Top shot: De oude Venetiaanse fort in Corfu-stad
Gerelateerd Nieuws
-
De cultuur, de mensen en de geschiedenis — het Verkennen van de vele smaken van Sri Lanka
-
Van tern kak, kietelen schildpadden en rif-villain — zeester Australië op de Lady Elliot Island
-
Een andere Dag in het Paradijs: het Verkennen van de charme van het eiland vakanties en behoefte aan een pragmatische toerisme
Voor de meeste mensen, de Middellandse zee is synoniem met la dolce vita. Genotzucht, een filosofische traditie die ontstond in Griekenland meer dan een jaar geleden, nog steeds vormen de lokale cultuur op het griekse eiland Corfu, lijkt de tijd te vertragen als het ritme van het dagelijks leven wordt gekenmerkt door de eenvoudige genoegens. De ochtenden kan pas van start gaan na een stoot van traditionele, pure griekse koffie. De zinderende warmte snijdt de dag in de helft, als de bedrijven sluiten voor mesimeri, het begin van de middag dutje alomtegenwoordige aan de Middellandse zee. En als de zon boven de Ionische Zee, het sociale leven oppakt, met levendige avond maaltijden en de gesprekken die blijven hangen in de nacht.
Voorbij de zee, de zon en het zand, er is veel te ontdekken en veel anders te denken over — het is immers de bakermat van een van de oudste beschavingen ter wereld. Het water sabbelen op je tenen als je een wandeling maken op de stranden van Corfu, bijvoorbeeld eenmaal ook likte over Odysseus’ schip als hij terug met zijn bemanning, vermoeid en verloren, uit de Trojaanse oorlog. Corfu olijfbomen en wijngaarden staan ook als ze zou hebben eeuwen geleden, toen de eilandbewoners eerste begon te drukken olijven olie van te maken en de productie van wijn, ingrediënten, die nog steeds prominente kenmerken van de Mediterrane keuken.
Wandelen door de Oude Binnenstad van Corfu is de beste manier van het ontrafelen van het eiland is een kosmopolitische en gelaagde geschiedenis. Verdwalen in de kadounia — de kleine, drukke steegjes van de Oude Stad, is de beste manier om u geniet van het elegante Venetiaanse gevels die staan als een bewijs van de 400 jaar Corfu doorgebracht als een nautische haven in Venetië, de uitgebreide handel rijk. Op een kuieren langs de beroemde Liston Arcade, een colonnade bekleed met trendy cafés en restaurants, kan men de invloed van de Napoleontische rijk op het eiland. Het centrum van Corfu ‘s nachtleven, de Liston Arcade werd ontworpen, na Parijs, de beroemde straat Rue de Rivoli, en gebouwd op het tijdstip van Corfu was een opstapje voor Napoleon’ beruchte Egyptische Expeditie in de late jaren 1700. De street kijkt uit over het overblijfsel van een andere keizerlijke macht: Spianada Plein. Overigens, het is de thuisbasis van een van de slechts cricket gebied van de Middellandse zee, afkomstig uit de tijd dat de sport werd geïntroduceerd op Corfu door de Britse koloniale troepen.
Maar de pittoreske sluier van het eiland verbergt een meer gewelddadige hoofdstuk van Corfu ‘ s verleden, merkbaar in de architectuur: de oevers zijn gevoerd niet met één, maar twee forten, oude en nieuwe, die noodzakelijk is door herhaalde Ottomaanse invasie. Het fort is het startpunt voor iedereen die op zoek om te verkennen van een minder bekend gemaakte aspect van de geschiedenis van het Middellandse zeegebied, op het rustige eilandje van Vido. Een korte boottocht afstand van Corfu, in de levendige haven, het strand, restaurants, is een plaats die oproept wanhoop en de dood in de Balkan verbeelding — dat is ook de reden waarom het persoonlijke en het politieke botsing kwam voor mij als ik onderzocht Vido.
Een honderd jaar geleden, toen Europa daalde af in de slachting van de eerste Wereldoorlog, Servië was het eerste land te worden aangevallen. Overweldigd door de omvang van agressie in de eerste maanden van het conflict, over 1,50,000 servische soldaten trokken zich terug naar Griekenland, samen met duizenden burgers. De hele servische staat — de koning en zijn adviseurs, de Nationale Vergadering, de kerk en het treasury — alle vluchtte Belgrado, het doorkruisen van de Balkan te voet, naast de vermoeide bevolking. Corfu werd gastheer voor de gehele servische staat in ballingschap en de duizenden vluchtelingen, waaronder een aantal van mijn directe voorouders.
Het strand, restaurants, oorspronkelijk bedoeld om te verdubbelen als ziekenhuisterrein, werd de laatste rustplaats voor duizenden servische soldaten gewond, ziek en uitgeput van de exodus. Het eiland werd al snel een graveyard — het dodental begon zo snel toeneemt dat de medewerkers van het ziekenhuis moest resort te begraven soldaten op zee. Een baai rond het eiland is nog steeds bekend als de blauwe graf. Mijn overgrootvader dorp Silopaj, gelegen in het bergachtige centraal Servië, verloren, een hele generatie van mensen op het strand, restaurants, net als vele anderen in de Balkan. Hun nakomelingen blijven branden kaarsen op de rotsen langs de kust, in de herinnering van de ziel lang vertrokken. De solidariteit die Griekenland Servië toonde in zijn tijd van nood wordt weerspiegeld in een wit marmeren monument op het eiland, met uitzicht op de blue lagoon, werd de laatste rustplaats voor duizenden mannen.
Wandelen langs het strand, restaurants de cipressen omzoomde lanen, de geur van dennennaalden dik in de lucht, dacht ik na over de mooie, blauwe zee, in de voorkant van me. Het was het decor van enkele van ‘ s werelds grootste evenementen, van de militaire expedities van de Kruistochten tot de bombardementen van de Luftwaffe. Voor eeuwen, de zee een forum voor de uitwisseling van goederen en ideeën, die leiden tot de bloei van de samenleving aan beide oevers van de Middellandse zee.
Vandaag de dag, de klok lijkt te zijn veranderd volledige cirkel. De zee heeft, nogmaals, een scène van de verplaatsing, duizenden vluchtelingen, die wanhopig zijn voor de veiligheid van de griekse kusten, cross-over in zelfgemaakte bootjes. De griekse eilanden te blijven tonen van een grote mate van gastvrijheid voor mensen in nood. En de Middellandse zee is uitgegroeid tot een begraafplaats, een blauw graf voor de ongelukkige zielen, die verloren gaan in hun gevaarlijke reis, het toevoegen van een ander hoofdstuk van de regio ‘ s complexe, gelaagde geschiedenis.
Sara Sudetic is een in Nederland gevestigde schrijver zich richt op actuele zaken en cultuur in heel Europa en Azië.
Voor al het laatste Oog Nieuws, download Indian Express App