Film sci-fi “Dziecko robota” (I Am Mother) – jest to produkt australijskiej kinematografii. Go po raz pierwszy pokazał się na festiwalu filmowym Sundance tej zimy. Na początku czerwca pojawił się na стриминговом serwisie Netflix, prawda, film nie jest dostępna dla wszystkich krajów (do momentu, aż taśma zostanie pokazany w australijskim kasie). Na Ukrainie film można obejrzeć na dużym ekranie. W kinie na niego, najprawdopodobniej zwrócą uwagę miłośnicy постапокалиптики.

“Dziecko robota” / I Am Mother

Gatunek fantasy, thriller
Reżyser Grant Спьютор
W rolach Clara Ругаард (córka), Hilary Swank (nieznajoma), Luke Хокер (“Matka”)
Firmy The Penguin Empire, Southern Light Films, Rhea Films (II)
Rok produkcji 2019
Strona na IMDB

Historia pokazuje świat po tym, jak ludzkość została zniszczona. Na Ziemi pozostał bunkier, w którym mieszka robot, któremu na imię “Matka”. Jego celem jest ożywienie ludzką rasę. Do dyspozycji robota znajdują się 63 tysiące zamrożonych zarodków. Wybiera jeden z nich, w wyniku czego w zbiorniku rodzi się dziewczynka. Matka troszczy się o dziecko, kładąc się do niego wiedzy o nauce i przeprowadzania egzaminów, które wykrywają najlepsze wartości moralne. Gdy dziewczynka dorasta, zastanawia się o tym, co jest poza azylu. Jeszcze bardziej ją ciekawość wzbudza był gość, постучавший pewnego dnia do bunkra. Ale córki nie można otworzyć drzwi i wyjść na zewnątrz.

W filmie relacje dziewczyny i “Matki” wywołują zainteresowanie w sprawach miłości i wolności wyboru. Przed nami nastolatek, który nigdy nie widział ludzi, i robot imitujący ludzką naturę. Oni doskonale komunikują się, przy czym każdy z nich może na swój sposób dać się zawiesza.

Na pomysł fabuły pracował Grant Спьютор, on sam zajął fotelu reżysera. Dla Спьютора to pierwszy pełnometrażowy film, który pokazuje początkujących z perspektywicznym strony. Taśma “Dziecko robota” w całości poświęcony moralne wahania głównej bohaterki, na ekranie są przekształcone w elementy udanego thrillera. Ponadto można tu znaleźć alegoria na temat wychowania dzieci, które kiedyś dorastają i próbują na nowo zrozumieć świat, zaniedbując przy tym z zebranymi.

Grant Спьютор dobrze buduje fabułę, pozostawiając w nim miejsce nawet dla akcji. To, co się dzieje w pierwszej połowie filmu zachęca pochwalić scenariusz, ale bliżej kulminacji i zakończenia pojawiają się kontrowersyjne momenty. Dotyczą one logiki i ogólnej koncepcji filmu. Choć musimy przyznać, nawet z takimi niuansami wygląda na jednym oddechu.

W filmie “Dziecko robota” najbardziej znana z małego aktorami – to Hilary Swank, ale główną rolę odgrywa nie dla niej. Nastolatek, który mieszkał pod opieką robota, odgrywa duńska aktorka Clara Ругаард (pojawia się jeszcze w jednej czerwca premierze tego tygodnia – w filmie “Za marzeniami”). Ona prawie zawsze znajduje się w kadrze i przedstawia postać, poznającego świat.

Jej kolegą na planie stała się “Matka”, którą zagrał aktor i specjalista od efektów specjalnych Luke Хокер. Na planie jest codziennie około godziny nosić kostium robota, składający się z trzystu składników, i powtarzał zużyte płynne ruchy. Jedyne, na co Luke Хокер nie brał odpowiedzialność, to głos “Matki”: w oryginalnym działa głos taśmy robot mówi głosem australijskiej artystki Rose Byrne.

“Dziecko robota” – ciekawa naukowo-fantastyczna wersja tego, co stanie się z ludźmi po globalnej katastrofie. Niestety, w scenariuszu ten pomysł nie do końca są szlifowane, tak, że w kilku scenach ostatniego aktu historia skłania hodować rękami. Ale w ogóle do logiki można i nie można się przyczepić, biorąc pod uwagę, że to pierwsza praca reżysera.