Zdjęcia DR
Inwestycyjny rok rozpoczął się od sensacyjnego reklamy największych transakcji w sektorze Life Sciences w ciągu dekady — Bristol-Myers Squibb (BMS) nabyła firmę Celgene, lidera onkologii i immunologii, za $74 mld Z uwzględnieniem długu wielkość transakcji zbliża się do $100 mld
3 stycznia Celgene i BMS podpisali prawnie обязывающую dokumentację. Cena akcji w ramach transakcji wyniesie $102, ponad 50% premii do ceny zamknięcia z poprzedniego dnia. Inwestorzy zareagowali na wiadomość dość jednoznacznie: cena na promocji Celgene w deklaracji wzrosła o 30%, a cena akcji BMS spadła o prawie 15%. Na rynku pozostają wątpliwości co do realizacji transakcji — akcje Celgene utrzymuje się znaczny rabat do ostatecznej ceny sprzedaży (15-20%).
Dopóki transakcja nie została ostatecznie zakończona, nie można wykluczyć negatywne zdarzenia: przeszkody ze strony organów nadzorczych, pojawienie się innego kupującego na Celgene lub inna transakcja zakupu samego BMS, który mógłby zaoferować warunkowy Pfizer. Zresztą, alternatywne historie prezentowane są takimi. Analitycy инвестбанков niemal jednogłośnie uznają oferta BMS korzystne dla akcjonariuszy Celgene, chociaż ocenę w $74 mld można policzyć zaniżone, bo zaledwie półtora roku temu kapitalizacja Celgene sięgała około $120 mld
Wzrost kapitalizacji z $100 mln w rok założenia do ponad $100 mld — to niewątpliwy sukces. Historii i losu autorów tego sukcesu, a także ich неочевидные strategiczne decyzje składają się na kolekcję papierów teczek biznesowych. W zeszłym tygodniu w ramach głównej biotechnologii konferencji JP Morgan opieki zdrowotnej w San Francisco ja rozmawiałem z kilkoma kluczowymi uczestnikami sukcesu Celgene na świeże ślady i dowiedzieć się ich dalsze plany.
“Zielony” Celgene
Historia sukcesu Celgene uwagę zasługuje fakt, że firma zrobiła kilka bardzo kontrowersyjnych zakładów, w wyniku których jej cena wzrosła od mniej niż 100 dolarów do ponad $100 mld na szczyt.
Założycielem Сelgene jest Saul Barhre, który w wieku 71 lat. Spotkaliśmy się z nim kilka lat temu jak raz na jakiś czas, kiedy odszedł z firmy po 25 latach pracy w niej, aby uruchomić swoje nowe firmach w dziedzinie biotechnologii. Barhre urodził się w 1947 roku w Niemczech w rodzinie rodzinie, która w 1949 przeniósł się do Nowego Jorku w poszukiwaniu nowych możliwości. W wieku 27 lat uzupełniał swoje wykształcenie i jako chemika podjął pracę w dużej korporacji. Przez 13 lat jego firma została wchłonięta niemieckim koncernem chemicznym. W ramach tej transakcji dział 40-letniego Sola Барера został wyróżniony w non-core atut. Tak powstała firma Celgene.
Początkowo firmę na czele były prezes zarządu firmy Monsanto. W jej zarządu weszli także byli szefowie IBM, Merk i grupy bankowej Chase Manhattan. Celgene przygotowywali się do wielkiego sukcesu w gorącym dziś kierunku przemysłowego биотеха — “zielonych technologii”. Firma weszła na giełdę w 1987 roku, ale była wtedy oceniona poniżej $100 mln Celgene prowadziła poszukiwania bakterii, zdolnych zniszczyć toksyczne odpady. Taki kierunek obiecał imponujący zysk, jednak wyniki finansowe były więcej niż skromne — w 1988 roku sprzedaż Celgene wyniosły 2 mln dolarów i nie rosły.
Pięć lat później, po założeniu Celgene była na skraju bankructwa, były szef Monsanto opuścił ją, i Saul Barhre właściwie wziął ster w swoje ręce. Sytuacja finansowa pozostała obiecujący, aż Saul Barhre nie zrobił ekstrawaganckie ofertę: wziął się za rozwój jednego z najbardziej wstrętne leków w historii — talidomidu.
“Zwrotu” talidomidu: od tragedii do sukcesu
Jako inwestora w sektorze Life Sciences mnie często pytają, czy jest możliwe zbudować udaną фармкомпанию na podstawie starych rozwiązań, które, na przykład, odbywało się jeszcze w ZSRR, lub na preparatach, które kilkadziesiąt lat temu zostały “wyrzucone” dużych фармкомпаниями. Profesjonalny odpowiedź: “Trzeba zrozumieć, w konkretnych przypadkach, ale to bardzo mało prawdopodobne”. Ale wewnętrzny głos dodaje: “po Co?”
Jednak Saul Barhre odpowiedział na podobne pytanie inaczej. W 1992 roku, kiedy Celgene walczyła z kas fiskalnych podziału, spółka nabyła globalne prawa na rozwój talidomidu, dawno temu i odious znanego leku. Ten immunomodulatorem został wprowadzony na rynek jeszcze w 1957 roku w małym niemieckim przedsiębiorstwem. Jeszcze przed uruchomieniem sprzedaży talidomidu niektórzy pracownicy dawali je swoim ciężarne żony na bezsenność. U jednego z pracowników urodziła się córka bez uszu — i to stało się pierwszym ostrzeżeniem, o którym spółka milczy, tak jak nie kojarzył odcinek z przyjmowania leku.
Szeroko zakrojona tragedia wydarzyła się później, gdy talidomid wyprowadzili na rynki 46 krajów świata i rozpowszechniali jak lek, w tym na bezsenność i nudności w czasie ciąży. Lek okazał się działanie teratogenne, czyli naukowy odchylenia w rozwoju zarodka. Jego stosowanie w okresie ciąży prowadzi do nieprawidłowego kształtowania płodu: rodziły się tak zwane “талидомидные dzieci” z brakującymi lub niezabudowane kończyn — bez rąk i nóg. W Europie i Kanadzie, według różnych szacunków, ponad 10 000 dzieci rodzi się z wrodzonymi deformacjami.
W USA udało się uniknąć nieszczęścia — organ nadzoru FDA wymagało nowych potwierdzeń bezpieczeństwa leku i nie dopuszczał go na rynek, aż do momentu, gdy na jaw koszmarne skutki uboczne, i lek został zakazany na całym świecie. W odpowiedzi na te tragiczne wydarzenia i rzeczywisty porażkę samoregulacji branży w 1962 roku Kongres USA przyjął rewolucyjne zmiany w regulacji obrotu na rynku leków, które wprowadziły w praktykę zasady medycyny opartej na dowodach i tworzyli podstawy nadzoru w nowoczesnej formie. Innowacje обязывали фармкомпании udowadniać nie tylko bezpieczeństwo, ale i skuteczność leków w ramach kontrolowanych badań klinicznych.
Właśnie za opracowanie talidomidu według nowych oznaczeń wziął się Saul Barhre — po upływie 30 lat od zakazu tego leku na całym świecie. Szanse powodzenia tego projektu zostały, na pierwszy rzut oka, niska — przerażająca historia, która stała się нарицательной w społeczeństwie, brak ochrony patentowej najniższej molekuły i bardzo wysokie przeszkody, aby uzyskać zatwierdzenie przez FDA. Rozwiązanie wyglądało na tyle zdesperowany i trudno объяснимым.
Mimo protestów талидомидных пациентских organizacji, Sol Barhre w ciągu kilku lat znajdował finansowanie na rozwój talidomidu i doprowadził preparat do rynku w 1998 roku. Następnie od 2005 do 2014 roku Celgene uruchomił serię ulepszonych, bardziej bezpiecznych i skutecznych cząsteczek analogi i pochodne talidomidu, które zapewniły ogromny sukces firmy.
Celgene dziś: platinum cząsteczki
Prognozy sprzedaży Celgene w 2018 roku wyniesie ponad $15 mld Główny udział w sprzedaży (88%) stanowią cztery leku — pochodna talidomidu. Ponieważ leki te są małymi molekułami z dość prostym procesem syntezy chemicznej, udział wydatków na ich produkcję w przychodach zaledwie 3-4%.
Rok wprowadzenia na rynek
Prognoza wielkości sprzedaży w 2018 r., $ mld
Udział w całkowitej sprzedaży, %
Onkologia
Revlimid (lenalidomid)
2005
9,7
65%
Помалист (помалидомид)
2013
2,0
13%
Таломид (talidomid)
1998
0,1
>1%
Immunologia
Отесла (апремиласт)
2014
1,6
11%
Pochodne od talidomidu
13,4
88%
Inne
1,8
12%
OGÓŁEM
15,2
100%
Źródło: Celgene, ocena ATEM Capital
Ceny na linię preparatów Celgene stale rosną. Tak, ceny na Revlimid i Помалист rosły w ciągu ostatnich 5 lat o ponad 10% rocznie, a już w dniu ogłoszenia transakcji BMS/Celgene firma ponownie poinformowała o wzroście cen. W rezultacie koszt rocznego kursu Revlimida może osiągnąć $200 000.
Biorąc pod uwagę fakt, że Revlimid został zatwierdzony przez ponad 13 lat temu, jest jasne, że termin kluczowych patentów już minął. Firma znajduje się w długich roszczeń w swoich leków. Generyczne Revlimida powinny pojawić się na rynku już wiele lat temu, ale Celgene mistrzowski nie dopuszcza na rynek konkurencji, budowanie prawnej, ale stale оспариваемую ochronę prawną. Sytuacja wydaje się niekonsekwentny i wysokiego ryzyka, w miarę wzmocnienia presji na ceny ze strony polityków i społeczeństwa.
Sam Saul Barhre opuścił Celgene w 2011 roku i zaczął aktywnie uruchomić biotechnologiczne w firmach. W tym dzięki udziałowi Барера firmom udaje się skutecznie przyciągać inwestycje i wychodzić na giełdę. Zresztą, udział Барера, oczywiście, nie jest żadną gwarancją sukcesu. Ostatnio trzy firmy, gdzie Barhre był kluczowym członkiem rady nadzorczej, nie miażdżąc spadki w późniejszych fazach: w marcu ubiegłego roku Edge Therapeutics (NASDAQ: EDGE) straciła ponad 90% kosztów, a na dniach ceny akcji Aevi Genomic Medicine (NASDAQ: GNMX) i ContraFect (NASDAQ: CFRX) spadły o ponad 70% po ogłoszeniu wyników badań klinicznych, które nie osiągnęły istotnych statystycznie wyników.
Wśród najbardziej dynamicznych bieżących projektów z udziałem Барера — Centrexion i NexImmune. Centrexion założona w 2013 roku przez byłego szefa firmy Pfizer i prowadzi rozwój неопиоидных środków przeciwbólowych leków, aktualnych na tle разгорающегося opiatów kryzysu w USA. W listopadzie Centrexion miała pomieścić na giełdzie i przyciągnąć 75 milionów dolarów, aby zakończyć ostatniej fazy badań klinicznych, ale w ostatniej chwili odłożyła IPO ze względu na gwałtowny wzrost zmienności na rynku. Spółka rozważa obecnie różne możliwości finansowania. NexImmune, wspólny projekt Барера z byłym szefem firmy Medtronic, założona w zeszłym roku i prowadzi rozwój rodzimej dziedzinie Барера — иммуноонкологии. Projekt na razie jest na wczesnym etapie i wchodzi w badania kliniczne w tym roku.
Równolegle ze startupami Barhre wrócił do aktywnej roli w świecie biznesu w 2017 roku, kiedy to został wybrany nowym przewodniczącym rady dyrektorów dużej izraelskiej фармкомпании Teva Pharmaceuticals, gdzie w tym czasie odbywały się kardynalna zmiana strategii i przywództwa.
Абраксан: zespół “wymyślone, nie nami”
Praktycznie jedynym ważnym lekiem Celgene na rynku, nie będącym pochodną talidomidu, jest lek Абраксан — to реформуляция cząsteczki produkcja (znanej z początku lat 1970-tych) z obniżonymi efektami ubocznymi przeciwko raka piersi, raka płuc i trzustki. W 2018 roku oczekuje się, że wielkość sprzedaży Абраксана po raz pierwszy przekroczy 1 mld usd (około 6% sprzedaży Celgene).
Celgene nabył prawa do Абраксан w ramach zakupu firmy Abraxis BioSciences za około 3 mld $w 2010 roku. Abraxis została założona naukowiec-przedsiębiorcą Patrick Синьсяном i naukowcom Neilem Desai. W wyniku transakcji Синьсян stał się najbogatszym lekarzem-мультимиллиардером, a Neil — wiceprezesa Celgene.
Neil próbował opracować szereg preparatów na bazie swojej platformy wewnątrz Celgene, ale, jego zdaniem, tam zadziałał syndrom “wymyślone nie przez nas” i jego projekty пробуксовывали. W 2014 roku opuścił Celgene i założył AADI, która zajęła się реформуляцией rapamycyny, znanego immunosupresyjne dla transplantologii, a także геропротектора, który w szeregu eksperymentów przedłużył życie wzorcowym myszy na 60%. Pisaliśmy o tym projekcie wcześniej. Celgene stał się kluczowym inwestorem i zawarł opcja put na wykup firmy. Spotkaliśmy się z Neilem w zeszłym tygodniu. Jego zdaniem, umowa Celgene z BMS może dokonać korekty i uwolnić go od wyłączności z Celgene, poprzez AADI dostępna do zakupu innych graczy lub dla nowych rund inwestycji.
Partner Neil Patrick Синьсян, miliarder i były główny inwestor w Абраксан, zajął się прорывными modalność — terapiami komórkowymi typu CAR-T, RNA-technologie itp. — też razem z Celgene. Transakcja BMS/Celgene nie przeszkodziła mu się uzyskać dofinansowanie od Celgene. Na początku stycznia firma Синьсяна NantCell poinformowała o nowej inwestycji Celgene w wysokości $30 mln oceny w $4 mld w Ten sposób firma NantCell staje się dziś jednym z najbardziej kosztownych prywatnych firm w sektorze Life Sciences.
Przeznaczenie autorów sukcesu Celgene układa się dość pomyślnie, i nikt nie zamierza spocząć na laurach. W ich nowych projektów idzie stały strumień wiadomości i otwierają się możliwości dla inwestycji. Większość utrzymywali bliskie stosunki z Celgene. Można się spodziewać nowych, dużych sukcesów w rozwoju przełomowych leków, излечивающих ciężkie choroby, i многомиллиардных transakcji.
Transformacja Celgene: консолидатор terapie przyszłości
Dziś sprzedaż Celgene na 90% to smutne słynny talidomid z 1960 roku, jego pochodne i analogi, a także реформуляция паклитаксела z 1970 roku. Na sale-rozmowy w związku z transakcją szef firmy Bristol-Myers Squibb podkreślał, że Celgene jest atrakcyjny nie tylko i nie tyle Revlimidom i aktualnego portfolio leków, ile w szereg nowych terapii, które mają wejść na rynek w latach 2019-2021.
W ostatnich latach firma Celgene stała się jednym z najbardziej aktywnych klientów najbardziej innowacyjnych projektów w dziedzinie Life Sciences. Ponieważ regularnie-czyli z przedstawicielami firm “to za małe słowo” w odniesieniu do możliwych inwestycji, często zwracali się do Joe Камардо, naczelny medyczny dyrektor Celgene, który wchodzi w rada nadzorcza naszej fundacji. Według naszych obserwacji, logika zakupów firmy сдвигалась w stronę najbardziej przełomowych technologii, które potencjalnie mogą uzdrawiać wcześniej beznadziejnej choroby. Wszelkie inkrementalne poprawy lub “негорячие” technologii, bez względu na imponujące wyniki, stają się nudne.
Jednym z kultowych transakcji w ostatnim czasie stał się zakup Celgene firmy Juno Therapeutics za $9 mld w zeszłym roku. Juno została założona za 5 lat do transakcji i opracowała komórek immunoterapii CAR-T w szeregu wskazań onkologicznych. “Gorąca” technologia CAR-T pozwala przeprogramować odporne T-komórki pacjenta na atak komórek nowotworowych za pomocą inżynierii genetycznej. W badaniach klinicznych udało się osiągnąć roczny umorzenie więcej niż u 70% pacjentów. Wśród inwestorów były jedne z najlepszych funduszy venture capital USA ARCH Venture Partners, Venrock, a także fundacja Jeffa Безоса, założyciela Amazon.com, Bezos Expeditions i specjalistyczne биотехнологический fundusz z udziałem “Rosnano”.
Również w zeszłym roku Celgene rozszerzyła umowę partnerską z firmą Bluebird Bio (NASDAQ: BLUE), która też zajmuje się rozwojem w dziedzinie CAR-T terapie, wśród inwestorów ARCH Venture Partners, Third Rock i inne. Podczas konferencji JP Morgan opieki zdrowotnej w zeszłym tygodniu spotkaliśmy się z Alfredem Сланецем, byłym szefem BlueBird Bio. Założył nowy starcie Geneius, według jego słów, — “trzecia generacja CAR-T”. Сланецу udało się zebrać wielu uczestników sukcesu CAR-T terapie pierwszej generacji, od naukowców i produkcyjnych ekspertów do kadry kierowniczej. Domniemany projekt może znacznie uprościć i obniżyć koszty produkcji, CAR-T terapie, obniżając ich cenę do nieosiągalne dzisiaj $50 000 z wysokiej маржинальностью. Obecnie spółka jest w trakcie pozyskiwania nowej rundy inwestycji.
Właśnie postaw na innowacyjne technologie, takie jak CAR-T, подогрела zainteresowanie Celgene ze strony BMS. Stawka ta, na pewno, był kontrowersyjny, jak i wiele innych rozwiązań w historii Celgene. Już teraz jest jasne, że pierwsza generacja CAR-T ma wiele ograniczeń w porównaniu z małymi molekułami: produkcja z własnych komórek pacjentów jest skalowana nie ma porównania trudniejsze, niż prosty chemiczna synteza, cena CAR-T terapii jest bardzo wysoka (ponad $450 000 za procedury), a маржинальность nadal jest znacznie niższa. Ponadto, obecnie w opracowaniu jest nowa generacja technologii CAR-T, którzy zdecydują się na wiele z tych problemów.
Firma Celgene daleko nie typowy przedstawiciel “to za małe słowo”, i nie należy robić żadnych uogólnień na podstawie tej wyjątkowej historii w odniesieniu do całego фармрынка. Wręcz przeciwnie, jej historia obala wiele “ogólnie przyjętych prawd”. Jest dość prawdopodobne, że firma, która w ciągu 30 lat z małej firmy do dużej фармкомпании wokół jednej starej cząsteczki, służąca obecnie najbardziej aktywnym консолидатором przełomowych rozwiązań, zakończy swój niezależny sposób w tym roku w ramach największych transakcji w zakresie фармбизнеса za dekadę. Będziemy śledzić rozwój wydarzeń.
redakcja poleca
Zwierzęta-długowieczni: jak laureaci nagrody nobla pomagają w walce ze starzeniem się