Bijna 30 jaar van hevige vijandigheid, duizenden soldaten gemarteld en meer of minder dezelfde hoeveelheid mensen gedood, verminkt of gezinnen die net verwoest en nog steeds denken we honderd keer voor bellen naar Pakistan een terroristische staat. In de naam van de handel, in de naam van de cultuur, in naam van de mensheid… wij hebben opgeofferd zijn onze self-respect, onze waardigheid om een relatie te behouden met Pakistan. Indianen voor decennia zijn onderworpen aan de leugens, het bedrog en het geweld van een land waarvan de mondiale claim to fame is de grootste exporteur van terrorisme.
Een van de grootste en de meest dodelijke terreur sterren van de wereld hebben hun wortels in Pakistan. Het kan zijn dat de moordenaar van de Amerikaanse journalist Daniel Pearl, 26/11 brein Osama Bin Laden, de oprichter van de Jaish-e-Mohammed-Azhar Masood of India ‘ s eigen Dawood Ibrahim of het Laten chief Hafeez Saeed al zijn goedaardig en gekoesterd te worden op de vruchtbare grond van Pakistan. Toch denken wij honderden keren voor het declareren van Pakistan een terroristische staat.
India weigert te accepteren dat Pakistan is in een staat van voortdurende oorlog. Deze gedachte heeft geïnfiltreerd, onze media, onze gerenommeerde onderwijsinstellingen, onze bureaucratie, onze cultuur, onze bioscoop. In feite, vandaag zijn het communisme hier is synoniem geworden met de gekweekte agenda van Pakistan. Pakistan is het motief niet te verminken deze generatie, maar ook voor het nageslacht van ons land.
Student politiek was ooit synoniem met revolutie en de renaissance. De studenten van vandaag zijn trots op schreeuwen slogans verwant aan Bharat ki Barbaadi… We hebben onze eigen mensen in het Parlement schor schreeuwen tegen Indiase Leger als een terrorist is gedood, ze twijfelen aan de integriteit van het Leger op een chirurgische staking, ze schreeuwen hun longen uit het lijf bij een gevreesde terrorist is gedood of opgehangen. Hun kreten, hun gevoelens lijken te verdwijnen wanneer een jonge onschuldige kind weigert te roepen ter ere van de dood van haar vader.
Pakistan is niet een vijand staat, maar een terroristische staat. Oorlogen worden uitgevochten op grenzen, maar Pakistan en haar terreur handlangers hebben geïnfiltreerd India en ons onderworpen aan de ergste terreur aanslagen in de geschiedenis. De lijst is te lang en te pijnlijk; een territoriaal conflict tussen de twee landen moet worden gesorteerd door bilaterale gesprekken en als het slechter gaat om erger een militaire actie op haar grenzen. Maar Pakistan is gekozen modus van de oplossing is terug steken en terreur. Het heeft een leger van Pakistan gesponsord civiele steen-pelters waar een hele generatie ‘ s antwoord op het conflict toevlucht te nemen tot geweld.
Het is schokkend dat na bijna drie decennia van de slachtoffers van terrorisme, Indianen nog steeds voelen in hun hart om bevriend te raken met de Pakistanen. De logica laat de brandstapels branden en graven stapelt terwijl we zingen, dansen en spelen in de achtertuin is zelfs absoluut af te onmenselijk.
We Indianen zijn opgegroeid op de leringen van Gandhi. Hij zei dat je je tweede wang als klap op de eerste, maar ook hij vocht een harde strijd om te rijden de Britten het land uit. Hij had geen lekker eten, niet de handel met hen, hij riep op tot een volledige boycot. Hij kon niet zeggen laten we dragen Satyagraha beweging dragen van Britse zijde. Tijdens de non samenwerking beweging die hij niet zeggen laten we met ze spelen, terwijl onze jonge jongens wordt opgehangen en vermoord door de Britten. Hij haalde een cent procent boycot, hij ging niet naar gedeeltelijke, hij ging helemaal uit te letterlijk schijf van de Britten. Zijn methoden waren niet gewelddadig, maar kan men niet vergeten dat het woord geweld kan niet worden verwijderd van geweldloosheid. Geweld creëert pijn en verklaren van Pakistan als een terroristische staat zal zijn aandelen van snijwonden en wonden, maar als een onderdeel wordt geïnfecteerd en zet uitzaait, hoeft u niet te behandelen met bandaid en moet geamputeerd. Het is tijd dat we stoppen met het hakken van woorden, te schreeuwen en te verklaren Pakistan als een terreur staat.
Politieke partijen moeten samen komen en het doorgeven van een Wetsvoorstel waarbij Pakistan als een terreur staat. Een dergelijke wetgeving heeft al voorgesteld door MP Rajeev Chandrasekhar.
De auteur is een Indiase filmmaker en een sociale activist. Hij tweets @ashokepandit. De standpunten die door de auteur zijn persoonlijke en niet overeen komen met die van De Indian Express.
© De Indian Express Online Media Pvt Ltd