Er zijn twee soorten van evenwicht in de fotografie: formeel en informeel. Begrijpen en weten hoe ze—is een belangrijk onderdeel van de compositie. Laten we graven in.
Balans is een onderdeel van de compositie al lang voor de fotografie kwam langs. Het is een integraal onderdeel van de meeste renaissance schilderijen. Het is ook een beetje glibberig concept. Het is gebaseerd op een idee genaamd “visual gewicht” dat is, in en van zichzelf, een metafoor. Het idee is dat de verschillende objecten in een scène met verschillende visuele gewicht. Mensen, felgekleurde dingen, hoog contrast objecten, en ongebruikelijke onderwerpen, bijvoorbeeld, hebben allemaal een hoge visuele gewicht. Andere dingen, zoals grote gebieden van de ruimte, de lucht, het water of de grond, hebben een lage visuele gewicht. De enige manier om greep te krijgen op het is om in actie te zien en om te spelen.
Formele of Symmetrische Balans
Formeel evenwicht is symmetrie. Het is waar het frame in tweeën is gesplitst, verticaal of horizontaal, en aan beide zijden zijn gelijk visuele gewicht. Neem een kijkje op dit portret.
Het is in wezen perfect symmetrisch langs de verticale as.
Beide zijden van de afbeelding hebt gelijk visuele gewicht. Er is niets dat trekt onze ogen aan de ene kant van de afbeelding of de andere.
Hier is nog een portret waar, weer, het model is zeer centraal, dus het is vrijwel symmetrisch.
En nog een.
Zoals u kunt zien, formele evenwicht kan goed werken met de portretten. Het geeft een gevoel van rust, ernst en degelijkheid. Ik heb bewust gebruik gemaakt van formele evenwicht in het volgende shot van de Sovjet-unie een standbeeld in trans-dnjestrië, want ik wilde het gevoel dat het moest stond al jaren—sinds het had.
Formeel evenwicht is vrij gemakkelijk te begrijpen: zet het onderwerp in het midden. We gaan nu dus op naar de lastiger concept van informele balans.
Informele of Asymmetrisch Evenwicht
Informele of symmetrische balans is waar u het saldo van het beeld door juxtaposerend objecten met vergelijkbare visuele gewichten in plaats van alleen het balanceren van alles symmetrisch. Laten we eens kijken naar enkele voorbeelden.
In deze foto, ik heb genoeg visuele gewicht in balans te vinden tussen de bergen en de wolken mooi. Krijg je nog steeds een gevoel van de schaal, maar het beeld is niet goed voelt leeg. Mensen zijn visueel erg zwaar zodat ze kunnen vaak saldo veel.
Hier is nog een vergelijkbaar idee. Zal, de skiër, is nog kleiner in het frame, maar is nog steeds de afweging van de enorme berg achter hem.
Laten we eens kijken naar dit in omgekeerde volgorde. Hier is een onevenwichtige schot. Het kasteel is cool en interessant, maar er is niet veel aan de hand in de foto anders.
Een paar ogenblikken later, een boot voorbij de rivier op. Nu zijn we op iets. De kleine boot in beweging is genoeg om de balans van de gigantische, eeuwenoude kasteel.
U kunt ook de balans van een enkel object dat heeft grote visuele gewicht met veel objecten die hebben zeer weinig visuele gewicht. Hier, de sterren van de hemel op de balans van de grote Joshua bomen. De kleinere bomen ook de balans van de grote boom.
Misschien wel het beste voorbeeld van asymmetrische balans komt niet van de fotografie, maar art. Michelangelo, De Schepping van Adam is prachtig gebalanceerd: Adam en de aarde hebben dezelfde visuele gewicht God en het koor van de engelen.
Onevenwichtige of Dynamische Beelden
Vergeet niet, de balans is slechts een hulpmiddel in uw compositorische toolbox. Er is ook andere dingen als toonaangevende lijnen, beperkt kleurenpalet, en nog veel meer. Dit betekent dat niet alle beelden moeten worden afgewogen. Ongebalanceerde beelden hebben de neiging om spanning, dynamiek en een gevoel van activiteit.
Kijk maar naar deze foto. Zal springt in een zwarte afgrond. Dit geeft een gevoel van snelheid en drama om wat hij doet.
Of neem deze opname van de Santa Monica Pier. Doen van de hemel en de zee in de balans van de pier? Misschien, maar ik zou zeggen waarschijnlijk niet. In plaats daarvan krijgen we dit dynamische zonsondergang foto van de pier stak uit in de oceaan.
Waar het op neer komt, voor mij, is wat je probeert over te brengen. Als u wilt stevigheid en stabiliteit, gaan met een formeel-evenwichtig beeld. Als u op zoek bent naar iets meer dramatisch is dat nog steeds de evenwichtige kijk te proberen asymmetrisch-evenwichtige composities. Of, als je iets wilt, spannend en dynamisch, ga met een onevenwichtig beeld.
Spelen: welke samenstelling je ook gaat, misschien niet, maar je zou kunnen eindigen met iets moois! En op zijn minst, je leert er iets langs de weg. Er zijn zeer weinig rechten of misstanden hier.