Belangrijkste punten
- Inbelinternet was misschien traag, maar er waren een heleboel dingen die we missen (en niet missen ) over die dagen.
- Zoiets eenvoudigs als verbonden blijven was in het begin een uitdaging voor sommige mensen.
- Langzame verbindingen stelden uw geduld en uw vermogen om betrokken te blijven tijdens het gamen op de proef.
- We missen de oude tijd, maar we willen ze echt niet meer terug.
Iedereen kent "de oude man" die niet kan stoppen met praten over de oude tijd van internet, toen alles eenvoudiger was. In sommige van mijn vriendengroepen ben ik de oude man. Ik herinner me dat de internetsnelheden omhoog gingen en dat we een demon moesten opofferen om toegang te krijgen tot het World Wide Web. Toch zijn er enkele dingen die ik mis aan de tijd van het inbelinternet. Als je zo oud bent als ik, en je was erbij toen de "magische" gebeurde, zou je enkele van deze nostalgische herinneringen herkennen.
Het kenmerkende geluid van de inbelmodem die verbinding maakt met internet
Als ik zeg ‘offer een demon’, je moet het niet letterlijk nemen, maar zo klonk het vroeger als je verbinding maakte met internet. Het inbelproces bevatte een paar geluidssignalen die u kon gebruiken om erachter te komen waar u zich in het proces bevond (tenminste als uw modem een luidspreker had). Zo ging het:
- U krijgt een kiestoon en belt naar uw internetprovider. Elke ISP had zijn eigen nummer en je kon het modem horen bellen.
- Er zou een kort cyclisch geluid zijn – de bovengenoemde demon!
- Er zou een korte periode van "statische" terwijl gegevens heen en weer stroomden tussen u en het ISP-toegangspunt.
- Je krijgt verbinding (of de verbinding wordt verbroken als het wachtwoord niet geldig is).
Elke millennial die tijdens de inbeljaren heeft geleefd, zal je vertellen hoe onderscheidend dat geluid is, en het is iets dat we nooit zullen vergeten zolang we leven < /p>
Dingen googlen en uitzoeken hoe ze werden gedaan
Een van de dingen die ik tegenwoordig het nuttigst vind, is hoe snel we een video kunnen krijgen van wat we maar willen doen en deze kunnen volgen. Toch was het niet altijd zo makkelijk. Toen inbelverbinding de verbindingssnelheid was, was een video die u gedetailleerde informatie kon geven, gewoon niet gemakkelijk beschikbaar.
Natuurlijk hadden we sites als YouTube, maar toen was het niet zo populair. Bovendien hadden we geen telefoons om makkelijk mee te nemen. We moesten de video op een desktop laden en ernaar verwijzen wanneer we hem nodig hadden, wat erg onhandig was. Toegegeven, sommige mensen gebruikten toen al breedbandverbindingen, dus een YouTube-video duurde veel korter om te laden. In mijn geval had ik nog steeds een inbelverbinding, dus YouTube-video's waren voor mij geen optie. Ik wilde zeker geen half uur wachten tot een video van vijf minuten was geladen.
Google was nog niet zo'n populaire zoekmachine, maar het leverde je de beste resultaten op als je het gebruikte. Alles wat je wilde weten, was binnen handbereik. Ik herinner me dat ik mijn oude Windows XP-pc naar RedHat had verplaatst en moest uitzoeken hoe ik de modem werkend kon krijgen, aangezien Linux destijds niet hetzelfde ondersteuningsniveau had. Dankzij Google en een messageboard kreeg ik een volledig geschreven stuurprogramma dat ongeveer 80% van de tijd werkte. De driver was ook klein (een paar kilobytes), wat betekende dat ik hem via mijn langzame inbelverbinding kon overbrengen.
Forums en IM waren sociale media
Tegenwoordig zijn websites als Instagram en Facebook de manier waarop mensen die een interesse delen elkaar online ontmoeten. In de tijd van het inbelinternet waren dit soort sites echter veel te rijk aan inhoud om in onze browsers te laden. Het laden van afbeeldingen en video's duurde langer vanwege het knelpunt van de inbelsnelheid. Een "goede" verbinding betekende dat je een downloadsnelheid van maar liefst 10-12 kb/s kon krijgen. Het grootste deel van de infrastructuur was echter niet ontworpen om internet te laten draaien, dus je zou uiteindelijk downloadsnelheden van 2-6 kbps krijgen.
Dus hoe kunnen we met zulke trage downloadsnelheden en zonder kans op het streamen van video of het gebruik van sociale media met anderen communiceren? Tekst was nog steeds een ding dat we veel gebruikten, en we gebruikten Instant Messenger (IM)-clients zoals MSN en ICQ om verbinding te maken met vrienden (en soms vreemden) om urenlang te chatten. Sommige langdurige vriendschappen zijn tot stand gekomen in het vuur van inbelverbindingen.
Voor degenen onder ons die van gespecialiseerde hobby's hielden, zoals anime (wat marginaal was) en gaming (ook marginaal), waren forums de plaatsen waar we naartoe konden gaan om met gelijkgestemde mensen over hobby's te praten. Deze forums hadden moderators die echte mensen waren (geen bots), en als je je misdroeg, verbood ze je IP-adres, waardoor je permanent van de site werd verwijderd (in theorie). Sommige populaire forumthreads bevatten duizenden reacties, en als het je ooit lukte om er één te maken, vergat je die nooit meer.
Geduld is een deugd
Toen je verbindingssnelheid laag was en je slechts één browservenster tegelijk kon gebruiken zonder dat het vastliep (tabbladen bestonden nog niet in browsers), moest je geduld hebben. Websites deden hun best om de beeldkwaliteit te verminderen, zodat ze sneller zouden laden, maar toch duurde het laden van sommige websites minuten. Hoe meer elementen de website had, hoe langzamer deze laadde. Dit was een van de redenen waarom Google de leidende zoekmachine overnam.
Alle andere zoekmachines, zoals Yahoo, Altavista of AskJeeves, hadden een heleboel andere dingen op hun startpagina's om te laden. Als je vandaag de dag naar de Yahoo-site kijkt, lijkt deze enigszins op de oorspronkelijke website uit de inbeltijd. Google was slechts één enkele zoekbalk en niets anders, wat betekent dat het razendsnel werd geladen. Ik gebruikte het zelfs om te controleren of mijn internet stabiel was. Als Google niet laadde, was de verbinding instabiel of verbroken.
Geen oproepen, alstublieft
Bij inbelverbindingen werden telefoonlijnen gebruikt, maar het probleem was dat toen niemand een mobiele telefoon had, dus alle communicatie verliep via telefoonlijnen. Als je een groot bestand moest downloaden, wilde je zo lang mogelijk verbonden blijven, zodat de bestandsoverdracht kon worden voltooid. Dat zou vrijwel zeker mislukken in een gezin met één werkende telefoonlijn.
Sommige gezinnen die het zich konden veroorloven, namen een tweede lijn, maar de meeste mensen vertrouwden voor hun aansluitingen op de primaire lijn. Als oma of een tante belde met updates, startte de ring je offline en moest je wachten tot de discussie was afgelopen voordat je opnieuw verbinding probeerde te maken. Wat gebeurt er met die downloads als de verbinding wordt verbroken? Nou ja, je bent alle voortgang ermee kwijtgeraakt, maar dat heeft een revolutie in het downloaden voortgebracht, ontworpen voor het inbeltijdperk.
De opkomst van de Download Manager
Downloadmanagers waren een soort software die uw downloads opsplitste in meerdere 'threads'. en maakte het hervatten van kapotte downloads mogelijk. Voor het inbeltijdperk was het een uitkomst, omdat verbroken verbindingen je downloadtijd niet verspilden. Er zat echter een addertje onder het gras. Sommige van deze downloadmanagers werden gebundeld met zoekbalken of malware die zich op uw computer zouden vestigen en deze zouden vertragen. Weten welke downloadmanager je kon vertrouwen, was een oefening in bewustzijn.
Multiplayer-gamen met inbel-ping-pieken
Ik heb al eerder over gamen gesproken, maar gamen met meerdere spelers was een vrij nieuwe ervaring voor degenen onder ons met een inbelverbinding. Er waren geen massale multiplayer-spellen, maar in sommige gevallen kon je tot acht vrienden uitdagen om via internet te spelen. Als je verbinding solide was, zou je niet het gevoel hebben dat het zo anders was dan het spelen van het echte spel. Als je verbinding echter verschrikkelijk was, zou je het weten.
"Vertragingspieken" gebeurt wanneer de informatie die uw computer naar de server of de computer van uw vriend verzendt, vertraagd is. Dit leidt tot vreemd gedrag, zoals mensen die verdwijnen en weer verschijnen op kaarten of schijnbaar stilstaan en een tijdje niets doen. De meesten van ons kozen ervoor om tot diep in de nacht multiplayer te spelen, omdat het minder waarschijnlijk was dat iemand ons midden in een game zou bellen en ons offline zou opstarten.
De wereld is nu enorm anders
Sommige van deze dingen lijken misschien vervelend voor mensen die er nog nooit mee hebben geleefd, maar het zijn dingen die ik mis bij inbelinternet. Toegegeven, veel hiervan is gewoon nostalgie. Ik zou de eerste zijn om toe te geven dat ik de voorkeur geef aan het snelle internet van nu boven het inbelnetwerk van weleer. Toch heb ik een speciaal plekje in mijn hart voor de vele nachten dat ik op zaterdag om 1 uur 's nachts Starcraft speelde met mijn vrienden via mijn trouwe inbelmodem. Het is anders als je het vandaag uit vrije wil doet, in plaats van het te doen omdat je niet wilt dat oma je offline opstart omdat ze je moeder op de huistelefoon belt.