Arun Shourie met zijn toenmalige senior BJP collega ‘ s Atal Bihari Vajpayee en Murli Manohar Joshi in februari 1993. (Express Archief)
Zijn proefschrift was op administratieve socialisme — een weerspiegeling van zijn verzet tegen de vergunning quota raj. Nadat hij toetrad tot de regering als minister-Arun Shourie te stellen over de uitvoering van sommige van de dingen die hij in geloofde. Hij werkte als econoom bij de wereldbank aan het begin van zijn carrière, en in het begin van de jaren ‘ 70 als een consultant voor de Planning van de Commissie. Na de Noodsituatie in 1975, begon hij ook te schrijven, en ging over tot het bewerken van De Indian Express, de voorhoede van verschillende onderzoeken door deze krant. Hij was een Lid van het Parlement tussen 1998 en 2010, en was Minister van Desinvestering en Telecommunicatie en Informatie Technologie in Atal Bihari Vajpayee ‘ s regering. In dit interview aan De Indian Express, Shourie zegt het is belangrijk voor de Indianen erkennen van de schuld van laster tegen de hervormingen van de afgelopen decennia, wanneer een nieuwe ronde van hervormingen is geprobeerd.
Over de laatste 25 jaar, sinds de start van de hervormingen programma, hoeveel grond hebben we gedekt?
In vergelijking met de jaren 1980, is er sprake van een substantiële verandering, maar veel, veel minder dan wat zou hebben gedaan, en moet worden gedaan. In de jaren ’80, China’ s nationale inkomen en het inkomen per hoofd lager was dan dat van India. Maar vandaag de dag is het vier-en-een-half of vijf keer meer. Ze begonnen de hervormingen in de late jaren ‘ 70, en we wachten voor een verdeling. Ze hebben doorgezet. We hebben het gedaan met horten en tijdens Narasimha Rao ‘s tijd, in Vajpayee’ s tijd, en een beetje tijdens de eerste termijn van president manmohan Singh.
Share Dit Artikel
Gerelateerd Artikel
Ongelijkheid naar groei, hervormingen om het begrotingstekort: het Bankwezen op India
Terugdraaien van de cultuur van freebies een uitdaging voor de nieuwe regering: Shourie- PM is gevallen in zijn eigen ogen: Shourie
- Wij willen niet de feiten onder ogen zien, want dan hebben we te wijzigen: Shourie
Wij willen niet de feiten onder ogen zien, want dan hebben we te wijzigen: Shourie
Shourie durft: RSS moet weer op te bouwen BJP,chief Rajnath is Alice in Blunderland
Bekijk Video: Wat maakt nieuws
U had de leiding van de Telecom Ministerie en Desinvestering wanneer de Telecom-sector is in rep en roer. Hoe was de puinhoop uitgezocht?
Door de tijd heb ik de leiding van de Telecommunicatie van het Ministerie, de sector, was ingestort. Maar de overheid had al besloten om te verhuizen naar een revenue sharing regime — die vervolgens werd beschreven als een grote zwendel is. Maar als die beslissing niet had genomen, we het niet zou hebben gehad het soort groei, de revolutie, in de telecom sector. En wanneer de regelaar, P, zei op dat moment dat India zou 100 miljoen abonnees, was de reactie, kabhi ho hi nahin sakta. De mobiele operators en de GSM jongens streden tegen elkaar en ook tegen de regering. Ik maakte ze trekken die gevallen, en boodschapte hun, je concurreren in de markt. De pager bedrijven wilde een subsidie van Rs 700 crore. Maar we hebben niet alleen te overleven, de regering kreeg onvoorstelbare inkomsten. We namen ook een strategische beslissing. BSNL en MTNL werden opzettelijk onderdrukt om te helpen de private sector. Ik belde de CMD van BSNL, Prithivipal Singh, een dynamische chief executive en de MTNL hoofd, en zei tegen hen: ga naar de niet-metro ‘ s. We hebben een overeenkomst getekend met de Spoorwegen als Nitish Kumar was de Spoorweg Minister te stellen torens, zodat bij het verlaten van de metro ‘ s, connectiviteit wordt verstrekt door de staat gerunde bedrijven. Een van de manieren om discipline deze sector of zweep in een snellere groei was gebruik te maken van deze twee bedrijven voor de snelle expansie en het snijden van tarieven, die up-to-Rs 32 per minuut. Dus hoe doe je dat? Goed, BSNL verwijderd van alle tarieven. We wisten neer te slaan de private sector op de tarieven als gevolg van deze. Het was een leidende beslissing.
Wat zijn de lessen die uit die ervaring van wijzigingen die 15 jaar geleden?
Een les is, dat de overheden moeten uitleggen, uitleggen, uitleggen. Dat komt omdat de potentiële begunstigden van dergelijke hervormingen zijn verspreid en ongeorganiseerd, en ze weten niet dat ze uiteindelijk zullen profiteren van een dergelijke hervormingen. En degenen die geraakt zal beter worden georganiseerd. Wij opnieuw en opnieuw verworpen hun argumenten. India heeft een farmaan mentaliteit. De tweede les is dat de ergste belemmeringen voor hervorming van gevestigde ondernemingen. De telecom-sector profiteerde enorm van de concurrentie, in tegenstelling tot de energiesector. De andere belangrijke les voor de Indianen is om terug te gaan en lees de laster tegen de hervormers tijdens elke ronde van hervormingen, en beoordelen of er geen basis om dergelijke laster. Kijk op telecom en desinvesteringen.
Op desinvestering, welke wijzigingen zijn uitgevoerd in eerste instantie?
Wij ontsmet de procedures. Er was een desinvestering commissie in het kader van de Heer G V Ramakrishna en ze waren een beetje ouderwets, als ik het zo mag zeggen. In die tijd was het moeilijk om na te denken van wat de aluminium prijzen zouden worden en wat moet worden gedaan op BALCO. Dan, op Hindustan Zinc, ze zei dat zink wordt gebruikt voor de verdediging dus het moet niet worden afgestoten. Maar onze agenten in de desinvestering van de afdeling alle van ons samen, die in staat waren tot het formuleren van de procedures, te formuleren beslissingen te formuleren bieden processen — had veel kennis over de markt. Sommige van de onafhankelijke financiële adviseurs hadden we voor objectief advies vertelde me dat je agenten meer weten over de markten dan die van ons.
Op desinvestering van het eigendom van de staat eenheden, er was grote weerstand vanuit de overheid, is het niet?
Oh ja, absoluut. Niet zozeer in de partij, maar zeker [de regering] want elke minister beschouwd deze ondernemingen een deel van zijn rijk. [Bijvoorbeeld] de Ashoka Hotel, je keek op de prime property, maar je kon er niet af te stoten. En wanneer we van start zou gaan op het hotel, zou er enkele demonstraties en sommige bieders zouden verdreven worden wanneer ze zou gaan voor inspectie. Zelfs om te denken dat op Janpath [hotel] of Kanishka [hotel], er was bijna een situatie van fysiek geweld, en het was zeker niet [geactiveerd] alleen door de medewerkers.
Ik herinner me belt het hoofd van intelligentie op dat moment en vroeg hem hoe komt het dat wanneer elk hotel in Delhi is het maken van geld, dit (Ashoka) is de beste eigenschap en ze zijn [nog] geld te verliezen? En je kunt het niet aanraken, want direct oppositie begint in de kast? Hij zei: Meneer, kunt u zich op uw hoofd, maar kunt u het niet krijgen van dit gedaan. Dat is omdat ten eerste is er een 15% bezuinigen op alles, en het gaat recht naar de minister. Ten tweede, hij zei, 6 kamers zijn gereserveerd. Ze zijn voortdurend weergegeven als in reparatie, maar worden gebruikt voor onderpand activiteiten. Ten derde, de ministers en ambtenaren hebben een bruiloft receptie en bellen 600 gasten, maar zal laden voor 250 gasten. Dan, zei hij, er zijn 300 illegale kwartalen achter Ashoka. Ze bestaan nog steeds. Hij zei van niet Delhi politicus zal u toelaten om te verwijderen omdat zijn stemmen zijn er.
Dan is er de Samrat hotel. Het is er nog steeds. Gieren zitten binnen, maar je kon niet desinvesteren. En er was deze grote, geweldige strijd op de vraag van de desinvestering van Maruti. De heer Manohar Joshi was de Minister voor de Zware Industrie, dus het was onderdeel van zijn rijk. Maar hij zou niet aanwezig zijn bij de vergaderingen. Het idee was dat de Minister de leiding van die onderneming zou ook deelnemen aan de desinvestering vergadering. Maar hij zou niet komen, en we moesten wachten elke keer, en ik denk dat het gebeurde een half dozijn keer.
Dus, meer dan een decennium later, hoe kijkt u terug op uw ervaring in de overheid?
Ten eerste was de politieke steun die ik kreeg van Vajpayee uit te voeren wijzigingen, en de goede ondersteuning van de Ministers van Financiën van Yashwant Sinha en Jaswant Singh. Wanneer de tekst van de Essar tapes is gepubliceerd, zal laten zien hoe veel die het blokkeren van de hervormingen in de regering waren in contact met vele andere zekerheden belangen. Ten tweede, als het gaat om hervormingen door te voeren, moet u het vertrouwen van uw ambtenaren, dat ze kunnen praten bij u terug of niet met je eens. Ten derde, de Minister moet verantwoordelijkheid nemen voor zijn daden. In de UPA, iedereen wilde er het andere om verantwoordelijkheid te nemen. Dus, als het CBI sonde tegen mij was, vertelde ik hen in de voorkant van de Telecom-Secretaris dat hij weet meer dan ik, maar welke beslissingen zijn genomen, ben ik verantwoordelijk. De vierde les is dat de Ministers moeten zich aan de details. Dat ambtenaren op hun tenen — en ik bedoel dit in positieve zin — dus geven ze hun best. Nu, de ministers zijn op zoek voor een foto-ops in plaats van te werken aan de details. In de regering Vajpayee, het was helemaal anders, in dat minstens vier of vijf ministers, de belangrijkste, ging in op de details en toegepast zelf. En de laatste les is dat het woord van de overheid moet geloofwaardig zijn. Vandaag is dat niet het geval is — worden op doelen bereikt, de BBP-cijfers of suikerriet contributie. Ze blijken anders te zijn. Waarom was Raghuram Rajan zo belangrijk? Omdat zijn woord werd geloofd, en niet die van de overheid.
Maar wat was de mate van politieke steun aan de hervormingen in het algemeen?
Het was totaal. Vajpayee was de man die echt veranderd de richting van India. De taak van een leider is als de man die zit op de top van de twee-verdiepingen tellende box buiten het station. Hij trekt aan een hendel zodat een trein gaat naar Chennai, en de ander naar een andere stad. Helaas, vandaag de dag, de leider is onder te dompelen zich in alles anders dan het instellen van de richting op die manier moet het land verplaatsen.
25 jaar later, wat moet worden geopend?
Als Dr J V Reddy gezegd, het is niet over openstelling. Er is een grote daling in de kwaliteit van mensen manning instellingen, de wetgever, rechters, ambtenaren. Het respect tussen de instellingen van het domein is ook omlaag gegaan. We moeten doen. Kijk naar de financiële sector, de non-actie op de Justitie Srikrishna verslag van de Commissie, en de traagheid van het systeem. De kern van de zaak is dat we de beste mensen. En institutionele hervormingen zijn de sleutel. Er zijn twee dingen op: het bemannen van de instellingen, en het proces. De Raghuram Rajan aflevering is een tegenslag voor het idee van het krijgen van professionals naar topposities in de regering. Het signaal dat het stuurt is dat er geen plaats is voor mensen met een domein van kennis en die zijn niet afhankelijk van de heersers.
De komende 25 jaar, wat moet worden op de agenda van overheden?
De meest belangrijke ding is om te denken van de tektonische veranderingen die hebben plaatsgevonden. We moeten bedenken 25 jaar en ingenieur om terug wat we moeten doen nu. Kijk op de Zorg in India hype. Het is over baksteen en mortel. Helaas, we doen meer van de brick-and-mortar als dat alles is aan het verouderen met nano technologie, robotica, kunstmatige engineering en 3D-printing. Is China vandaag de grootste afnemer van de robotica. Al deze zal maken van het huidige model verouderd is. De onderliggende filosofie van de hervormingen is om de rol van de staat en de versterking van de rol van de samenleving. Maar nu zijn ze het vergroten van de rol van de staat om bijna stikken van de samenleving. De richting van de hervormingen wordt omgekeerd in een eenvoudige manier.
Deze maand markeert het 25e jaar van de historische hervormingen die in beweging gezet, het onomkeerbare proces van het openen van de Indiase economie. De Indian Express spreekt tot hen die ontgrendeld de kracht van verandering om te vragen wat dan en wat nu.