Gevierd voor haar moed en vaderlandsliefde, de Koningin van Jhansi, Rani Laxmibai naam glitters in de pagina ‘ s van de Indiase geschiedenis in als een van de eerste exemplaren van de vrouwelijke heldendom in de Indische nationalistische opstand. (Wikimedia Commons)
“Bundele Harbolo ke mooh humnein suni kahani thi, khoob ladi mardani woh toh Jhansi waali rani thi.” De lijnen van de beroemde gedicht “Jhansi ki Rani” door Subhadra Kumari Chauhan vertaalt als “van de barden van de Bundela we hebben dit verhaal hoorde, ze vochten veel dapper, zij was de koningin van Jhansi.” Gevierd voor haar moed en vaderlandsliefde, de Koningin van Jhansi, Rani Laxmibai naam glitters in de pagina ‘ s van de Indiase geschiedenis in als een van de eerste exemplaren van de vrouwelijke heldendom in de Indische nationalistische opstand. Het is niet verwonderlijk dat de populaire cultuur, in de vorm van songs, ballads, gedichten, kunst of theater, heeft over en weer verheerlijkt de moed van Laxmibai. Hindi film director, Radha Krishna Jagarlamudi, in de volksmond bekend als Krish, is in het proces van het maken van nog een ander stuk van een artistieke weergave van de koningin in zijn komende film, “Manikarnika: De Koningin van Jhansi.”
De film met in de hoofdrol Kangana Ranaut begon te schieten vorig jaar en in de afgelopen tijd is onder aanval gekomen van een Brahmaan outfit in Rajasthan genoemd Sarv Brahmaan Mahasabha. De outfit vorderingen die de film heeft een “onfatsoenlijk uitbeelding” van Rani Laxmibai, die een Brahmaan. Het belangrijkste bezwaar is tegen een vermeende afbeelding van de koningin vertegenwoordigd in een boek, geschreven door de in Londen gevestigde auteur, Jaishree Mishra genaamd ‘Rani’, die werd verboden in Uttar Pradesh in 2008 door de toenmalige Mayawati-led van de overheid. In de historische roman geschreven door Mishra, Laxmibai wordt weergegeven te worden betrokken in een affaire met een Britse officier Robert Ellis. Terwijl de filmmaker heeft geweigerd een dergelijke uitbeelding van de koningin dat kan pijn doen, die nationalistische gevoelens, de Sarv Brahmaan Mahasabha is van het sterke geloof dat de film zal worden geschaad Brahmaan gevoelens en emoties.
De film Manikarnina acteurs Kangana Ranaut begon te schieten vorig jaar en in de afgelopen tijd is onder aanval gekomen van een Brahmaan outfit in Rajasthan genoemd Sarv Brahmaan Mahasabha.
Het protest tegen de Manikarnika komt na de recente soortgelijke controverse over regisseur Sanjay Leela Bhansali de Padmavat. Echter, in tegenstelling tot het karakter van Padmavati, er is nooit enige discussie over de historiciteit van Rani Laxmibai. Haar bestaan heeft bewezen historische gegevens en dus is haar betrokkenheid in de strijd tegen de Britten in de opstand van 1857. Interessant is het echter meer dan historische records, is de populaire cultuur, dat heeft altijd gediend als meer machtig in de wederopbouw van het leven en de tijden van Rani Laxmibai. “In de Indische geschiedenis en cultuur, de legende is vaak belangrijker dan het feit, sinds legends verspreiden spontaan door hun nauwe verbinding withy folk of rustieke cultuur en hun gebrek aan afhankelijkheid van literaire tradities”, schrijft historicus Joyce Lebra-Chapman in haar boek, “De Rani van Jhansi: Een studie in vrouwelijke heldendom in India.” In het geval van Laxmibai daarom is haar status als een legendarische figuur die vocht tegen de vreemde overheersing, meer dan wat we eigenlijk weten van haar leven, die dient als veevoer voor de oprichting van nationalistische trots. Het protest tegen de film, daarom moet bekeken worden als een strijd tussen populaire noties van een legendarische figuur en de vertegenwoordiging van de verschillende aspecten van haar leven in een boek dat gaat in tegen wat in de volksmond geloofde over haar.
Manikarnika, de legendarische koningin van Jhansi
Manikarnika of Manu Bai is de meisjesnaam van Rani Laxmibai. Ze werd geboren in November 1828 in Varanasi tot een familie van Maharashtrian Brahmanen. Haar stijgen naar de top van de Indiase historische glorie, begint echter pas nadat ze trouwt met de Maharaja van Jhansi, Raja Gangadhar Rao Newalkar en is omgedoopt tot Laxmibai.
De legendarische status verbonden aan Laxmibai draait rond de opstand van 1857, waarbij bekend is dat zij een zeer actieve rol gespeeld. In de volksmond beschouwd als een keerpunt in de lange geschiedenis van de Britse overheersing in India, de opstand van 1857 is misschien wel een van de meest geschreven over momenten van de moderne Indische geschiedenis. Verhitte discussies hebben plaatsgevonden over de jaren over de vraag of het kan worden beschouwd als een geval van sepoy mutiny of het was de eerste fase van de Indiase onafhankelijkheidsbeweging. Laxmibai ‘ s rol in deze context ontstaat als cruciaal, zowel omdat ze een native die actief gecoördineerde inspanningen om de nederlaag van de Engelsen, en nog veel meer dus want ze was een vrouw, wier heldenmoed was zoals gewoonlijk doorspekt met elementen van de vrouwelijke eer.
De legendarische status verbonden aan Laxmibai draait rond de opstand van 1857, waarbij bekend is dat zij een zeer actieve rol gespeeld. (Wikimedia Commons)
De tien jaar voorafgaand aan de opstand van 1857, de Britten waren gevoegd een aantal prinselijke staten als onderdeel van het beleid van “vervallen”. Volgens het beleid, de Britse kunnen de controle over te nemen de staten die de heerser is overleden zonder een natuurlijke erfgenaam. Jhansi was een dergelijk geval, waarin de Maharaja was overleden en Rani Laxmibai werd overgelaten met haar geadopteerde zoon Damodar Rao, die niet kon worden troont op de rekening van het Britse beleid. De annexatie van deze landen door de Britten werd op grote schaal in dank afgenomen door de Indiase heersers zoals blijkt uit de memoires van Laxmibai.
De Rani ‘ s betrokkenheid bij de opstand van 1857 moet worden gesitueerd in het kader van de annexatie van Jhansi. Of was het een geval van nationalistische opstand of dat van een liniaal de bescherming van haar grondgebied is besproken door historici jaar. Ook gedebatteerd is over de omvang en aard van haar rol in het bloedbad van de Engelsen. Wat zeker is, is het feit dat vanaf eind Maart tot juni 1858, ze was intens betrokken bij de strijd in de forten van Jhansi, Kalpi en Gwalior, waar ze stierven in de strijd.
Een fictieve voorstelling van de koningin in een verboden boek
In 2007, de in Londen gevestigde Indische auteur, Jaishree Mishra schreef haar vierde roman, Rani, gebaseerd op het leven van Rani Laxmibai van Jhansi. De langzame tempo van de roman begint met Manikarnika in Varanasi, te genieten van haar jeugd en bereikt zijn hoogtepunt met haar transformatie in een vurige liniaal tijdens de Britse annexatie van Jhansi. Echter, in tegenstelling tot de meeste andere accounts van historische figuren die met 1857, Mishra ‘ s boek is een esthetische samenwerking tussen feit en fictie.
Beoordelingen van “Rani” vertellen dat het boek is in feite zeer goed onderzocht. Verwijzingen naar historische bezienswaardigheden in Jhansi en elders, evenals gearchiveerde communicatie tussen de koningin en de Britten zijn verspreid over de roman, waardoor het een sterk stuk geschiedenis schrijven. Echter, zoals in het geval van de meeste historische ficties, die veel van het boek is ook fantasierijk, meer als een middel voor het bereiken van de populaire beroep dan iets anders.
In 2007, de in Londen gevestigde Indische auteur, Jaishree Mishra schreef haar vierde roman, Rani, gebaseerd op het leven van Rani Laxmibai van Jhansi. (Amazon.com)
Het verhaal van “Rani” toont Laxmibai in een romantische affaire met een Britse officier met de naam Robert Ellis. Terwijl de namen van de personages zijn een feit, de affaire, zoals toegelaten door de schrijver is puur fictief. De fictionalised account van de twee personages in de achtergrond van 1857 was een poging van de schrijver om zich de menselijke emoties die betrokken zijn in een dergelijke politiek geladen exemplaren. In een indringende analyse van de roman gemaakt door een onderzoeker K. Varun Narayanan, zegt hij, dat “de roman probeert het verkennen van de jaartelling door de ogen van de twee belangrijkste personages – Rani Lakshmi Bai en de Grote Willis; de Reagens van de East India Company in Jhansi. Het probeert om het menselijke gezicht van de hele conflict; de trepidations en het lijden van individuele mensen vaak vergeten in de verheerlijkte rekeningen van bloed en dapperheid in de oorlog”.
Mishra ‘ s verzinsel van de verbeelding, was echter onaanvaardbaar voor veel, resulterend in het boek wordt verboden door de Mayawati geleide regering in Uttar Pradesh. Er is geen bewijs nog als de aanstaande film, Manikarnika, is gebaseerd op de roman. Wat de politieke motieven zou kunnen worden voor een protest tegen de film zijn we nog niet weten. Wat zeker is wel dat het de denkbeeldige voorstelling van de koningin in een verboden boek dat wordt gevreesd te verstoren haar legendarische status.
Voor al het laatste Onderzoek, Nieuws, download Indian Express App