Wanneer Amit Madheshiya, 35, eerste begonnen met het onderzoeken van India ‘ s reizende bioscopen in 2008, werd hij getroffen door hun lichamelijkheid. (Foto: Amit Chakravarty)
Gerelateerd Nieuws
-
Door een andere bril
-
Een kus is niet alleen een kus
-
U R Ananthamurthy: Tegen de Stroom in
Wanneer Amit Madheshiya, 35, eerste begonnen met het onderzoeken van India ‘ s reizende bioscopen in 2008, werd hij getroffen door hun lichamelijkheid. De vrachtwagens die de projector in hun buik van dorp tot dorp, de technologie die gemaakt cinema toegankelijk in de meest afgelegen dorpen en de mensen die erin slaagde de totale begane logistiek — al leek het fascinerende aan hem. Maar alleen als hij verschoof zijn focus naar het publiek, deed hij beseffen dat het belangrijkste verhaal van de reizende bioscopen draait om de mensen die het zien — en dat is het verhaal dat hij wilde vertellen, door middel van zijn foto ‘ s.
“Cinema, universeel, roept een gevoel van verwondering bij mensen. Maar het was in reizende bioscoop die ik zou kunnen getuigen van een dergelijke intense betrokkenheid met het medium. Het publiek zit op de grond, zeer dicht bij de projector en het scherm. En, vanwege de aard van de installatie, kon ik kijken en fotograferen vanaf een korte afstand,” zegt Madheshiya, toe te voegen, “Het was een openbaring om te zien hoe wij reageren op de cinema… dat ik zit zo dicht bij de persoon, maar ze zijn zo in beslag genomen dat ze niet lastig gevallen door mijn aanwezigheid.” Madheshiya schoot de foto ‘ s tijdens het werken aan de documentaire in De Bioscoop Reizigers.
De foto-serie won hij diverse prijzen, waaronder de World Press Photo award in 2011. De documentaire, die hij in co-regie met Shirley Abraham, ging in premiere op het filmfestival van Cannes in 2016. Madheshiya foto van serie, ook met de titel “De Cinema Reizigers”, is weergegeven in Mumbai voor de eerste keer. Hoewel een deel van de ontwikkelaar en kunstverzamelaar Manish Maker ‘ s privé-collectie, de serie is te zien op Maker Maxity bij het Bandra Kurla-Complex (BKC) tot half Maart. De serie is onderdeel van een grotere tentoonstelling met als thema cinema, met de titel “Reel Leven”, die bestaat uit twee andere in opdracht kunstwerken van de duitse kunstenaar Susanne Rottenbacher en Sudarshan Shetty. De curator, Manon Gingold, zegt dat “Reel Leven” is rechtstreeks geïnspireerd door het legendarische verleden van de Maker Maxity site, de stad van de voormalige drive-in theater. “Ver van het wissen van deze fascinerende geschiedenis, Maker Maxity is het eren en vieren van het geheugen van de iconische open-lucht bioscoop,” legt ze uit.
Rottenbacher het licht en de LED-installatie, Spin!, is als “een grote film roll” en de optische indruk van het werk verandert, afhankelijk van het tijdstip en de hoek van waaruit het wordt bekeken. En Shetty heeft gewerkt op De Dream Box-Project, een set van houten replica ‘s van de vier projectoren van de drive-in bioscoop, waar de kleinste details en corrosions in de replica’ s. Deze zal later worden verplaatst naar de mall binnen Maker Maxity dat is momenteel onder constructie. Madheshiya foto van serie, die voor het eerst werd getoond in Delhi vorig jaar, voornamelijk bestaan uit het publiek portretten, gevangen met behulp van het gereflecteerde licht van de cinema screen in een tijd dat reizen bioscopen film gebruikt technologie. Werken zonder externe lichtbron of flash, zou hij wachten op het juiste uitbarsting van licht en hoop, dat zijn onderwerp niet bewegen. “Het licht van zowel de projector en het scherm is veel meer levendige ten opzichte van het witte licht in een multiplex, die veel meer het karakter van het portret”, zegt hij. Madheshiya terug naar de reizende bioscopen nadat de digitale technologie had vervangen film, “maar het was niet hetzelfde, want het licht was flatscreen-wit”.
Echter, de reactie van het publiek kijken naar de cinema in het digitale medium niet veranderen. Dit maakte Madheshiya realiseren is het vaak de nostalgie drijft de romanticisation met film-technologie. Het inzicht later geholpen zijn en Abraham ‘ s documentaire — een eerbetoon aan de stervende traditie van de reizende bioscopen, maar ook de viering van de cinema en de mensen de liefde voor het medium. De film, die in première ging op het festival van Cannes in 2016 waar het zal een Speciale prijs van de Jury, heeft sinds reisde naar 106 festivals over de hele wereld, waaronder New York Film Festival en het Toronto International Film Festival. Het heeft de directeur duo 18 in de prijzen, waaronder de National Award in 2017. Voor Madheshiya en Abraham, de succesvolle reis van de film is ook een validatie van de strijd tijdens het maken ervan. “Het was een enorme strijd om legitimiteit te verschaffen. De bronnen van financiering zijn voornamelijk uit de VS en Europa, en de mensen verwachten een documentaire van India naar een soort van verhaal dat zich richt op de exploitatie,” zegt Abraham, toe te voegen dat zij vaak zou worden ontmoedigd om het maken van “dit (soort) documentaire”.
Buiten de receptie hun film heeft ontvangen, internationaal, zijn de duo ‘ s betrokkenheid met het onderwerp is nog niet helemaal afgelopen. Ze zijn ook bezig met een boek vertellen de verhalen die ze kon het niet door de film of de foto ‘ s. “Zoals in het verhaal van Alka Kubal, een Marathi film actrice die later grote naam in de reizende bioscopen na de release van haar film Maherchi Sadi. Later bedacht ze een ingenieuze manier van marketing haar films wanneer ze draaide producent. Ze zou op deze reizende bioscopen en verkopen van tickets op haar film, die een enorme aantrekkingskracht op het publiek,” zegt Abraham. “Elk verhaal is een ander medium voor het haar te vertellen, en wij niet wensen om ons te beperken,” zegt Madheshiya.
Voor al het laatste Lifestyle Nieuws, download Indian Express App
© IE Online Media Services Pvt Ltd