP Photo/George Nikitin, Bestand)
Janet Malcolm, de nieuwsgierige en vrijmoedig subjectieve auteur en verslaggever die bekend staat om haar uitdagende kritiek op alles, van moordzaken en kunst tot de journalistiek zelf, is overleden. Ze was 86.
Malcolm stierf woensdag in het New York Presbyterian Hospital, volgens haar dochter, Anne Malcolm. De oorzaak was longkanker.
Als oud-schrijver uit de New Yorkse staf en auteur van verschillende boeken, beoefende de inwoner van Praag een soort postmoderne stijl waarin ze vaak de aandacht vestigde op haar eigen rol in het verhaal. , zich afvragend of zelfs de meest gewetensvolle waarnemer te vertrouwen is.
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png
“Elke journalist die niet te dom of te vol van zichzelf is om op te merken wat er gaande is, weet dat wat hij doet moreel onverdedigbaar is” zo begon ze “De journalist en de moordenaar.”
Het boek uit 1990 viel Joe McGinniss aan’ echte misdaadklassieker “Fatal Vision” als een goed voorbeeld van de auteur die zijn onderwerp voor de gek hield, veroordeelde moordenaar Jeffrey MacDonald, die McGinniss had gevraagd een boek over hem te schrijven, alleen om de auteur te laten concluderen dat hij een sociopaat was. Het was een van de vele werken van Malcolm die discussies over haar beroep op gang brachten en zelfs degenen die een hekel aan haar hadden, dwong om door te lezen.
Een anthologie van haar werk uit 2013 herzien, “Forty-One False Starts ,” voor The New York Times prees Adam Kirsch Malcolm voor “een krachtig onderscheidende en zeer vermakelijke literaire ervaring.”
“Bij de meeste stukken in het boek observeert Malcolm kunstenaars en schrijvers, zowel huidige (David Salle, Thomas Struth) als verleden (Julia Margaret Cameron, Edith Wharton),” schreef Kirsch. “Maar wat de lezer zich herinnert is Janet Malcolm: haar koele intelligentie, haar psychoanalytische vaardigheid om op te merken en haar talent om zich terug te trekken om haar proefpersonen zich met hun eigen woorden te laten ophangen.”
Donderdag prees de New Yorker-redacteur David Remnick Malcolm als een “meester in het schrijven van non-fictie” en noemde haar bereidheid om het op te nemen tegen haar leeftijdsgenoten.
“Journalisten kunnen tot de dunste en meest zelfvoldane stammen behoren, en Janet had het lef om ons af te vragen wat we soms doen,” Remnick vertelde The Associated Press.
Malcolm's woorden – en die ze aan anderen toeschreef – bracht haar achting, minachting en langdurige rechtszaken.
In 1983 rapporteerde ze over een voormalig directeur van de in Londen gevestigde Sigmund Freud Archives, psychoanalyticus Jeffrey Moussaieff Masson.
Ze beweerde dat Masson zichzelf een “intellectuele gigolo” had gezworen dat hij bekend zou staan als “de grootste analist die ooit heeft geleefd,” en dat hij het oude huis van Freud zou veranderen in een “plaats van seks, vrouwen, plezier.” Haar verslaggeving verscheen in The New Yorker en vormde de basis voor het boek 'In the Freud Archives' uit 1984.
- De website van Indian Express is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
© IE Online Media Services Pvt Ltd