Balkrishna Doshi
Balkrishna V Doshi faalt nooit om te praten over de betekenis van stilte. Waarom zijn we altijd in een haast, de architect vaak gevraagd. Men ziet die gedachten in concrete acties op Sangath, zijn studio in Ahmedabad. Een bezoeker is geplaagd met een eerste beeld van de gewelfde kantoor op de begane grond, gestencild met kiezels, en in de verte het silhouet van een kluis komt. Je moet om te lopen langs de eucalyptus bomen, het water, het gras amfitheater voordat je bij de ingang van de studio. “Het vragen van de onverwachte,” zegt Doshi in zijn autobiografie Paden Uncharted, “Waarom gaan we niet de tijd nemen om te kijken naar de bomen, de planten, de vogels en de natuur om ons heen?”
Pune geboren Doshi ontworpen heeft meer dan 100 gebouwen in het hele land in zijn bijna zeven jaar carrière als architect, docent en stedenbouwkundige. Zijn jeugd in zijn vaders werkplaats zou hem de tools om te knutselen en vorm ruimtes die niet alleen bewaard context op de voorgrond, maar ook bezig zijn met hun sociale en economische dimensies. Hij erkent de invloeden van moderne meesters als frans-Zwitserse architect Le Corbusier en de Amerikaanse architect Louis Kahn in zijn leven, maar Doshi bleef trouw aan zijn roots in zijn ontwerpen blijven het klimaat en de gemeenschap gevoelig.
Lees | Architect Balkrishna Doshi eerste Indische om te winnen van de Pritzker Prijs
“Doshi gebouwen worden ervaren en kan niet volledig worden geabsorbeerd in de foto’ s. Hij opzettelijk routes van mensen door middel van trajecten tot ze uiteindelijk aan het gebouw. Hij schept wat men kan noemen een architectonische promenade. Bijvoorbeeld in CEPT Universiteit, het landschap is belangrijker dan het gebouw waar klim je omhoog en omlaag over het glooiend terrein en de ondergrond is altijd in beweging,” zegt Bengaluru op basis van architect Bijoy Ramachandran van HundredHands.
Het is zijn geloof in relaties, constante poging willen uitdaging normen, en blijf nieuwsgierig die Doshi werk waardig van de prestigieuze Pritzker Prijs. De architect was overgestoken, 50 toen hij ontworpen Sangath. De School van de Architectuur (CEPT Universiteit), met binnen-en buitenruimtes en het spel van licht en schaduw, de brutalist kern van de Tagore Memorial Theater, en de ATIRA low-cost housing achter hem was. Het was in Sangath dat hij probeerde om te dragen voor zijn eigen hoed, verstoken van de voor de hand liggende invloed van Corbusier, die hij roept zijn guru.
Doshi maakt meerdere gezichtspunten in zijn projecten, die zet ze in composiet werelden. Aan het Indian Institute of Management in Bengaluru (IIM-B;1977) hij bewust geplaatst onder mengen ruimtes over de campus, zodat het leren kan overal voorkomen. Tekening van de voorbeelden van Jaisalmer waar de traditionele wijken zijn er gemeenschappelijke, IIM-B teruggrijpt naar Doshi idee voor CEPT — van het onderwijs zonder deuren. “Toen we begonnen met de school in het begin van de jaren ’60, waren we concurreren met de wereldtop. We hadden de studenten analyseren gebouwen en studie vorm, maar we hebben ook besproken en lees andere disciplines. Vandaag de dag zijn er meer dan 600 colleges van architectuur en worden ze maar zelden geleerd om te kijken naar de context,” zegt Doshi, 90.
Een van zijn favoriete huisvesting van de projecten was de LIC Township in Ahmedabad (1977), waarin hij benadrukt dat het gemengd inkomen groepen samen te leven. Hij gestapelde woningen in omgekeerde volgorde van de twee-bed-eenheid op de begane grond, een bed-eenheid op de eerste verdieping en een kamer-keuken op de top. Elk kreeg een terras of een gazon, en de woningen zijn toegankelijk via een gemeenschappelijke trap. Dit gaf elk huis een mogelijkheid om uit te breiden, indien zij dit wenst en ook maken gebruik van de open ruimte in de voorkant van hun huis. “We hebben een enquête van de bewoners en de rotatie van mensen tot een minimum beperkt worden, wat betekent dat gezinnen wonen er al generaties lang. Als u vandaag de dag een bezoek aan de plaats, zijn er nauwelijks sporen van Doshi de ontwerp-en toch is hij de meest succesvolle model voor het ontwerp van de behuizing, want het was ‘people-centric’, zegt Ramachandran.
Voor al het laatste Lifestyle Nieuws, download Indian Express App