Getty Images
Za экспрессивную postawa na aukcji licytator Simone de Пюри w porównaniu z Mickiem Jaggera. Z Forbes Life de Пюри podzielił się uniwersalnymi zasadami inwestowania w dzieła sztuki
Szymon de Пюри — kluczowa postać rynku sztuki współczesnej. De Пюри służył przez ponad 20 lat w domu aukcyjnym sotheby ‘ s, gdzie na czele europejski oddział. Z inicjatywy Szymona de Пюри w 1988 roku na aukcji sotheby ‘ s odbyła pierwsze i jedyne targi na terenie ZSRR, gdzie zostały zainstalowane do tej pory nie bić światowe rekordy cen na radzieckie nieoficjalna sztuka. Na przykład, galeria Marlborough kupiła “Fundamentalna leksykon” Гриши Брускина za £220 000. Łączna kwota transakcji wyniosła £2 085 050.
W 1997-m de Пюри założył firmę De Pury and Luxembourg Art. W 2001 roku firma połączyła się z domem aukcyjnym Phillips Auctioneers — pojawił się dom aukcyjny Phillips de Pury, starając się osobom na światowym rynku, wyprzedzając Christie ‘s i sotheby’ s w segmencie sztuki współczesnej. W 2008 roku dom aukcyjny został sprzedany rosyjskiej firmy Mercury. Teraz Simon de Пюри pracuje jako konsultant prywatnych i korporacyjnych zbiorów, prowadzi projekty w zakresie sztuki współczesnej i aukcje na całym świecie, wśród których LDF Gala Aukcja Leonardo Di Caprio i AmfAR.
Niż rynek sztuki różni się od rynku nieruchomości czy rynku towarów luksusowych segmentu?
W rynku sztuki wszystkie składniki apartamenty, nieruchomości i show-biznesu. Ale sztuka — najwyższy luksus. Kiedy jesteś инвестируешь w sztukę, możesz pozwolić sobie polegać nie tylko na racjonalne kryteria, ale i na intuicyjne-emocjonalne.
Jaka powinna być kolekcja dzieł sztuki, aby jej wartość z czasem rosła?
Jakość, rzadkość, bezpieczeństwo, провенанс, smak, moda, marketing, rozmiar, rolnicze, które z czasem będą miały wpływ na komercyjną wartość pracy. Jeden mój przyjaciel, wiedząc o mojej pasji do sztuki, na balu zapytał mnie, jakiego artysty warto kupić. Nazwałem imię Jeana Дюбюффе.
W przyszłości będzie wiele kolejnych lat jako uczelnię, żartował nad moim dobrym radę.
Czasami po prostu trzeba czekać dość długo, i jestem pewien, że teraz musi być żałuje, że nie poszedł rekomendacji. (Rekord na pracę Jeana Дюбуффе “Wielkie arterie” 1961 roku zainstalowana na Christie ‘ s w 2016 roku — $24,8 milion Kiedy w 1989 roku na światowy rynek sztuki wyszły japońskie kolekcjonerów, są raz пригрели Дюбуффе — ceny w pracy 1960 roku wzrosła do poziomu $5 mln Teraz pracy Дюбуффе sprzedawane na aukcji za $6-12 mln — Forbes Life.)
W co opłaca się inwestować w klasyczne lub nowoczesne sztuka?
“Blue chips” zawsze będą pokazywać dobry wynik. Ale poziom ceny wywoławczej tutaj, oczywiście, jest wysoki. Do prac samego sztuki współczesnej cenowy próg jest znacznie niższa, ale takie inwestycje znacznie bardziej ryzykowne. Choć wygrana ostatecznie może okazać się bardzo istotne, jeśli prawidłowo inwestować.
Co daje kolekcjonowanie sztuki przedsiębiorcom w ich pracy, jakie drzwi otwiera?
Przede wszystkim możliwość być otoczonym wielką sztuką. Kontemplacja własnego, osobistego, sztuki, jest w stanie stopić serce każdego biznesmena, mężczyzny lub kobiety. Ostatecznie tylko kultura i sztuka zapewniają człowiekowi trwałe dziedzictwo. Osiągnięcia w innych dziedzinach, jakimi wybitnymi one nie były, zapomina się o wiele szybciej.
Czy jest różnica w tym, jak zbierać firmowej kolekcji, a jak osobiste?
Najlepsze kolekcje przechowywane odcisk swojego właściciela, człowieka, który zebrał te wszystkie prace razem. Kolekcja zebrana grupa ludzi lub nawet para, nigdy nie będzie tak imponujący, jak spotkanie, gdzie jeden człowiek osobiście wybrał każdą pracę.
Dlatego firmowe kolekcje rzadko są tak samo dobre, jak prywatne, chyba, że szef firmy sam podejmuje wszystkie decyzje lub deleguje kolekcję jednej osobie odpowiedzialnej za nią.
Co sprawia, że art-konsultant w takim przypadku? Jak przebiega praca z kolekcjonerem?
Najpierw staram się ustalić, że podoba się klientowi. Pokazuję książek, stron internetowych, muzea, wystawy. Jak tylko rozumiem, że po omacku strefę interesów, zabieram do pracy z wysokim potencjałem wzrostu. Staram się zaangażować kolekcjonera w proces, rozbudzić w nim ciekawość i pragnienie. Im bardziej rośnie wiedza kolekcjonera, tym bardziej rozpala pasję kupować.
Jak pracować z kolekcji, jak często trzeba ją aktualizować, wystawiać?
Rynek sztuki powstał na przełomie XIX wieku, gustów publiczności stale się zmieniają i rozwijają. Nasz osobisty gust zmienia się w ciągu życia. Tym bardziej jest tyle pokus.
Rynek sztuki kocha początkujących, potrzebuje świeże odkrycie, szokujące, zaskakujące.
Z rozszerzeniem światowego rynku sztuki w pracy mogą być sprzedawane i nowo pojawiają się dość często. Jeśli dzieło sztuki raz перепродается nowym właścicielem, to może wzbudzić podejrzenia u potencjalnego nabywcy: możliwe, że są problemy z jego stanem.
Z punktu widzenia logiki rynkowej pokaż kolekcję niekoniecznie. Jednak jest to bardzo kuszące dla kolekcjonera — wyślij na czas swoje prace w muzeum, aby zobaczyć reakcję krytyków i szerokiej publiczności.
Na jakich warunkach pracujesz? Jak oblicza swoje wynagrodzenie?
Można pracować za procent z każdego zakupu, można pracować na stałym окладе i otrzymywać wynagrodzenie przy odsprzedaży pracy. Jeśli przez 10 lat kolekcjoner nie chce odsprzedać pracę, można oszacować jej koszt dwóch niezależnych ekspertów i oblicz swoje wynagrodzenie na podstawie średniej oceny.
Anonimowość — najważniejszym warunkiem pracy artystycznej-konsultanta?
Czy jesteś absolutnie jest anonimowy, lub całkowicie публичен. Nie można być trochę w ciąży. Masz prawo powiedzieć, że sprzedał pracy konkretnego klienta, jeśli masz w umowie napisane jest taka możliwość. To samo jest z аукционными wynikami. Domy aukcyjne nie mają prawa ujawniać tożsamości kupującego, jeśli on nie dał im takie prawo. Mam to szczęście, że na początku kariery pracowałem kuratorem u barona Thyssen-Bornemisza, nie tylko jeden z najważniejszych kolekcjonerów swojego czasu, ale i samego otwartego społeczeństwa. W 1980 roku baron był pionierem w organizacji czterech programów wymiany wystaw z Hermitage, ГМИИ im. Puszkina, muzeum Rosyjskim, Третьяковской galerii i Muzeów Moskiewskiego Kremla.
Związki te można stosować, gdy organizowaliśmy aukcji sotheby ‘ s w Moskwie w 1988 roku. Kim byli wtedy nabywców radzieckiego nieoficjalnego sztuki?
Kolektory są nam przyjazne z całego świata. Elton John, który publicznie oświadczył, że zyskał na tych aukcjach dwie prace. Jednym z klientów okazał się David Bowie. To okazało się całkiem niedawno, gdy na aukcji w Londynie jesienią 2016 roku распродавали jego majątek: wśród innych partii okazała się praca Igora Капустянского Restored painting nr 7, kupiona na aukcji w Moskwie w 1988 roku, odeszła £20 000.
redakcja poleca
Trzy zasady kształtowania prywatnej kolekcji. Porady prawnika