Omar Khalid en Anirban Bhattacharya met JNUSU president Kanhaiya Kumar op JNU campus, na hun vrijlating uit de Tihar-gevangenis in New Delhi op 18 Maart 2016. Express Photo/Ravi Kanojia.
“Misschien heeft u het uitspreken van deze zin tegen mij met een grotere angst, dan krijg ik het,’ riep Giardono Bruno als de rechters veroordeelden hem tot de dood in het jaar 1600. Bruno, onder andere door vragen te stellen de centrale plaats van de Aarde in het heelal, begaan hadden, de ultieme misdaad door vragen te stellen de bestaande Katholieke overtuigingen – de “officiële waarheid” van die tijd. Bruno was op proef door de Roomse Inquisitie voor zeven jaar en verbrand op de brandstapel als een ketter. Veroordeeld voor zijn standpunten tijdens zijn leven, Bruno, echter, is vandaag de dag herinnerd als een van de fakkel-dragers van de vrijheid van meningsuiting en onderzoek – waarvan de meeste uitzicht werden later bleek juist. Echter, als men dacht dat de vervolging van degenen die uitzicht in tegenstelling tot “de officiële waarheden” van de tijden was een voorrecht van de feodale heren, dat kwam tot een einde met de middeleeuwen, men moet gewoon rond te kijken in ons eigen land vandaag.
Studenten van JNU zijn de nieuwste toevoeging aan de lijst van ongemakkelijk stemmen die de regering probeert te zwijgen. Deze lijst is lang, en bevat Kabir Kala Manch een vurige groep van jonge Dalit-artistes, burgerrechten activist Binayak Sen, schrijfster Arundhati Roy, Delhi Universitair docent Dr GN Saibaba en vele anderen. Vele eeuwen later, lijkt het erop dat de geest van Bruno terug komen, deze keer niet tegen Rome, maar de Indiase staat. Als de “officiële waarheden” achter nationalisme, democratie en ontwikkeling moeilijk vol te houden, zien we zinnen worden uitgesproken met steeds grotere frequentie te verklaren burgers als ketters – anti-nationaal is het nieuwe woord voor hen. En de verantwoordelijkheid voor deze uitspraken heeft ook in toenemende mate uitbesteed. Afgezien van de rechters in de rechtbanken, de lynch-mob op de straat, scherpe ankers op televisie, zijn ook de universiteit overheden die hebben op zich nemen van de verantwoordelijkheid om de rechter, jury en de officier van justitie, wanneer de roep van de “plicht” komt.
Lees Meer
- Perumbavoor verkrachting laat zien waarom het is tijd Kerala heeft een zelf controle over de vooruitstrevendheid
- ‘Ik heb ook afgedrukt marksheet van DU als PM Modi’
- Beschuldigingen tegen Modi ongegrond, geen GSPC beslissing werd genomen door de overheid
- Arvind Kejriwal ‘ s laatste spelen op Narendra Modi graden heeft gedraaid deze komedie in een echte klucht
- De KG(aseous) ballon: Het einde van de Modi droom?
Als we het schrijven van dit stuk, we horen de Delhi High Court in de wachtstand de straffen uitgedeeld aan studenten door de universiteit administratie. Het terug te sturen naar de rector voor een heroverweging van de leerlingen hoger beroep heeft het hof ook gevraagd aan de studenten van JNU om te bellen uit het onbepaalde hongerstaking die had ingeschreven voor de 16de dag (vrijdag).
De straffen uitgedeeld aan de studenten door de universiteit administratie door de kluchtige Hoog Niveau Onderzoek Comité dat is ingesteld naar de wijze waarop de nu beruchte 9 februari gebeurtenissen was het plan B van de overheid naar witch-hunt enkele van de meest vocale student-activisten van de universiteit. Plan A, van het maken van een spektakel door de media proeven, prime time nationale/anti-nationale debatten, politie-invallen in de universiteit hostels en opruiing gevallen had niet alleen gefaald om te intimideren studenten, maar had in plaats daarvan mislukte jammerlijk. Het leidde tot een ongekende solidariteit in het hele land en maakte campus-niveau van de student-activisten nationale iconen in de anti-fascistische strijd.
Dus nu, volgens dit Plan B, de bewijslast verschoven naar een pab-de administratie van de universiteit onder een nieuw benoemde Vice-Kanselier (met nauwe verwantschap aan de RSS) te operationaliseren van de heksenjacht. In het gezicht van een complete media-blackout en in het midden van enkele van de meest ongunstige weersomstandigheden, werden de studenten op een hongerstaking voor meer dan twee weken eist de afschaffing van de straffen – dat is inclusief rustications, hostel uitzettingen, boetes en niet-ontvankelijkheid van het invoeren van de campus. Dezelfde universiteit overheid die onverschillig bleef voor de veiligheid van de leerlingen, wanneer zij werden geconfronteerd met de dood bedreigd, alleen om zeer pro-actief bij het opleggen van de straf, opnieuw verhuisd naar een onverschillige wijze tijdens de staking als student het leven weer op het spel. De gezondheid van alle opvallende studenten heeft genomen een pak slaag, veel is ingestort, is in het ziekenhuis, maar de val van een kameraad heeft gezien, vele anderen hun plaats innemen.
In het uiterlijk van de voortgaande beweging kan worden gezien als een protest tegen bepaalde straffen. Maar de kern van dit protest, aan de essentie ervan, ligt ons voornemen om het beschermen van de vrije meningsuiting en onze democratische ruimte in deze campus. De aanvaarding van de straf van onze kant, zelfs als deze in een gewijzigde vorm, zou een bekentenis van schuld aan onze zijde. Het zou betekenen dat een verraad van de vier decennia van onze studenten beweging, dat heeft deze ruimte. Het is deze cultuur van de democratie, de ondervraging en het “officiële waarheden’ die is geïnspireerd duizenden studenten om op te staan en de waarheid spreken, aan de macht. Het was hier, dat Indira Gandhi was gestopt met het invoeren nadat ze op bezoek kwam in de campus in de periode na de Noodsituatie, voor haar rol tijdens die periode. Of tien jaar terug, president manmohan Singh werd begroet door studenten met zwarte vlaggen voor de voormalige UPA regering sell-out van het land, het onderwijs en de middelen. Voor de Sangh, dit democratische ruimte is altijd al een doorn in het oog. Alleen vorig jaar de RSS-mondstuk gewijd had een van hun betrekking te JNU de branding van de universiteit ‘een den van anti-onderdanen”. Vandaag de dag, door het bestraffen van ons, het echte doel is de democratische ruimte en de studenten beweging van JNU.
Het hebben en uiten van een politieke mening, zelfs op Kashmir, de vraag van zelfbeschikking, Afzal Guru ‘ s in de uitvoering of de doodstraf — is geen misdaad. En zelfs de Grondwet waarborgen dit recht. Wij, echter, leven in een paradoxale tijden. De meest fascistische en autoritair van alle regeringen, die vertrappen vrije meningsuiting elke dag, noemen zichzelf democratisch en zeer begaan met de vrijheid van meningsuiting. We moeten deze bluf, terug te vechten en vastberaden verdedigen ons het recht voor om een afwijkende mening door te blijven vragen dat ongemak hen die de macht hebben.
Slechts een paar maanden terug, voordat de heksenjacht van de studenten begonnen in JNU, een vergelijkbaar script was uitgespeeld in de Universiteit van Hyderabad. Door de heksenjacht Rohith en zijn kameraden, de regering dacht dat ze aan het maken waren een voorbeeld van hen, die schrikken van anderen in stilte. Weinig realiseerden zij, ver van het voorbeeld dat zij wilde maken van hem, hij werd een ander soort van voorbeeld voor de studenten. Rohith de strijd in zijn leven en in de dood, en de verbindingen die hij maakte van verschillende onderdrukkingen, de filosofische inzichten en de opstand die in zijn zelfmoord brief – al deze werd voorbeelden, of liever, inspiratie voor velen op hetzelfde pad als
Rohith.
Vandaag de dag, de verantwoordelijkheid en de uitdaging ligt op de schouders van de JNU studentenbeweging op te halen van waar Rohith links.
Er wordt gezegd dat de spraak is echt gratis, alleen als het pijn doet. Het is meer dan duidelijk dat als we spreken tegen de anti-adivasi/pro-corporate “ontwikkeling” model van de staat, of tegen verschanst Brahmanism, of het patriarchaat of communalism – het zal zeker pijn doen met de gevoelens en belangen van hen die de macht hebben. Ons voornemen is derhalve moet worden om te gaan op hen pijn te doen.
Anirban Bhattacharya en Umar Khalid zijn studenten van de Jawaharlal Nehru Universiteit. Ze zijn ook lid van Bhagat Singh Ambedkar Studenten Organisatie, JNU. De meningen zijn persoonlijk.© De Indian Express Online Media Pvt Ltd