< p>Melonenthousiastelingen hebben tientallen jaren besteed aan het traceren van de oorsprong van de gewone watermeloen, een populaire vrucht die culturen over de hele wereld al duizenden jaren beïnvloedt. En nu hebben DNA-testen zijn oudste voorouder onthuld, de Soedanese Kordofan-meloen.
Voordat Susanne S. Renner en haar team van onderzoekers begonnen met het DNA van niet-gedomesticeerde planten in het geslacht van de watermeloen (Citrullus) ), waren de meeste botanici het erover eens dat de oorsprong van de watermeloen ligt in de Zuid-Afrikaanse citroenmeloen. Deze hypothese, voor het eerst geïntroduceerd door een student van taxonoom Carl Linneaus die 150 jaar geleden Kaapstad bezocht, was onjuist.
DNA-testen toonden aan dat de Zuid-Afrikaanse citroenmeloen heel anders is dan de gewone watermeloen die we aantreffen in supermarkten vandaag. In plaats daarvan lijkt de dichtstbijzijnde wilde verwant de Soedanese Kordofan-meloen te zijn, een vrucht met een wit vruchtvlees. De binnenkant ziet er misschien niet smakelijk uit, maar de Kordofan is niet te bitter en kan rauw worden gegeten, waardoor het de perfecte kandidaat is voor domesticatie. (Watermeloenen met witte pulp waren tot voor kort gebruikelijk. Je kunt nog steeds erfstukwatermeloenen met witte pulp kopen!)
Het bestuderen van de oorsprong van watermeloenen lijkt misschien een nutteloze taak, maar dit zou kunnen helpen de watermeloen te beschermen tegen uitsterven . Moderne landbouwmethoden hebben de genenpool van watermeloenen (en andere eetbare planten) ernstig beperkt, wat betekent dat bijna alle watermeloenen dezelfde genetische kwetsbaarheid hebben voor ziekten, plagen en schimmels. De Kordofan-meloen kan ons helpen de genenpool van watermeloenen te diversifiëren, of op zijn minst ons helpen erachter te komen welke genetische bescherming de watermeloen verloor door domesticatie.
Bron: PNAS via Smithsonian