De Maharashtra overheid besteedt bijna Rs 4,000 crore jaarlijks op tribal ontwikkeling, toch is het aantal van degenen die het BPL is toegenomen, mede als gevolg van de opeenvolgende sterfgevallen van tribal kinderen, die is toegeschreven aan ondervoeding.
De toestand van de Geplande Stammen verblijf in het achterland van Maharashtra lijkt te zijn een van de slechtste van het land, met bijna 61.6 procent van hen leven onder de armoedegrens (BPL).
Deze nummers worden ingediend in het Parlement op maandag zijn veel hoger dan het nationale gemiddelde van 45.3 procent voor stammen logeren in landelijke gebieden. Maharashtra is de tweede alleen voor Odisha waar voor 63,5 procent van de STs wonen in landelijke gebieden zijn de BPL.
De Maharashtra overheid besteedt bijna Rs 4,000 crore jaarlijks op tribal ontwikkeling, toch is het aantal van degenen die het BPL is toegenomen, mede als gevolg van de opeenvolgende sterfgevallen van tribal kinderen, die is toegeschreven aan ondervoeding.
Kijken Wat Anders Is het maken van Nieuws
De categorisering onder de BPL wordt gedaan op basis van parameters die zijn vastgesteld door de Suresh Tendulkar commissie, die bepaalt dat iedereen met een dagelijks per hoofd van de bevolking uitgaven van minder dan Rs 27 en Rs 33 in landelijke en stedelijke gebieden respectievelijk onder de armoedegrens. Volgens de berekeningen van de Tendulkar comité, op ongeveer 22 procent van India wordt geacht dat de BPL.
Maharashtra heeft een tribale bevolking van 1,05 crore die vormen ruim negen procent van de bevolking. Er zijn 45 Geplande Stam gemeenschappen in Maharashtra met de tribale bevolking grotendeels geconcentreerd in de west-limburgse wijken van Dhule, Nandurbar, Jalgaon, Nashik, Palghar en Thane en de oostelijke bosgebieden van Chandrapur, Gadchiroli, Bhandara, Gondia, Nagpur, Amravati en Yavatmal. Meer dan 85 procent van deze stammen verblijf op het platteland en de rest, 15 procent, in stedelijke gebieden. De economische situatie van de Geplande Stammen (STs) is de slechtste van alle sociale groepen in de staat. Het lot van de STs is een beetje beter in stedelijke gebieden.Terwijl de stedelijke armoede in Maharashtra is gekoppeld aan 9.1 procent, dat van STs verblijf in de steden is 23.3 procent.
In de landelijke gebieden, het STs van Maharashtra zijn de meest kwetsbare groep. Terwijl het totale armoede op het platteland in de staat van 24,2 procent is meer dan het dubbele van de STs met 61.6 procent van hen wonen BPL. Dit nummer is de tweede alleen voor Odisha waar landelijke ST armoede is voor 63,5 procent.
Wat is het zorgwekkend is dat in weerwil van de aanzienlijke fondsen die worden uitgegeven door de staat, de BPL ST ‘ s in de landelijke gebieden is toegenomen. In 1993-94 hun aandeel was 50.38 procent die in 2004-05 rose 56,6 procent en ten slotte naar 61.65 procent.
Activisten beweren dat, omdat de gemeenschap is grotendeels niet-geconsolideerde en niet uitgesproken over haar rechten, het is gemakkelijk voor de staat te negeren hun problemen. “De stem van de stammen is niet zo geconsolideerde als die van Dalits in India. Mensen krijgen de betrokken stammen alleen als er een ongeluk gebeurt met deze groep. Er zijn goedbedoelde bureaucraten het formuleren van beleid om de gemeenschap te helpen, maar het is een werkelijkheid die op de lagere trede dit beleid niet vertalen in actie om te zorgen dat de ontwikkeling van stammen,” Dr Bipin Jojo van het Tata Institute of Social Sciences Centrum voor Sociale Rechtvaardigheid en Governance zei.
Ze beweren ook dat het beleid van de overheid geformuleerd voor de verbetering van de groep zijn grotendeels ineffectief.
“Eerder hadden we het beleid te helpen bij het verbeteren van de menselijke ontwikkeling van indicatoren. We zijn inmiddels begonnen aan een beleid dat zich meer concentreren op de creatie van welvaart. Helaas, deze polissen zijn jammerlijk falen omdat ze niet in harmonie met de grond realiteit. We hebben dus een situatie waar er geen beweging is van de menselijke ontwikkeling, indicatoren, noch zijn wij ervoor te zorgen dat de rijkdom in die gecreëerd zijn in deze gemeenschappen,” oud-MLA en tribale rechten activist Vivek Pandit zei.