Ashish Kumar Goyal, die de rol speelt van Koning Dashrath, droogt zijn make-up. (Amit Mehra)
Top Nieuws
-
Jai Lava Kusa box office: Jr NTR starrer verklaard ‘sensationeel blockbuster’, filmmakers het succes te vieren
-
India tellers Pak ‘ s nep verhaal in AVVN, brengt Lt Ummer Fayaz doden
-
Vertrouwen JioPhone leveringen officieel van start: het track nummer, controleer status, enz.
Voor bijna 352 dagen in een jaar, Ashish Kumar Goyal, 40, kan worden gevonden koehandel met klanten in zijn sweet shop in Budhana dorp in Uttar Pradesh is Muzaffarnagar wijk; Dharmendra Kumar, 45, te zwoegen op zijn melkveebedrijf; en Ruchin Sharma, 32, de uitoefening van zijn taken als hoofd van de school in het dorp. Voor de overige 13 dagen, echter, nemen zij op andere-wereldse rollen: Ashish is ‘Dashrath’, de koning van Ayodhya; Dharmendra wordt sage ‘Vishwamitra’; en Sharma verandert in Heer Ram.
Ashish, Dharmendra en Sharma star performers op Budhana jaarlijkse Ramleela gehouden tijdens de Navratris en Dussehra festival. Ver weg van de verfijnde producties van de metro ‘ s, de Ramleela in dit kleine tehsil in west-UP is een opzwepende mix van mythologie, entertainment, gemeenschap interactie, joyrides en voeding — één van de weinige recreatie mogelijkheden voor een dorp dat op de meeste dagen met pensioen gaat na zonsondergang.
Vorig jaar, de show gemaakt nationale koppen na Bollywood acteur Nawazuddin Siddiqui, die afkomstig is uit Budhana, daalde de productie volgende bezwaren door een paar leden van de Shiv Sena, die zei dat ze niet willen dat een Moslim in de Ramleela. Een jaar later, is er geen Siddiqui, en de tekenen van controverse hebben allemaal maar vaag.
Iets na 5 uur op een dinsdag met een uur te gaan voor de Ramleela om te beginnen, de Chandni Mandir tuin — een klein stukje land aangrenzend aan de tempel en omcirkeld door lukraak gebouwd huizen — draagt de blik van een onder-bouw. Een arbeider is haastig het schilderen van de randen van de gecementeerde platform dat dient als podium. Een paar andere werknemers strek nieuwe tent doek over de bamboe en metaal steigers rond het podium. “Apen ravage aanrichten op de tenten in de nacht. Kijk eens hoe zij zijn gescheurd alles,” klaagt Mukesh Kumar, 19, arbeider.
Groene tapijten, versleten na “meer dan 20 jaar in gebruik”, zijn uitgerold op het podium en de grond aan de voorkant. “Yeh dames aur bachchon ke liye hai (Dit is voor de vrouwen en kinderen zitten op)”, zegt Manoj Tyagi, eigenaar van Laxman Tent Huis. Een rij van stoelen – “voor de Vip ‘s” — zijn gerangschikt in de buurt van het podium.
Een paar meter verderop, de andere elementen van vanavond de show zijn vorm. Een trampoline, waarop de kinderen kunnen springen voor 10 minuten voor Rs 10, is ingesteld. Leveranciers wiel in voedsel karren — meer dan 15 van hen, die alles verkopen van momo ‘ s te chowmein en chaat. In het midden van dit alles, de kinderen spelen een spel van pakdan-pakdayi (catch-n-vangen).
Jagjivan Prasad, 63, de set-directeur, snel en adequaat. Prasad, die loopt een winkel in het dorp, heeft meer dan 35 jaar is de man die verantwoordelijk is voor de montage van de set op deze Ramleela. Hij is een harde leermeester. “Ik wil dit doen in een half uur,” vertelt hij 22-jaar oud Gebouw, een arbeider die het dak voor een rieten hut op de sets. “Het budget voor de Ramleela is over Rs 5 lakh en voorbereidingen beginnen over een maand-en-een-half vooraf,” zegt Vineet Katyayan, 39, de secretaris van de Ramleela comité, die beweert dat hij trachtte “bijna alle rollen” in de productie “bandar se Raavan tak (van een aap te Raavan)”.
De repetities beginnen een maand vóór aanvang van de show, zegt hij. De acteurs worden verwacht om te leren van de dialogen van alle personages, in het geval dat een acteur niet in slaagt om het op de dag van de show. “We sturen iemand naar de huizen van alle actoren iedere dag rond 2 uur voor de 13-daagse periode en nemen hun aanwezigheid,” zegt Katyayan. Mannen spelen de rol van vrouwen tekens.
Door 8 uur, de tempel grond is vol met mensen. (Amit Mehra)
Katyayan, die tevens eigenaar is van een school in het dorp en is een lid van de BJP, is gekomen om de grond voor een pre-show recce. Op toon nachten deze dagen, hij fungeert als een souffleur voor de acteurs. “Budhana de Ramleela is meer dan honderd jaar oud. Geen van de betrokkenen heeft geen formele opleiding”, vertelt hij. “Toen wij kinderen waren, de show werd uitgevoerd op de straten… er waren geen sets, maar ergens in de late jaren ’80, werd het verplaatst naar de tempel.”
Prasad, de set-directeur, trekt een oude kopie van het script van zijn tas. “Het origineel is minstens 100 jaar oud en werd geschreven in het Urdu. Dit is in het plaatselijke dialect en we hebben dit al meer dan 50 jaar,” zegt hij, thumbing door de gerafelde pagina ‘ s van het script. “Na jaren van gebruik, de meeste van de lijnen zijn niet meer leesbaar. Ik blijf schrijven over hen. We hebben ook een aantal kopieën….”
Rond 7 uur, de acteurs beginnen te druppelen in en nemen plaats op een mat in de tempel. De make-up artiste is een 18-jaar-oude Ashish Tyagi, een BCom laatste jaar student. Ze speelt vaak Sita, die vanavond niet is ingesteld om te gaan op het podium.
Het is 8 uur en de tempel grond is vol met drukte, van wie velen zijn gekomen op de trekker trolleys uit de omliggende dorpen. De vrouwen en kinderen zitten op de grond, in de voorkant, en de mannen staan in groepen aan de achterkant. Meer dan 50 lampjes, geel en wit, zijn verbonden met jute snaren in verschillende hoeken op bamboe stokken. De Moslim families van de buurt hebben, klom op hun daken om naar te kijken.
Backstage, in een kleine kamer van de tempel, is er een vlaag van activiteit als acteurs, regisseurs, make-up artiesten, “dressoirs” die mensen helpen met de kostuums, kind kunstenaars en arbeiders holler instructies op elkaar. Twee negen-jarigen, beide gekleed in rode lovertjes sari ‘ s, zijn verwikkeld in een verhitte discussie over wie krijgt te spelen Maa Durga in de openingsscène; en ‘Ganesh’ heeft net ontdekt zijn hoofd versnelling is te klein. Dharmendra aka ‘Vishwamitra’ is niet tevreden. “Moochon ki schilderij aur scherpe karo (mijn snor scherper),” instrueert hij Tyagi. Hij verwijdert vervolgens zijn shirt, en vraagt om een pannenkoek te worden gedept op zijn buik. “Ik moet ontbloot bovenlijf op het podium”, legt hij uit. Hij krijgt ook fistfuls van talkpoeder gespoten daar als “het wordt erg bezweet op het podium”.
De voorbereidingen voor de dag van de show beginnen in de avond. (Amit Mehra)
Als de klok slaat 8.30 uur, de lichten, en de proost. Een oud exemplaar van de Ramayana — vrij van een zwerm mieren klauteren over het — is geplaatst in de voorkant van het podium. De acteurs en zangers nemen hun positie in de voorkant van de flex-achtergronden — een jungle, een paleis en het hof van de koning — die glanzende onder de sterrenhemel.
Act 4, ‘Vishwamitra ki maang (vraag)’, begint.
Bij de start zijn vier aartis (gebeden), gezongen door de zanger-directeur Rajesh Sharma. Het publiek zingt mee, klappen, zwaaien met hun hoofd.
De luide aanmoedigingen zijn gereserveerd voor de demonen ‘Marich’ en ‘Subahu’ als zij presideren hun ‘hof’. De menigte juicht als de dialogen krijgen screechier en de acteurs reageren overdreven uitdrukkingen. Als de twee demonen guffaw luid, één van de kinderen die deel uitmaakt van de demonen’ sabha (vergader) haalt een telefoon uit zijn kurta en op een selfie. Het gaat ongemerkt.
In de volgende act, als twee demonen lopen in op een mediteren ‘Vishwamitra’, de draden op de vloer raken verstrikt in hun dhotis. De twee mannen proberen het te negeren en door te gaan met hun lijnen. Maar na een paar minuten van de strijd, ‘Marich’ ten slotte geeft, pakt de draad en zet haar opzij. Het publiek betaalt geen acht te slaan op de kleine verstoring.
Hun volgende uitdaging is een kikker, die is ontstaan op het podium. Nogmaals, de actoren onderhandelen over hun manier rond. Na springen op het podium voor een paar minuten, de kikker verdwijnt achter de coulissen.
Tussen scènes, ingehuurde artiesten houden de menigte vermaakt met dansen — de enige keer dat vrouwen krijgen op het podium. Klapt en bellen vullen de lucht. De meeste van de mannen in het publiek verhogen van hun telefoons te schieten van video ‘ s.
In een van de laatste handelingen, rond 11 uur, als ‘Vishwamitra’ meets ‘Dashrath’ om zijn zonen te helpen om te doden ‘Marich’, er zijn een paar kleine minpuntjes weer — ‘Dashrath’ is om een boog van een prop-handler, maar de laatste mist zijn cue. Vervolgens een paar spelers vergeten hun dialogen en de luide ingeving van de rug kan worden gehoord, tot op de laatste rijen. Veel kinderen die net lopen naar het podium, terwijl er een gevecht over stoelen onder sommige tieners. Maar het publiek blijft vastgelijmd aan de show.
“Ramleela is een onderdeel van onze cultuur, we hebben het zien en deel te nemen in het sinds we kinderen waren. Onze kinderen doen hier en zullen onze kleinkinderen. Zolang de show vordert, nothing else matters”, zegt Dharmendra, noemen het een dag.
Voor al het laatste India Nieuws, download Indian Express App