Hooggerechtshof van India oordeelde in het voordeel van de Delhi High Court en zei dat populaire aanvaarding kan geen grond voor het negeren van de rechten van individuen. (Representational Afbeelding)
Gerelateerd Nieuws
-
Het congres zegt Supreme Court privacy uitspraak klap voor de “fascistische krachten”
-
Uur na de Supreme Court uitspraak, Uttar Pradesh vrouw gegeven triple talaq; FIR ingediend
-
‘Vandaag de dag het Recht op Privacy van het oordeel zal een enorme impact hebben op artikel 377’
De plaatsbepaling van het Hooggerechtshof de uitspraak waarbij het recht op privacy is een fundamenteel recht heeft ingeluid in de hoop voor de homo-en LGBT-gemeenschap dat aan de orde was een klap door de rechtbank als het strafbaar seks tussen twee volwassenen van hetzelfde geslacht, en brachten hem buiten het toepassingsbereik van artikel 377.
In het huidige oordeel van de apex hof concludeerde dat de privacy bevat de kern van het behoud van de persoonlijke intimiteiten en seksuele geaardheid is een essentieel kenmerk van de persoonlijke levenssfeer. Het hof oordeelde dat de privacy en de bescherming van de seksuele oriëntatie van de kern van de fundamentele rechten op grond van de Artikelen 14, 15 en 21 van de Grondwet.
“Het doel van het verheffen van bepaalde rechten aan de gestalte van de gewaarborgde fundamentele rechten is te isoleren van hun uitoefening van de minachting van de meerderheid, of wetgevende of populair. De garantie van de grondwettelijke rechten niet afhankelijk zijn van hun oefening wordt positief beschouwd door majoritarian mening,” het hof voegt hieraan toe dat “de Koushal reden dat de vervolging van een paar is niet een index van de overtreding is gebrekkig en kan niet worden aanvaard.”
Het Hooggerechtshof verder van mening dat discriminatie van een persoon op basis van seksuele geaardheid is diep kwetsend voor de waardigheid en eigenwaarde van het individu. Gelijkheid eisen dat de seksuele geaardheid van elk individu in de samenleving moet worden beschermd op een platform. Het recht op privacy en de bescherming van de seksuele oriëntatie van de kern van de fundamentele rechten gewaarborgd door de Artikelen 14, 15 en 21 van de Grondwet.”
Hoewel de hoge raad in zijn eerdere beslissing had genomen een majoritarian bekijken, het laatste arrest geoordeeld dat de populaire aanvaarding mag niet de basis zijn voor het negeren van mensenrechten.
Het hof revisited ‘ de eerdere beslissing in de Suresh Kumar Koushal vs Naz Stichting geval om voort te bouwen op haar besluit. De zaak werd besloten in Delhi High Court en later bracht aan het Hooggerechtshof van India. De Delhi High Court had geoordeeld dat artikel 377 van het Indische Wetboek van Strafrecht (IPC), voor zover het criminalises vrijwillige seksuele handelingen van volwassenen in privé, in schending van de fundamentele rechten op grond van de Artikelen 14 (gelijkheid voor de wet), 15 (Verbod van discriminatie op grond van godsdienst, ras, kaste, sekse of plaats van geboorte) en 21 (Bescherming van het leven en de persoonlijke vrijheid), van de Grondwet. De Hoge raad verduidelijkt dat artikel 377 zal blijven regeeren, niet-consensuele penis, niet-vaginale seks en de penis niet-vaginale seks waarbij minderjarigen betrokken zijn.
De Hoge raad hield in dat artikel 377 geweigerd de waardigheid van een individu en strafbaar hun core identiteit op basis van hun seksualiteit toe te voegen dat het ook overtreden Artikel 14, door zich te richten homoseksuelen als een klasse.
“De sfeer van de privacy van personen te ontwikkelen menselijke relaties, zonder inmenging van buiten de gemeenschap of van de Staat,” toevoegend dat “In de Indiase Grondwet, het recht om te leven met waardigheid en het recht op privacy zowel worden erkend als dimensies van Artikel 21…” de Hoge Hof had gehouden.
De zaak werd naar het Hooggerechtshof en Justitie Singhvi sprak voor de bank en de gevonden fout is met de uitspraak. De rechtbank zei dat “De Bench Division van de High Court over het hoofd gezien dat een minuscule fractie van de bevolking van het land vormt lesbiennes, homo’ s, biseksuelen of transgenders en in de laatste meer dan 150 jaar, op minder dan 200 personen hebben vervolgd (per gerapporteerde bestellingen) voor het plegen van een strafbaar feit volgens artikel 377 van het IPC en dit kan niet worden gemaakt gezonde basis om te verklaren dat sectie ultra vires de bepalingen van de Artikelen 14, 15 en 21 van de Grondwet.”
De rechter zei ook dat de Hoge Hof “In de angst voor het beschermen van de zogenaamde rechten van de LGBT-personen en verklaren dat Sectie 377 van het IPC schending van het recht op privacy, autonomie en waardigheid, de Hoge Hof heeft uitvoerig gebruikt bij de oordelen van andere rechtsgebieden,” benadrukt dat “ze kan niet worden toegepast geblinddoekt voor het bepalen van de grondwettigheid van de wet door de Indiase Wetgever.”
In het laatste oordeel, de negen-rechter bench gehouden dat zowel de argumenten in de eerdere uitspraak kan niet worden beschouwd als geldig constitutionele basis voor het negeren van een vordering die is gebaseerd op de privacy van onder Artikel 21.
Voor al het laatste India Nieuws, download Indian Express App
© IE Online Media Services Pvt Ltd