Zdjęcie Władimira Smirnowa / TASS
Rzeczywistego ciśnienia z zewnątrz na projekt nie uważają pytani przez “Forbes” eksperci
Która odbyła się wczoraj pierwsza przesyłka z trzeciej linii “Jamał LNG” oznaczało wyjście arktycznego mega fabryki na zaplanowane moc (16,5 mln t) na rok przed terminem. Wydarzenie zbiegło się także z właściwie pierwszymi wypowiedziami głównego akcjonariusza i przewodniczącego “Новатэка” Leonid Michelson o tym, że już działający “Jamał LNG” zderzył się z jakimiś problemami z zewnątrz. “Już dziś widzimy, że Norwegia z powodu naszych przeładunków LNG boryka się z presją ze strony zachodnich partnerów, dlatego musimy jak najszybciej uruchomić przeładunku w zatoce Hura”, — oświadczył Michelson na spotkaniu w sprawie rozwoju Arktyki. Charakter i konkretny źródło ciśnienia nie sprecyzował.
Przeładunek, o której mówił Michelson, odbyła się 26 listopada w okolicy portu Honningsvåg. Pozwoliła ona prawie dwa razy skrócić drogę, która tankowiec lodowego klasy musi pokonać, aby dostarczyć dostawę z “Jamał LNG do Europy. Już za kilka dni przedstawiciel departamentu stanu USA w komentarzu Reuters skrytykował przeładunku ямальского gazu w norweskich wodach. “W czasie, gdy rosyjski gaz stanowi coraz większą część europejskiego importu surowców energetycznych, dodatkowych ilości rosyjskiego gazu podważać wysiłki Europy w dywersyfikacji energii”. W Ministerstwie ropy naftowej i energetyki Norwegii Reuters stwierdził, że nie są zainteresowane перевалкой ямальского gazu, i nazwali ją komercyjnym projektem.
Warunkowe “partnerzy” już raz się go życie “Jamał LNG”. Wprowadzone w 2014 roku, przeciwko “Новатэка” i partnera Michelsona Giennadij Stepanovich amerykańskie sankcje znacznie осложнили wyszukiwanie pożyczka finansowania dla projektu. Znajomy Michelsona powiedział “Forbes”, że pracownicy “Новатэка” w osobistych rozmowach z przedstawicielami departamentu stanu USA, rzekomo otrzymał jednoznaczne aluzje: sankcje wprowadzone, aby zaszkodzić “Jamał LNG”. Ekonomiczna logika w tym jest. W tym czasie w USA gwałtownie rozwijała się сланцевая wydobycie. Zbudowane na początku lat 2000-tych регазификационные terminale, które mogłyby przyjmować dostawy LNG, był przebudowywany w fabryki skraplania. STANY zjednoczone chciały wejść do grona największych światowych dostawców LNG. Eksport LNG z USA zaczęły prawie dwa lata wcześniej “Новатэка” i partnerów w lutym 2016 roku. Rozmówcy Forbes uważa, że temat dostaw amerykańskiego gazu skroplonego do Europy nadal pozostaje bardzo upolityczniona. I wspominają podpisany niedawno 20-letni kontrakt na dostawy amerykańskiego gazu skroplonego do Polski, na który kupujący zgodził się wziąć na siebie koszty transportu.
Zresztą, nie ma ciśnienia na “Novatek” ze strony USA nie istnieje, jestem pewien, Konstantin Simonow, dyrektor generalny Funduszu narodowego bezpieczeństwa energetycznego. “Nie ma polowania na “Jamał LNG” ze strony amerykanów nie ma. Firma europejskie akcjonariusze i ogromna liczba zagranicznych wykonawców. Porównaj “Jamał LNG” z sytuacją wokół “potoku Północnego-2″, gdzie toczy się prawdziwa histeria” — wskazuje ekspert. Według Simonowa, dzisiaj nie ma i globalnej konkurencji między rosyjskim i amerykańskim gazem. “Mówią, że na rynku coraz przepychają łokciami, ale to raczej obawy na przyszłość. Póki co u “Jamał LNG” nie ma problemów ze sprzedażą, nie ma ich i od “Gazpromu”. W przyszłości konkurencja między amerykańskim i rosyjskim gazem jest możliwe — ale jeśli nie wierzymy w prognozy rosyjskiego ministerstwa Energetyki, który uważa, że w ciągu najbliższych 15 lat na światowym rynku wystąpi nikt nie wypełnione nisza popytu na 196 mln sześcian. m gazu”, — powiedział Simonow.
Partner RusEnergy Michał Krutikhin zauważa, że przeładunek w Norwegii dla “Jamał LNG” był jednorazowy i próbnej. “Новатэка” z partnerami mają długoterminowe kontrakty na przeładunku w porcie w Rotterdamie — tam i idą główne dostawy ямальского gazu. “O ile mi wiadomo, żadnych realnych problemów u norwegów nie było. Żadnej różnicy w tym, czy będzie przeładunek w Norwegii lub Rotterdamie, z punktu widzenia dywersyfikacji dostaw energii w Europie, nie. Ponadto Norwegia nie jest członkiem UNII europejskiej” — komentuje Krutikhin oświadczenia przedstawiciela departamentu stanu USA.
Zdaniem Крутихина, oświadczenia Michelsona warto postrzegać jako próbę przyspieszenia budowy punktu przeładunkowego w obwodzie murmańskim, gdzie znajduje się zatoka pozdrawiam i zaoszczędzić kosztem budżetu na finansowanie. “Chociaż bardziej ekonomiczne byłoby naprawdę zorganizować przeładunku w Norwegii — takie wyliczenia istnieją jeszcze z czasów opracowania Штокмановского projektu “Gazpromu” — mówi Krutikhin. Michelson naprawdę planuje pozyskać finansowanie dla budowy hubu przeładunkowego o mocy 20 mln ton LNG w zatoce Okrzyki. Prawda, wynosi ono nieco ponad 1% planowanego zakresu inwestycji — 900 mln zł od 70,1 mld rubli. Znacznie więcej mogą wynieść tanich załączniki do przeładunku na Kamczatce, która również jest w planach “Новатэка”, — 30,3 mld rubli z 100,2 mld zł, według szacunków ministra transportu Eugeniusza Dietricha.
Leonid Michelson
Ranking Forbes: Nr 3
Stan w 2018 roku: $18000 mln
Dowiedz się więcej
Giennadij Stepanovich
Ranking Forbes: Nr 5
Stan w 2018 roku: $16000 mln
Dowiedz się więcej