Absurd dużych miast. Dlaczego Rosji nie grozi wydalenie biednych

0
351


Zdjęcia Sefa Centrum Handlowe Karacan / Anadolu Agency / Getty Images

Dopóki ludziom nie będzie się wydawać absurdalne mieszkać w centrum miasta o słabej ochrony środowiska, dopóki społeczeństwo nie zacznie przenosić się na przedmieścia — z dala od zgiełku wielkich miast, a wartością nie będą ciche dzielnice małych domków, o żadnej джентрификации nie może być mowy

Z lekkiej ręki kierownika centrum gospodarki miejskiej “KB “Strzałka” Heleny Коротковой w ostatnich dniach stało się popularne słowo “джентрификация” — odbudowa zdegradowanych dzielnic miast za pomocą przepływu zamożnych mieszkańców. Zdaniem Коротковой, ten niezbędny kraju proces nie ruszy z martwego punktu. W MEDIACH, blogosferze i mediach społecznościowych rozległo się wiele негодующих głosów o “społecznym faszyzm” i innych strasznych rzeczach, które rzekomo głosi autor tekstu w “Коммерсанте”.

Ta ocena oparta jest na nieporozumieniu. Ale także na nieporozumieniu z siedzibą i główną tezę notatki Heleny Коротковой. Rosja drogę w polityce mieszkaniowej i mechaniczne adaptacje zachodnich wyobrażeń nie działają. Budowa mieszkań w Rosji idzie wbrew zdrowemu rozsądkowi i światowego doświadczenia. W tym sensie jest ona unikalna. Jest wyjątkowa i sytuacja z джентрификацией, która jeśli będzie, to jeszcze nie prędko.

Zacznijmy od tego, że Rosja nie przeszła najważniejszy etap, przez który przechodzili w swoim czasie STANY zjednoczone, Kanada i wielka Brytania, — субурбанизацию. Bez niego nie ma sensu mówić o джентрификации, ponieważ pierwsza poprzedza drugi.

Джентрификация opiera się na ruinie centrów miast po “ucieczce” ludności na przedmieścia. Nowoczesny amerykanin lub australijczyk (Rosję lepiej porównać z tymi krajami bogatymi ziemią) wolą żyć w budynku z sąsiadami nad głową, a w swoim własnym domu z osobnym wejściem, z niech maleńki, ale участочком. Nasze wieżowców tam — dużo niższych warstw ludności.

Po tym, jak klasa średnia przeniósł się na przedmieścia w własne domy i miasta były puste, nie ma w nich zaczęli osiedlać przedstawicielami biednych klas, etnicznych, co było dodatkowym czynnikiem, подталкивающим do migracji tych, którzy jeszcze nie zjechał.

Ale później dekady byle gdzie, ale powszechnie, że ważne jest, aby pamiętać, rozpoczął się proces powrotu części klasy średniej w otwarte obszary, które poddawane są renowacji. Albo w te obszary, które nigdy nie zostały mieszkalnymi, a służyły do wykorzystania pomieszczeń produkcyjnych, magazynów i tak dalej. Na tym właśnie sensie i używane pojęcie “джентрификация”.

Zmarły niedawno poeta Lew Losev pisał w swoim wierszu, który nazywa się — “Джентрификация”:

Rzeka udaje głupka
i bije баклуши.
Elektrownia zniszczona. Rzeka
huczy jak krosna,
trochę поглуше.

Ogromne mieszkanie. Widoczny
przez poprzedni operacji fabryki okno
jesienny park, rzeka бурливый сбитень,
a dalej cegły i czerwono
od сукновален i шерстобитен.

Tutaj przede wełna прялась,
sukno валялось,
rzeka впрягалась w sprawę, распрямясь,
wartość dodana została podjęta
i dodawane.

Ona zgromadzona. Czas mieć
dąb выскобленный, cegła оттертый,
szkło отмытое, надраенную miedź…

W podobny sposób джентрификация i odbywa się w dzisiejszej Moskwie. I dotyczy ona, jak w wierszu, dokładnie byłych terenów przemysłowych. “Ceglasto-czerwone” hale stają biurowych, powierzchnie i innymi pomieszczeniami, w których codziennie zjeżdżają dziesiątki tysięcy biodrówki. To i “Czerwona róża”, i “Winnicy” i “Даниловская manufaktura”. Gdzieś budują i noclegi — jak na miejscu Zila lub AZLK, często znów wieżowce “крольчатники”.

Ale jaki to ma związek staruszka-emeryt z centrum Moskwy, o los której rzucili się martwić wszem?

Rosja, z jej rozległym terytorium, rozwija się nadal jak hong Kong czy Singapur, z ich ostrym deficytem ziemi. Praktycznie wszystkie nowe mieszkania — wieżowiec w domu. A to, co stało się podstawą polityki mieszkaniowej na Zachodzie, a mianowicie — terrace house (niskie domu w linię, z osobnym wyjściem na zewnątrz u każdego mieszkania, u nas nazywa się je “kamienic”), semi-detached house (двухквартирные w domu) i w końcu “prywatne w domu” (na jedną rodzinę), u nas prawie nie budują.

Ta sama przysłowiowa budowa moskiewskich władz — wcale nie джентрификация, ponieważ nie zakłada ani wyjazdu mieszkańców z miasta na świeże powietrze, ani малоэтажной zabudowy. Ale i sami ludzie, w tym zamożni, wolą kupować mieszkania na dwudziestym piątym piętrze z strasznie niezdrowe ekologią, bez jakiejkolwiek bliskości z naturą i nadal żyć w tych ludzkich mrowisk “роевой życiem”. Gdy wewnątrz OBWODNICY rozpocznie się budowa mieszkań przynajmniej trzy piętra — wtedy będzie można mówić o джентрификации. Takie domy będą musiały stać się przedmiotem pożądania bogatych właścicieli i, odpowiednio, wypierać dawnych mieszkańców Lublinie lub Кузьминок. Ale ponieważ nikt zburzyć брежневско-лужковские wieżowców nie będzie, a wręcz przeciwnie, planuje zburzyć хрущевские budynku i stalinowskie семиэтажки, aby na ich miejscu budować собянинско-putin 17-star, to i rozmowa o джентрификации nie ma żadnego praktycznego sensu, przynajmniej jak o słowie антисоциальной polityki.

Dopóki Rosja nie przeszła przez субурбанизацию, dopóki ludziom nie będzie się wydawać absurdalne żyć w centrum miasta, z okropnym ekologią, którą oni sami pogarszają się swoimi prywatnymi samochodami (w Manhattanie 75% ludności nie ma własnego auto), podczas gdy ludność nie zacznie przenosić się na przedmieścia, z dala od hałasu i gama dużych miast, podczas gdy wartość nie będą ciche dzielnice małych domków, o żadnej джентрификации nie może być mowy. Ale nawet jeśli takie się stanie, to trzeba będzie czekać jeszcze 30-40 lat, aż rozpocznie się proces odwrotny.

Ani w USA, ani w wielkiej Brytanii ludzie nie rezygnują z pobytu w przedmieściach. A jeśli są i przenieść się do miasta, to w ogóle nie jest w wielo skrzyni. Tam джентрификация w przeważającej części związane z renowacją miejsc ich pracy, która wpływa na niższe warstwy. Migracja sam bogatych w przed biedne dzielnice miasta — zjawisko w ogóle nie masowe. W Zachodniej Kanadzie, na przykład w Calgary, Edmonton lub Winnipeg, w ogóle nie występuje.

Ponadto, w Moskwie nie ma etnicznych dzielnic, czasami stających getta. Nie ma wyraźnych dzielnic dla ubogich, zaniedbanych i opuszczonych. W Rosji realizowane политкорректная marzenie współczesnego Zachodu, gdzie diversity przykłada ogromne znaczenie, tak samo jak unikać segregacji mieszkaniowej.

Tak, polityka społeczna państwa jest taka (w tym poprzez sparing podatki), że ludność nie jest uzasadnione, aby pozbyć się przestronnego mieszkania. Dlatego warunkowa emeryt nadal posiadać четырехкомнатной siedzibą w Twerze, zamiast ją sprzedać i przenieść się do “однушку” chruszczow w Zachodniopomorskie. Ale to jest normalna polityka utrzymania zwyczajowych warunków życia: mało prawdopodobne, aby z niej zrezygnować — w przeciwnym razie istnieje ryzyko polityczne koszty.

Rosyjski kapitalizm pokazuje nam wiele oryginalnego i niepowtarzalnego, w tym w części mieszkań i zabudowy miejskiej. I lepiej by nam zwrócić uwagę na te jego charakterystyczne cechy, niż próbować mechanicznie przenosić zagraniczne modele i podejścia.