Łukasz Модрич wygrał z Realem wszystkie dostępne na klubowej trofea i, jak twierdzą niektóre MEDIA, chce zmienić drużynę. Potencjalny nabywca będzie musiał wydać: Transfermarkt.com ocenia najlepszego gracza w 2018 roku FIFA w €25 mln Zdjęcia John Sibley / Action Images via Reuters
Po raz pierwszy od 2007 roku najlepszym piłkarzem sezonu uznany za nie Ronaldo czy Messi, a chorwacki pomocnik Realu madryt, Luka Модрич
W końcu września w Londynie na gali The Best FIFA Football Awards 2018 wręczali nagrody na koniec sezonu piłkarskiego. Najlepszym graczem został pomocnik Realu madryt i reprezentacji Chorwacji Luka Модрич — i to jest prawdziwa sensacja. W ciągu ostatnich 11 lat nagrodę od FIFA (od 2010 do 2015 rok to był wspólny z magazynu France Football nagrodę “Złota piłka”) otrzymały tylko dwie osoby: argentyńczyk z Barcelony, Lionel Messi i portugalczyk z Realu madryt, Cristiano Ronaldo, który tego lata przeniósł się do turyn Juventus turyn. Obaj gracze na ceremonii nie pojawił się — najwyraźniej wiedząc o wynikach głosowania, ale powołując się na obiektywne okoliczności.
Wzburzony Модрич w dziękczynnej mowy przypomniał sobie partnerów klubu i reprezentacji i był bardzo miły ze sceny siedzących w sali konkurentów — Mohameda Салаха z Liverpoolu”, Kiliana Мбаппе z PSG, Edan kala-azar z Chelsea i innych: “na pewno jeszcze mógł być w tym miejscu”. Łukasz wie, o czym mówi. Jego własna historia przekonuje: wytrwałość i wiara w siebie są w stanie przekształcić w rzeczywistość najbardziej śmiałe marzenia.
Wojenne dzieciństwo
Łukasz Модрич urodził się w 1985 roku w miejscowości Zadar, na wybrzeżu Adriatyku. I u niego mogło być dość typowe dzieciństwo dziecka w rodzinie ze skromnym dobrobytu — rodzice w pracy, chłopiec pod opieką dziadka — gdyby nie wojna. Rozpad Jugosławii na początku lat 1990-tych odwrócił się wieloma konfliktami zbrojnymi, w tym i na terenie Chorwacji. Задару i okolicach też: sąsiedni region — Serbska kraina — pomysł chorwackiej niepodległości nie poparł, a miejscowa policja walczyła po stronie armii jugosłowiańskiej. Wioska Модричи w górach Velebit, gdzie u dziadka Łukasza był dom, na jakiś czas okazał się okupowanym terytorium: życie Модрича i jego rodziny zmieniło się na zawsze.
W grudniu 1991 roku serbskiej policji zginął dziadek Łukasza, rodzina musiała opuścić dom i na prawach uchodźców osiedlić się w jednym z hoteli w Zadarze. Ojciec Łukasza poszedł do wojska авиамехаником.
“Wojna uczyniła mnie silniejszym — powiedział pewnego dnia Модрич w wywiadzie dla The Independent. — To był bardzo trudny czas dla mnie i mojej rodziny, ciężko mi o tym myśleć, ale i zapomnieć to straszny czas nie chcę”.
Mały demon
Piłkarska historia Модрича rozpoczęła się na hotelowym parkingu, gdzie chłopcy cały dzień gonił piłkę. I już tam wyróżniał się Łukasz. “Był chudy i bardzo mały jak na swój wiek — wspominał w 2012 roku w rozmowie z “The Guardian” Josip Bailo, który prowadził wtedy klub piłkarski “Zadar”, ale od razu wiedzieli, że jest w nim coś specjalnego”. W 1992-m Łukasz poszedł do szkoły i zapisał się w lokalną akademię piłkarską. Jeden z pierwszych trenerów Модрича Tomislav Башич raz dostrzegł talent chłopca i uważnie опекал go na początku kariery. Na przykład, Luke pomógł przeżyć rozczarowanie, gdy w 1995-m go nie wzięli do akademii “Хайдука” ze Splitu. “Zbyt mały i kruchy” — tak werdykt lokalni trenerzy wysłali dziecko do domu. Łukasz tak się zdenerwowałem, że nawet chciał rzucić piłkę nożną, bo zawsze kibicowałem “Hajduk”.
Ale już w wieku 16 lat Модрич podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt: ówczesny prezydent загребского “Dynamo” Zdravko Мамич okazał się проницательнее kolegów z “Хайдука”. Ocenił umiejętności Łukasza, ale wątpił w perspektywy gracza: szansę wykazania się w dorosłym zespole Модричу dali tylko w sezonie 2004/05. Do tego Łukasz zdążył spędzić kilka lat w молодежке i pojechać w dwie wynajęcia. W bośniacki klubie “Зринськи” Модричу ciężko było: na początku musiałem prosić o wymianę po 30 minut na boisku — kruchy 18-letniemu chłopcu elementarne brakowało wytrzymałości. Jednak w końcu Модрич stał się najlepszym piłkarzem bośniacy ligi sezonu 2002/03.
Jeszcze rok Łukasz zagrał w Interze” z Запрешиче (na przedmieściach Zagrzebia) — klub zajął drugie miejsce w lidze i wyszedł na Puchar UEFA. I wtedy Мамич popełnił Модрича w podstawę i переподписал z zawodnikiem kontrakt na 10 lat.
Przyszedł okres
Модрич stał się gwiazdą “Dynamo”, zdobywając z klubem trzy mistrzostwa, świetnie zaprezentował się w europejskich pucharach i wszedł do jedenastki Euro 2008, gdzie młoda chorwacka drużyna wyglądała bardzo ładnie. Tego samego lata, Łukasz przeniósł się do angielskiej premier league. Na liście kandydatów na gracza były “Arsenał”, “Barcelona”, “Newcastle” i inne poważne kluby, ale na transfer zdecydował się londyński Tottenham. W przeciwieństwie do szefów innych poleceń dyrektora sportowego Tottenhamu Damiana Коммоли nie mylić skromne wymiary Модрича (przy wzroście 172 cm waży 66 kg). On tylko spojrzał na grę Łukasza i zakochał się. “Dynamo” otrzymał za swojego lidera €21 mln Później ta sprawa stała się przedmiotem postępowań prawnych: do klubu dotarły tylko 50% kwoty, drugą połowę anglicy przetłumaczyli na konto osobiste Модрича w ramach umowy dodatkowej. I duża część tych pieniędzy trafiła Мамичу, najważniejszego piłkarskiego mafii Chorwacji. W 2015-m Мамича aresztowany za oszustwa z transferów i niepłacenie podatków, a Łukasz stał się ważnym świadkiem. Proces trwał kilka lat, Модрич zmieniał swoje zeznania, czym wywołał lawinę krytyki ze strony kibiców, ale w końcu latem 2018 roku Мамич i jego partnerzy otrzymali czasie.
Angielski styl
Luke miałby czas na adaptację w Anglii, ale gdy się przyzwyczai, a trener Harry Реднапп znalazł dla chorwatów właściwą pozycję na boisku, był niesamowity obraz. Drużyna osiągała spektakularny futbol i kilka razy dobijała do лигочемпионских linii ligowej tabeli premier league. Kluczowym graczem w schemacie Реднаппа był Модрич. “To fantastyczne, świetny gracz, świetny człowiek, świetny facet — podziwiał trener w wywiadzie dla Goal. — Nie ma rozdęte ego. On zawsze był wzorowym pracownikiem. Po prostu świetny facet”.
Za 4 sezonu w “londyńskiej dzielnicy docklands” Модрич we wszystkich rozgrywkach strzelił 17 goli i zrobił 27 asyst, cyframi odpowiadając sceptyków: “Całą karierę ludzie mówili mi, że nie jestem wystarczająco dobry dla piłki nożnej, mały i słaby. Ale trzeba zrozumieć istotę narodu chorwackiego. Po wojnie staliśmy się silniejszy, twardszy i bardziej uparty niż. Nas bardzo trudne do złamania”.
Prawdziwy świat
Latem 2012 roku Модрич przeszedł do Realu madryt za €30 mln Od tamtej pory cv gracza uzupełnił imponującą listę ważnych trofeów: cztery Ligi mistrzów (trzy z rzędu), trzy superpuchary europy, mistrzostwo w Hiszpanii. I we wszystkich tych zwycięstwach wielka zasługa Модрича. Teraz już nikt nie zwraca uwagi na jego субтильность. Ale wszystko cenią inteligentne, nieprzewidywalną, техничную grę, którą Łukasz tworzy na polu.
Модрич rozegrał świetny sezon 2017/18 w “Realu” (2 bramki i 8 biegów), ale jego prawdziwym największym osiągnięciem stał się mistrzostwa świata w 2018 roku. Łukasz był kapitanem chorwackiej drużyny, która pięknie zerwała Argentyna 0:3 w fazie grupowej, a następnie dotarła do finału przez Danię, Rosję i Anglię, za każdym razem wyrywając zwycięstwo w serii rzutów karnych lub dodatkowy czas. 33-letni Модрич strzelił dwa gole, dał asystę przy bramce i był tak przydatny drużynie, że otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza turnieju, pomimo porażki w decydującym meczu z reprezentacją Francji.
7 grudnia nagrodę na koniec sezonu — “Złota piłka” — będzie wręczać tygodnika France Football. I wydaje się, że Модрича ma wszelkie szanse, aby dodać do swojej kolekcji nowe trofeum. Bukmacherzy uważają, że jest faworytem. Z nimi zgadzam belg Eden Azhar, też jeden z kandydatów na prestiżowe nagrody: “Myślę, Модрич wygra. To będzie nagroda za jego wspaniały sezon w Lidze mistrzów i na mistrzostwach świata”.