Microsoft zniszczyła Skype, a Lenovo zabije Moto. Sądząc po komentarzach do wiadomości dotyczące nabywania spółek małych firm dużych ludzie zawsze oczekują najgorszego. Niektóre gotowości naprawdę sprawdzają się, ale lepiej nie wyciągać pochopnych wniosków. W przypadku Moto Z i Z Play oficjalne zapowiedzi nie wywołały u mnie szczególnych emocji, tak i pobieżnie zapoznanie się z Moto Z Play na IFA 2016 pozostawił zbyt niewyraźne wrażenie. Ale попользовавшись aparatem dwa tygodnie, po raz kolejny przekonałem się — pierwsze wrażenie bywa złudne.
ЛинейкаMotorola Moto Z PlayСмартфоны i telefony komórkowe na 
Modeli w składzie: 2
Zakres cen: 9 590 − 16 995 usd
Projekt i Moto Style Shells
Smartfon ciężko nazwać bardzo piękne — panel przedni wygląda podobnie Moto G4 Plus, na niej pyszni nie jest najbardziej atrakcyjny skaner linii papilarnych, z góry wyróżnia się lampy przedniej kamery. Ochronne szkło płaskie, a nie закругленное na krawędziach. Na dodatek dostała biało-złoty smartfon, co dodatkowo podkreśla czujniki nad ekranem.
Drugie “ale” — tylna część, na jej widok psuje ogromny złącze modułów, kamera wejdzie na dobre dwa milimetry. Ściany ostre klawiszy sprzętowych drobne. Właśnie w takiej postaci smartfon leży na stoiskach i korzystać z nich było niewygodne.
Ale w pudełku ze wszystkimi Moto Z i Z, Play, oprócz firmowego ZU TubroPower na 15 W, dokumentacji i wygodne spinacze leży czarna pokrywa-osłona Shell z skos wzór. Niech zawsze i nie do końca pasuje kolorystycznie do biało-złota smartfonem, ale natychmiast poprawia ergonomię. Z nią przestaje działać moduł kamery, a ściany nie wrzynają się w dłoni. W ręku okazuje się толстоватый urządzenie, co jest usprawiedliwione ze względu na stosunkowo pojemnego akumulatora.
Mówiąc o pokrywach. Wraz ze smartfonem w redakcji przyjechało pięć dodatkowych: бордовая nylonowa, czarna skórzana i trzy drewniane (plastik z fakturą woodgrain). Będą one sprzedawane oddzielnie. Wcześniej, za skórzaną poproszony o 500 pln, za pozostałe — 400.
Sam zatrzymał się na kolorze bordowym wariancie — ze wszystkich dostępnych na mój gust, jest ciekawsze, wygląda z biało-złotym smartfonem.
Co kochanie, większość wymiennych панелек minimalnie люфтят jeśli starają się ich poruszyć, ale to zupełnie niepostrzeżenie w trakcie użytkowania.
Negatyw z powodu rodzaju skanera linii papilarnych odbywa się dosłownie w pierwszy dzień, bo działa on dobrze. Do odblokowania wystarczy przyłożyć palec, a dla blokady — potrzymać (jak w smartfonach Meizu). Z takim schematem sterowania nie można używać przycisku zasilania, chociaż do kształtu klawiszy też można się przyzwyczaić — przyciski są małe, ale dobrze widoczne w dotyku i ładnie klikają.
Kończy ogólnie pozytywne wrażenie randki firmowy zasobnik, gdzie można zainstalować i dwie nano sim i kartę pamięci — tym похвастается rzadki smartfon. W końcu myli chyba, że brak kabla USB w pudełku — go musiał kupić osobno jeśli podłączeniu smartfona do KOMPUTERA lub korzystania z павербанком, na przykład.
Ekran i Active Display
Pod płaskim szkłem Gorilla Glass 3 kryje się 5,5-calowy wyświetlacz Super AMOLED o rozdzielczości 1980 x 1080 punktów. Typ matrycy wybrano nie przypadkowo — jednej z najważniejszych “żetonów” Moto działa funkcja Active Display, wprowadzająca zegar i powiadomienia na ekranie w trybie czarno-białym.
AMOLED w tym przypadku pozwala oszczędzać energię baterii, matryca aktywuje tylko żądaną pikseli na małej jasności, a duża część ekranu pozostaje czarna. To dzieje się w momencie otrzymania powiadomienia, jeśli wziąć aparat w ręce lub jeśli posiadają do niego dłoń (za ostatnie odpowiadają czujniki podczerwieni wokół ekranu i żyroskop). W praktyce taki drobiazg jest bardzo wygodne i spadek urządzenie.
Co do jakości obrazu żadnych roszczeń — dobra matryca, którą spodziewasz się w nowoczesnym smartfonie. Żadnych problemów z jasnością i kontrastem, jakości олеофобного pokrycia i czytelność w słońcu. Zmierzony zakres regulacji — od 6 do 510 cd/m2.
Normalny tryb wyświetlania kolorów
Dokładność odwzorowania kolorów nie jest idealna, ale również dobry. W ogóle kolory zawsze pozostają zbliżonych do naturalnych, po prostu w jasnym trybie wyświetlania kolorów odcienie chłodniejsze i bardziej nasycone, a w normalnym cieplej i spokojniej, przypominają IPS.
Jasny tryb wyświetlania kolorów
Jedyne zastrzeżenie — brak trybu sterowania w rękawiczkach. W zimnych porach roku niewygodne stale strzelać na ulicy rękawice, aby coś zrobić z urządzeniem. Z drugiej strony — można kupić rękawice do ekranów dotykowych.
Platforma sprzętowa, czas pracy i TurboPower
“Żelazo” powoduje wrażenia podobne do ekranu. Wszystko jest w porządku. Wybór inżynierów padł na Qualcomm Snapdragon 625, który uzupełniły 3 GB pamięci ram i 32 GB pamięci stałej (jest oddzielny slot MicroSD).
Z tej SoC mamy już do czynienia w Huawei Nova Plus i ASUS Zenfone 3. Pomysłodawca dziedzic Snapdragon 615 dodał w wydajności, więc smartfon szybki w każdych zadań, w tym większości gier. Tak, sztandarowe na Snapdragon 820-821 szybciej, ale wielu czy naprawdę potrzebna jest ta wydajność?
SoC jest na proces technologiczny 14 nm. Oprócz oczywistego zwiększenia częstotliwości zegara i obniżony grzaniu to pozwoliło znacznie zwiększyć czas pracy na Moto Z Play. Na przykład zeszłoroczny Moto X Play z akumulatorem w 3630 mah pracował u mnie średnio półtora-dwa dni z 6-7 godzin aktywnego ekranu, a Moto Z Play z baterią 3510 mah, działa co najmniej dwa dni (a czasami i trzy), pokazując 8-9 godzin aktywnego wyświetlacza przy podobnym obciążeniu. To naprawdę wyczuwalny skok jakościowy które dają najnowsze smartfony z takimi procesorami.
Pełne ładowanie od kompletnego ładowarki TurboPower o mocy 15 Watów będzie trwać nieco dłużej niż półtorej godziny, jeśli aparat był zupełnie rozładowany. Pierwsze 40% naładowania można dostać za 30 minut — tyle wystarczy na dzień pracy przy średnim obciążeniu.
Oprogramowanie
Jako programowej platformy występuje czysty Android 6.0.1, najbardziej podobny z tym, co można zobaczyć w urządzeniach Nexus. W ostatnich Moto firma zrezygnowała z większości własnych aplikacji, więc tu jest używany odtwarzacz Play Music, a galerię zastępuje Google Photo.
Ale ulubione “chipy” w miejscu. Oprócz wspomnianej już funkcji Active Display można uruchomić kamerę obrotem nadgarstka lub podwójne wciśnięcie Power, aby włączyć latarkę “рубящим” ruchu. Pojawiły się nowe opcje, które są konfigurowane z aplikacji Moto. Na przykład, można automatycznie włączyć tryb “nie przeszkadzać” gdy telefon leży ekranem w dół na stole — jest to wygodne i jasne, łatwo się przyzwyczaić.
Kamery Moto i Hasselblad True Zoom
W przeszłości Moto ujęcia kamery odbywała się w tapa na ekranie, w dodatku nie było dedykowanego klawisza fotografowania, co wprawiało wielu użytkowników. Teraz przycisk można włączyć w ustawieniach. Jeszcze firma pozbyła się oryginalnym karuzeli ustawienia — panel z ustawieniami вытаскивается przesuń palcem w lewo i tu są konfigurowane tylko najbardziej podstawowe parametry (rozdzielczość, miejsce przechowywania, geotagów, obecność przycisku migawki).
Przesuń palcem od prawej otwiera galerię, a przesuwając palcem w górę i w dół można sterować zoomem cyfrowym. Aby uzyskać dostęp do zaawansowanych ustawień, należy kliknąć na ikonę aparatu po prawej stronie u góry i przełączyć się w odpowiedni tryb.
Zdjęcia wykonane na Moto Z Play (dobre warunki + test stand)
-Ustawienia domyślne aparat działa na zasadzie “wyceluj i zrób zdjęcie”, ale działa dobrze — 16 Mp sensor z obiektywami o otworze względnym f/2.0, podwójną lampą błyskową, laserowej i fazowej systemami af robi zdjęcia dobrej jakości w warunkach dziennych i naturalnego światła. Z nocy wykonaniem sprawy wyglądają średnio — lepiej zapewnień i zrobić kilka zdjęć. Tak i z uwzględnieniem cen w 13 tysięcy hrywien w nocy Moto Z Play mógłby robić lepiej.
Zdjęcia wykonane na Moto Z Play (trudne warunki)
O przednią kamerę o rozdzielczości 5 Mp z narosłym wielkości pikseli powiedzieć coś specjalnego nie — ma lampa błyskowa i tryb poprawy selfie (wyrównanie kolorytu skóry, redukcja zakłóceń), a jakość zdjęć jak na dzisiejsze standardy normalna.
Wiele pytań powoduje, że moduł Hasselblad True Zoom. Za orientacyjne 7 tysięcy złotych daje prywatne 1/2.3-calowy sensor o rozdzielczości 12 Mp, xenon lampę błyskową, obiektyw z fałdu zoomem optycznym (4,5-45 mm, 25-250 mm w 35 mm odpowiednik).
Zdjęcia wykonane na moduł Hasselblad
Dane techniczne czujnika i optyki (f/3,5-6,5) odpowiadają zwykle cyfrowego aparatu. Moduł daje nieco szerszy kąt fotografowania, ale jakość plus minus-porównywalną z wbudowaną kamerą — nie ma zasadniczych różnic.
Wygodne jest to, że na obudowie jest zaznaczony klawisz fotografowania i włączyć, dźwignię zoomu (zoom działa bardzo szybko), oddzielne mikrofony, podświetlanie af. Ale są i pytania. Aparat nieco mniej расторопная, w porównaniu z native — jakiś czas wymaga aby wysunie się obiektyw, ustawianie ostrości-zapisywanie zdjęć na szybko, ale wolniej niż u wbudowanej kamery.
Okazuje się, że wszystkie korzyści sprowadzają się do obecności zoomu i ksenonową lampą błyskową, a moduł nie zamieni smartfon w aparat systemowy. Poza tym, chciałbym zobaczyć na obudowie miejsce mocowania paska i gniazdo mocowania statywu — przy maksymalnym zbliżeniu ciężko fotografować z ręki.
Projektor, kolumna i funkcje multimedialne
Z multimedialnych funkcji u większości Moto nie ma problemu — to dotyczy i Z Play. Smartfon normalnie odtwarza muzykę w słuchawkach. U urządzenia jeden głośnik, który jest używany i jako multimedialnego, i sygnał. Dźwięk jest przyjemny i dość głośne do gier i filmów, ale w bardzo hałaśliwym otoczeniu można pominąć telefon, bo on wyraźnie sposób dochodzi do tłumienia w kieszeniach. Wibracje również średni, bo obudowa jest stosunkowo duży.
Jeśli dodać moduł SoundBoost od JBL, to brzmienie jest na zupełnie innym poziomie — żaden smartfon nie będzie w stanie konkurować z takim “upgradem”, ale i porównaj okazuje się myląca. W rzeczywistości chodzi o małej przenośnej kolumny, która działa tylko ze smartfonów Moto Z.
Głośności i jakości wystarczy aby wygodnie słuchać muzyki i oglądać filmy w domu, a na ulicy sześciu watowa kolumna będzie w stanie zapewnić raczej tło dźwięk.
Port do jej ładowania ukrywa się od wewnętrznej strony, jest tam też przycisk do sprawdzania poziomu naładowania, chociaż wygodniej się o nim dowiedzieć z wiersza statusu smartfon po podłączeniu. Z uwzględnieniem wymiarów obudowy, jakość dźwięku można nazwać dobrym, ale chciałbym zobaczyć bardziej elastyczne ustawienie kąta nachylenia wewnętrznej nogi.
Moduł z projektorem przypomniał tablety Lenovo Yoga — jest to porównywalne rozwiązanie, ale i najdroższe (około 8,5 tysięcy złotych). Aby uzyskać pozytywne doświadczenia lepiej znaleźć możliwie ciemne pomieszczenie i ekran, lub przynajmniej białą ścianę.
Jak dla modułu projektora jakość obrazu uzyskuje się dobrą, dużą rolę odgrywa wow-efekt. Ale pojawia się problem z dźwiękiem, szczególnie jeśli przesunąć aby usiąść w ulubionym fotelu. W takim przypadku konieczne jest podłączenie lub bezprzewodowe słuchawki lub głośniki.
W sumie realizacja modularność od Moto wygląda dobrze — wszystko jest jasne i łatwiej klocków Lego. W porównaniu z LG G5 nie trzeba nic włączać i wyłączać, konstrukcja sztywna, smartfon i każdy moduł po prostu примагничиваются do siebie i nie próbują рассоединиться.
Płaski grzbiet i mocno wystająca kamera również uczestniczą w procesie — z ich pomocą jest zapewniona odpowiednia sztywność i niezawodność. Jeśli nie planujesz używać żadnych dodatków — nic się nie stało. Złącze zamyka kompletnej pokrywy-okładziną, a nic nie przypomina o obecności modularność. Oprócz LG i nie porównywać się z nikim, ale decyzja Moto znacznie lepiej i ma większe szanse stać się popularnym, chociaż same moduły dziś koncentruje się na stacjonarne i także tymczasowego użytkowania, ponieważ sprawiają, że smartfon jest znacznie grubsze.
