(Express Photo/Prashant Nadkar/Bestand)
Door Ashok Pankaj & Bhattacharya Mondira
De NDA regering de aanpak van de MGNREGA — de Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act — heeft verschilden van die van de vorige UPA-regime op een belangrijke manier: Er is een grotere nadruk nu in het gebouw van “individueel huishouden” activa, in tegenstelling tot de “gemeenschap” van activa, krachtens de regeling die voorziet in 100 dagen gewaarborgd loon werkgelegenheid jaarlijks aan elke landelijke huishouden waarvan de volwassen leden vrijwilligerswerk te doen ongeschoolde handenarbeid.
In 2012-13 en 2013-14, de laatste twee jaar van UPA regel, individuele activa vormde nauwelijks een vijfde van het totale aantal werken opgenomen onder MGNREGA. Het aandeel was zelfs lager is, tegen 7%, in relatie tot de waarde van de activa gemaakt. Maar onder de Modi van de overheid, het aandeel van de afzonderlijke activa gemiddeld 38% in numerieke en 15% in waarde in 2014-15 te 2016-17. In 2016-17 alleen, maar liefst 46% van de totale activa (voltooide, lopende en goedgekeurde) het individu. Nogmaals, het overeenkomstige aandeel in de kosten van de voorwaarden kan slechts 18%, als gemeenschap activa door hun aard dekking van grotere populaties en dus vereisen meer geld. Dit is niet zo met afzonderlijke activa; stallen kost slechts Rs 10,000-15,000, terwijl boerderij vijvers of gegraven waterputten gebouwd kan worden binnen Rs 2 lakh.
De bovenstaande cijfers geven een bijna opzettelijke verschuiving in de richting van MGNREGA vermogensvorming voor het individuele huishouden. Dit is ten opzichte van de eerdere UPA aanpak die vooral gericht is op de gemeenschap van activa, ondanks aanhoudende kritiek over de kwaliteit, de productiviteit en het nut. Het huidige artikel is de focus is echter hoe de nieuwe nadruk op individuele activa creatie kan worden ingezet in de richting van het bereiken van een verdubbeling van de landbouwinkomens door 2022 — een doel dat door de Modi zelf tijdens een openbare bijeenkomst in Bareilly (Uttar Pradesh) op 28 februari 2016. We gebruiken de term “boer” in bredere zin op te nemen landloze huishoudens met boerderijen.
Schema-ik van de MGNREGA Handelen classificeert vier categorieën van werken — A, B, C en D — die ondernomen kunnen worden in het programma. Van de vier, alleen Categorie B gaat het om “eigen vermogen”. Paragraaf 5 van de bijlage, bovendien identificeert de “kwetsbare sectie” huishoudens, op wiens land of boerderijen dergelijke individuele asset-het maken van de werken kan worden genomen. Deze omvatten Schema Kasten/Stammen, nomadische en denotified stammen, andere onder de armoedegrens gezinnen, vrouwen – en lichamelijk gehandicapten-headed huishoudens, en de begunstigden van het land hervormingen, Indira/Pradhan Mantri Awaas Yojana en de Forest Rights Act. “Kleine en marginale boeren” in aanmerking begunstigden slechts na uitputting van de hierboven geïdentificeerde huishoudens. Het programma heeft ook betrekking op niet-grondgebonden agrarische huishoudens, maar een meerderheid krijgen, uitgesloten als ze ogenschijnlijk hebben geen land te bieden voor vermogensvorming.
Een onderzoek uitgevoerd door ons laat zien van de enorme transformatie van de impact die een regeling als MGNREGA kan hebben op het platteland van de inkomens – in het bijzonder van de kleine en marginale boeren en ook de agrarische gezinnen hebben alleen boerderijen — door middel van de creatie van de activa op het niveau van het individuele huishouden. Onze studie, uitgevoerd tijdens de 2016-17 agrarische jaar, gedekt 240 huishoudens in zes districten: telkens twee in (Mirzapur en Shravasti), Rajasthan (Sawai Madhopur en Banswara) en Tamil Nadu (Krishnagiri en Cuddalore). De steekproef bestond uit kleine en marginale boeren (92%) en landloze huishoudens (8%), terwijl de individuele activa opgenomen gegraven putten, boerderij vijvers, modder afdammen van de werken, tuinbouw, boerderijen, vee schuilplaatsen en visvijvers.
Wij vinden de individuele activa gebouwd onder MGNREGA bij te dragen 35.24% van de totale jaarlijkse omzet van een gemiddelde begunstigde huishouden in Sawai Madhopur. De bijbehorende gemiddelde procentuele bijdrage was 24.47 in Banswara, 61.21 in Shravasti, 22.27 in Mirzapur, 37.01 in Krishnagiri en 26,51 in Cuddalore. De individuele effecten variëren, afhankelijk van de type van activa gemaakt, afgezien van agro-klimatologische omstandigheden, grond en andere huishoudelijke gaven. In de dorre Sawai Madhopur en Banswara wijken, de individuele activa werden grotendeels boerderij vijvers gegraven waterputten en andere water oogsten structuren, naast de stallen. Dit was het geval in Mirzapur, ook, terwijl in Shravasti, de werken uitgebreid tot het verstrekken van individuele droeg putten voor irrigatie. In Krishnagiri, begunstigden kreeg dier werpt, terwijl de meest voorkomende gemaakte actief in Cuddalore, een kustplaatsje wijk, was visvijvers.
De meest tastbare effect van individuele vermogensvorming door middel van MGNREGA verhoogd gewas arealen. Dit werkte aan een gemiddelde van 0.53 hectare voor werken waarbij egaliseren en braakland/wasteland ontwikkeling, met de hogere geplant gebied wordt vooral in de traditionele foodgrains. De gemiddelde gegraven goed, boerderij vijver of modder/veld bund, ook geholpen boost gewas areaal door 0.41 hectare. Maar irrigatie activa resulteerde ook in het vergroten van de opbrengsten en van medeplichtigheid aan diversificatie, in het bijzonder de teelt van groenten, oliehoudende zaden en katoen. Begunstigde huishoudens gemeld aanzienlijke verhoging van het bruto inkomen van de vis vijvers en dier werpt ook. Een asset-ruwe wijze een kosten-baten-analyse toonde aan dat de verhouding worden 0.61 voor vis vijvers, gevolgd door 0.53 voor de tuinbouw (de aanplant van fruit -, bloemen-boompjes, etc.), irrigatie (0.34) en dierlijke schuilplaatsen (0.32). De ratio voor de land-ontwikkeling was slechts 0.15, die, echter, steeg met irrigatie van beschikbaarheid.
De bovenstaande resultaten blijkt dat de individuele activa schepping onder MGNREGS, door middel van een decentrale productie-gerichte benadering, kan gaan of andere manier bij het voldoen aan de doelstelling van een verdubbeling van het inkomen van de landbouwers. Ruimtelijke ordening en irrigatie activa gemaakt op het land van kleine en marginale boeren kunnen, inderdaad, het verlenen van de triple voordelen van de verhoogde arealen, hogere opbrengsten en gewasdiversificatie.
Het programma moet, op hetzelfde moment, niet te negeren-grondgebonden agrarische huishoudens. De uitvoeringsorganisaties kunnen, en moeten, zijn ze door proactieve selectie, zoals werd gedaan in Krishnagiri wijk. Alle individuele activa, moeten niet vereist landbouwgrond; ze kunnen ook worden gemaakt op de boerderijen met vee in een schuur of stal/geit schuilplaatsen zijn een goed voorbeeld van. Landloze huishoudens kan ook geleverd worden activa op de gemeenschap het land waar zij rechten van de vruchtgebruiker. Een regeling voor een verdubbeling van het inkomen van de landbouwers die niet geldt voor de niet-grondgebonden — die over 56.4% van India ‘ s rurale huishoudens — zou scheef op zijn best.
De schrijvers zijn het met de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling, New Delhi
Voor al het laatste India Nieuws, download Indian Express App