ALS Algemene Qamar Javed Bajwa nam Pakistan de nieuwe legerleider, treedt in de plaats van vier Luitenant-Generaals, het bevestigd de Punjabi dominantie over de strijdkrachten van het land. Een Jat van Ghakhar Mandi in de pakistaanse Punjab, Bajwa is de derde opeenvolgende Punjabi sinds 2007 te leiden van het land Leger, die overgenomen is van de dominantie van Pakistan de grootste taalgroep van de Britten.
In 1939, liefst 29% van de soldaten in het Brits-Indische Leger, die werd verdeeld tussen India en Pakistan na Partitie, waren Punjabi Moslims, voornamelijk uit de Pakistaanse Punjab. Hun overwicht in de Britse troepen is geworteld in de Opstand van 1857 dat maakte de koloniale heersers wantrouwend van de mannen van de traditionele werving terrein van de moderne Bihar en Uttar Pradesh. De hardy Punjabi Moslims waren gezien worden als trouw aan de Britse; Noord-Indiase Moslims, één van de pijlers van de opstand, in tegenstelling, zijn dan ook nostalgisch voor de Mughal regel dat de Britten moesten vervangen.
Kijken wat anders is het maken van nieuws
De Punjabi dominantie, echter, is niet absoluut. Pathans, de tweede meest dominante etnische groep binnen de pakistaanse strijdkrachten, en Urdu spreken (Muhajirs) hebben sloeg boven hun gewicht als het gaat om het leiden van het Leger. Pakistan kreeg zijn eerste Punjabi legerleider, Generaal Tikka Khan, alleen in 1972, 25 jaar na de onafhankelijkheid. Vijf Punjabi generaals, waaronder niet is begrepen Bajwa, hebben de leiding over het Leger sindsdien Punjabis hebben bezet de top post voor slechts 28 van de 69 jaar van Pakistan ‘ s bestaan. Zeven minder dan de helft van de 16 de Opperhoofden tot dusverre Punjabis. Tot in 2007, op slechts 4 van de 13 Leiders waren Punjabis, die goed zijn voor 56% van de pakistaanse bevolking en genieten van een overhand in het leger en de bureaucratie. Slechts 1 van de 4 militaire dictators is een Punjabi.
Aan de andere kant, de Pathans, die 16% van de bevolking van het land, hebben gegeven Pakistan 4 Leger Leiders met een gecombineerde 16 jaar in rekening te brengen. Twee van de 4 militaire machthebbers, veldmaarschalk Ayub Khan en Punjab geboren Algemene Yahya Khan, waren Pathans, die regeerde van 14 jaar.
Generaal Zia-ul-Haq, de eenzame Punjabi dictator, die van Jalandhar en een alumnus van Delhi St Stephen ‘ s College, oordeelde Pakistan voor 11 jaar. De Urdu-sprekende Generaal Pervez Musharraf, die werd geboren in Delhi, regeerde 9 jaar na de omverwerping van de Premier Nawaz Sharif in 1999 een staatsgreep. Niet-Punjabi dictators hebben geregeerd Pakistan voor de 25 en de 34 jaar van militair bewind.
Het hoge aandeel van de Pathans in het pakistaanse leger heeft gecompenseerd uitdagingen voor het land, de nationale soevereiniteit. Opeenvolgende Afghaanse regimes, zoals dat van de Taliban, heeft geweigerd te erkennen van de Durand-Lijn verdeelt de Pakistaanse en Afghaanse Pathaanse gebieden, waar ongeveer 4 crore mensen wonen. Rond 3 crore Pathans zijn Pakistaanse burgers die wonen in Khyber Pakhtunkhwa (voorheen Northwest Frontier Province), waar separatisme dateert van vóór de breuk in 1971. In tegenstelling tot de Pathans, Bengalen waren minder dan 1% van het Pakistaanse Leger — dit scheve vertegenwoordiging is de schuld van de verergering van de spanningen tussen Oost-en West-Pakistan, die uiteindelijk leidde tot de oprichting van Bangladesh met India ‘ s helpen.
De pathaanse Generaal Ayub Khan de benoeming van de eerste Pakistaanse hoofd van het Leger in 1951 viel samen met de opkomst van het separatisme in de NWFP. Hij leidde de eerste militaire staatsgreep 7 jaar later, en bleef aan het roer voor de komende 11 jaar als Voorzitter. Pathans verworven groter belang in Pakistan in deze tijd, en hielp teller separatisme. Aan de andere kant, de taal rellen in Oost-Pakistan, via het opleggen van het Urdu in 1952 bleek een hellend vlak. De één-taal-formule en een uiting van de Muhajir dominantie over de bureaucratie en hun idee van een unitaire staat. Bangladesh is de schepping leidde tot de ondergang van de twee landen in de theorie dat de Muhajirs had een belangrijke rol gespeeld in propounding.
Pakistan is vernederend verbrokkeling een belangrijke rol gespeeld in het vormgeven van de jonge commando Musharraf, één van de twee Urdu-sprekende Mujahir Leger Leiders — de andere is de Azamgarh geboren Algemene Mirza Aslam Beg. Tussen hen, ze verzorgde het Leger voor 12 jaar — terwijl de gemeenschap van de Urdu-sprekende immigranten uit India bestaat uit slechts 6% van de pakistaanse bevolking. Bedelen stuurde de Kashmiri opstand in de late jaren 1980, terwijl Musharraf initiator van de beperkte oorlog in Kargil naar het internationaliseren van de Kashmir geschil.
Algemene Muhammad Musa, die behoorde tot de minuscule Hazara gemeenschap van Baluchistan, leidde het Leger voor 8 jaar (1958-1966). Maar geen Sindhi of Baluch (3%) heeft wel eens met wat misschien wel de meest krachtige post. De late legerleider Generaal Asif Nawaz, de broer van de auteur Shuja Nawaz, toegang heeft tot de documenten die aantonen dat slechts 15% van de soldaten behoren tot Sindh en Baluchistan. Soldaten van Sindh, kan niet noodzakelijkerwijs worden etnische Sindhis, die vormen de tweede grootste etnische groep (17%). De Britse had verleend grote aantallen Punjabis land en nam ze op in de provincie voor hun militaire diensten. Auteur Anatol Lieven heeft betoogd dat Punjabi kolonisten “hebben bijgedragen een onevenredig groot aantal rekruten uit Sindh”. Er is, te laat, is een poging om de werving en selectie van de zogenaamde niet-martial Sindhis en Baluch door het verlagen van de fitness-en educatieve eisen.
De veel kleinere regio van Pakistan Bezet Kasjmir, waarvan de demografische make-up spiegels Punjab is Pothwar regio waar een meerderheid van de Pakistaanse soldaten gerekruteerd uit, draagt bij 6% rekruten, als per Shuja Nawaz account. Een merendeel van de soldaten zijn afkomstig uit Punjab (65%), Khyber Pakhtunkhwa en Federale overheid Toegediend (Pathan) Tribale Gebieden (15%). Zelfs in Punjab, rekruten zijn voornamelijk afkomstig uit de Pothwar regio ‘ s Jat, Rajput, Awan, Gakkar en Gujjar biradris. Ten minste drie Leger Chiefs — Generaals Tikka Khan, Asif Nawaz en Raheel Sharif — zijn Punjabi Rajputs.
sameer.khatlani@expressindia.com