NASA heeft een foto van de ‘opkomst’ van de aarde boven de maanhorizon vrijgegeven. De Lunar Reconnaissance Orbiter of LRO nam de foto, of eigenlijk foto’s. De LRO vloog tijdens het maken van de foto 134km boven de Compton-maankrater.
Het maken van een kiekje van de aarde is geen sinecure met de LRO. Het ruimtevaartuig moet eerst op zijn zij kantelen, in dit geval onder een hoek van 67 graden; daarna moet de LRO in de vliegrichting draaien om de maanhorizon zo breed mogelijk op de gevoelige plaat vast te leggen met de kleinhoekcamera van het vaartuig. Dit alles terwijl het apparaat met 1600 meter per seconde of 5760 kilometer per uur ten opzichte van het maanoppervlak reist.
De hogeresolutiecamera van de LRO heeft een lens met een kleine beeldhoek en maakt zwart-witfoto’s. De camera met de groothoeklens maakt kleurenfoto’s. Om die data in een plaatje te verwerken, moest wel het een en ander gedaan worden, schrijft de Arizona State University op zijn LRO Camera-blog, waar ook tiff-bestanden met hoge resolutie van de foto’s te vinden zijn.
De zwart-witfoto met de kleinhoekcamera wordt slechts één keer gemaakt. Deze foto heeft de hoge resolutie. De groothoekcamera maakt verschillende foto’s. De pixelschaal van de kleinhoekcamera is 75 keer zo klein als die van de groothoek. Door verschillende groothoekfoto’s te gebruiken, kan toch een scherpe kleurenversie van de plaat gemaakt worden. Voor elke groothoekpixel was de aarde tussen de twintig en vijftig keer op de foto gezet. Het maanoppervlak ziet eruit zoals gemaakt met de kleinhoekcamera. De kleuren zijn bij benadering, want het spectrum dat de groothoekcamera waarneemt, is een combinatie van de 604nm-, 556nm- en 415nm-band, ofwel oranje, geel-groen en violet. Dit is omgezet in rood, groen en blauw voor een weergave die overeenkomt met de menselijke waarneming.
Technisch gezien zal de aarde nooit ‘opkomen’ als er vanaf de maan gekeken wordt, omdat de maan met een vaste zijde naar de aarde staat. Als de aarde op de maan zichtbaar is, blijft hij zichtbaar.