Ramesh Sosa 'vrouw Ranjan (midden) en andere familieleden wachten tot zijn stoffelijk overschot aankomt in het dorp Nanavada, in Gir Somnath vrijdag. (Expressfoto)
Vrijdag rond 15.00 uur keerde de 18-jarige Asmita terug naar huis van hun agrarische boerderij in het dorp Nanavada in Kodinar Taluka in het Gir Somnath-district, enigszins onrustig. “Rambhai Bambhaniya vertelt me dat mijn vader dood is en vroeg of zijn lichaam is aangekomen”, zei Asmita tegen haar moeder Ranjan.
De moeder was niet bereid te geloven wat haar jonge dochter zei. “Maar toen begon ze te jammeren en ik merkte dat ze het meende”, zegt Ranjan.
Het was dit moment dat leden van de familie van visser Ramesh Sosa de afgelopen 42 dagen hadden gewacht om het nieuws te vertellen. “Ik vertelde Ranjan dat wat Asmita zei waar was en dat het lichaam van Ramesh tegen de avond arriveert”, zei Dinesh Parmar, echtgenoot van Ramesh's zus Aruna.
https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1 .png
“Ik was niet bereid te geloven wat Asmita en Dinesh zeiden, maar ik had geen andere keus toen andere mensen me ook begonnen te vertellen dat mijn man in een Pakistaanse gevangenis was omgekomen”, zegt de 36-jarige Ranjan.
Terwijl het nieuws zich in het dorp verspreidde, begonnen familieleden zich 's avonds in Ambedkar Chowk te verzamelen, wachtend op de komst van het lichaam van de 36-jarige visser. Een jammerende Ranjan zat in de lobby van haar huis, met Aruna en Asmita bij haar. Ramesh's twee zoons, Vimal (16) en Vivek (14) zaten in de gemeenschapszaal voor hun huis, terwijl ouderen hen troostten.
Ramesh, de enige zoon van Tabha Sosa van het dorp Nanavada, werd aangehouden door Pakistan in mei 2019 wegens vermeende schending van de territoriale wateren van Pakistan tijdens het vissen aan boord van de vissersboot Sadhna aan de Arabische Zee voor de kust van Kutch.
Ramsinh Sosa, de kapitein van de boot, en vijf andere vissers werden die dag ook opgepakt door Pakistan. Een Pakistaanse rechtbank veroordeelde hen en veroordeelde hen tot een gevangenisstraf tot juli 2019. Pakistan heeft Ramesh echter nooit consulaire toegang verleend, ondanks het feit dat India en Pakistan een overeenkomst hebben getekend om elkaars onderdanen binnen drie maanden na hun arrestatie dergelijke toegang te verlenen. Hij bleef wegkwijnen in de Landhi-gevangenis in Karachi, zelfs nadat hij zijn straf had uitgezeten. Zijn nationaliteit werd pas geverifieerd nadat hij op 26 maart van dit jaar in de gevangenis stierf, naar verluidt als gevolg van een hartaandoening.
Jatin Desai, voormalig algemeen secretaris van de Indiase afdeling van het Pakistan-India People's Forum for Peace and Democracy (PIPFPD), hoorde voor het eerst over de dood van Ramesh en informeerde zijn familieleden via Balubhai Sosa, een lokale activist en gemeenschap leider.
'Maar het was niet zeker wanneer we zijn lichaam zouden krijgen. We wisten dat vrouwen ongecontroleerd zouden huilen als ze eenmaal over de dood van Ramesh zouden horen, en dan kan de situatie erg moeilijk te beheren zijn. Daarom moesten we het nieuws geheim houden ”, zegt Parmar, die als arbeidsbegeleider bij een privébedrijf in Surat werkt.
Parmar had Aruna op 30 april naar Nanavada gebracht nadat hij het nieuws had gekregen dat het stoffelijk overschot van Ramesh waarschijnlijk binnen een paar dagen zou worden gerepatrieerd. 'Maar hij heeft me nooit verteld dat mijn broer er niet meer was. Hij bracht me hier en vertelde me dat Covid-19-gevallen in Surat toenemen en dat het veiliger zou zijn om een paar dagen in Nanavada door te brengen, “jammerde Aruna, de jongere zus van Ramesh, eraan toevoegend:” Ik had mijn broer drie jaar geleden gezien. Mijn ouders zijn laat in hun leven gezegend met een zoon. Nu zijn zowel mijn vader als broer weg & # 8230; ”
Ramesh's moeder was een paar jaar geleden overleden terwijl zijn vader stierf na een korte ziekte in november 2020. Op 25 april stierf ook Ranjan's vader Soma Vadher wegens ziekte.
“Op de dag van Holi zag ik nieuwsverhalen over de dood van mijn vader de ronde doen op WhatsApp. Vijf dagen lang dacht ik dat dit geruchten of nepnieuws kon zijn. Maar toen bevestigden een paar ouderlingen mij dat het waar was, maar adviseerden ze het mijn moeder niet te vertellen ”, zegt Vimal, een leerling uit klas 11.
Terwijl ze wachtte om haar man voor de laatste keer te zien, riep Ranjan rued: 'Ik heb nooit geweten dat vissen zo riskant kan zijn. Zelfs als ik dat deed, had ik hem dan kunnen beletten die baan op zich te nemen? Welk ander werk is hier beschikbaar? ” Na de dood van Tabha had ze de landbouw van hun twee bighas land overgenomen.
Sinds de arrestatie van Ramesh door Pakistan, betaalt de deelstaatregering de familie een maandelijkse vergoeding van ongeveer Rs 9.000.
Ramesh's oom Bhagwan was vrijdag een van de rouwenden, maar zijn zoon Hari was aan het vissen in de Arabische zee. “Spaar klusjes bij agrarische boerderijen, hier is geen werk. Grondwater is zout, dus de landbouw is ook niet rijk. Er is geen andere optie dan vissen. We zijn niet geletterd & # 8230; Mijn zoon Hari, die polio heeft overleefd, heeft de afgelopen 15 jaar aan boord van vissersboten gewerkt en is driemaal gepakt door Pakistan. Toch gaat hij door met zijn werk ”, zegt Bhagwan.
Op donderdag overhandigde Pakistan het stoffelijk overschot van Ramesh aan de Indiase autoriteiten aan de Wagah-Attari-grens in Punjab. Een team van functionarissen van de visserijafdeling ontving het lichaam en bracht het vrijdagochtend per vliegtuig naar Ahmedabad. Van daaruit werd het lichaam van Ramesh over de weg naar Nanavada gebracht. Ranjan, Aruna en kinderen zaten te jammeren en te wachten tot de avond viel.
Topnieuws op dit moment
Klik hier voor meer
Toen de ambulance met de kist van Ramesh eindelijk om 20.00 uur arriveerde, konden Ranjan, Aruna en Asmita zijn gezicht nauwelijks zien. De familie besloot dat slechts drie hun laatste eerbetoon zouden mogen betuigen terwijl de lokale bevolking bijeenkwam en het moeilijk werd om sociale afstand te bewaren. Binnen enkele minuten werd het lichaam gecremeerd.
Bhagwan zegt dat Nanavada ongeveer 250 gezinnen heeft en bijna elk heeft minstens één lid dat als visser werkt. Balu Sosa zegt dat maar liefst 15 mannen uit Nanavada in de Pakistaanse gevangenis zitten.
“We danken de regering voor het repatriëren van het lichaam van Ramesh in zo'n korte periode”, zei Balubhai Khoda Sosa, een verre neef van Ramesh. Maar hij werd onderbroken door een ander lid van de uitgebreide familie en zei: „Waar kunnen we dankbaar voor zijn? Ramesh had zijn gevangenisstraf anderhalf jaar geleden uitgezeten. Als de overheid proactief had gehandeld, zou hij vandaag hebben geleefd en zouden we niet op zijn kist hebben gewacht. “
-
- De Indian Express-website is GROEN beoordeeld vanwege zijn geloofwaardigheid en betrouwbaarheid door Newsguard, een wereldwijde service die nieuwsbronnen beoordeelt op hun journalistieke normen.
-
