Na 60 jaar is de 4-pins Molex-connector eindelijk (bijna) dood

Een korte blik op een lange geschiedenis

De Molex vertegenwoordigde een van de eerste standaarden op het toen opkomende gebied van de elektronica en vond snel zijn weg naar alles, van huishoudelijke apparaten tot auto's. De Molex-connector is eind jaren vijftig ontwikkeld door het bedrijf Molex, maar de versie die u misschien kent is eigenlijk de AMP Mate-n-Lok ​​die in 1963 werd geproduceerd. Het belangrijkste verschil met de AMP-versie is de toevoeging van twee afgeschuinde hoeken, waardoor deze makkelijker uit te trekken. De AMP-connector is eigenlijk niet uitwisselbaar met de gepatenteerde Molex-connector, maar het is de AMP-connector die de standaard werd voor stroomaansluitingen voor diskettes en harde schijven. Zowel de AMP- als de Molex-connectoren werden in computers gebruikt, en beide werden “Molex” genoemd. connectoren, ondanks dat ze maar half goed zijn.

In de jaren 80 introduceerde Molex de Molex 8981-serie, die compatibel was met de Mate-n-Lok, wat betekende dat het onderscheid in de jaren 90 sowieso academisch was.

Het vaststellen van de basisfeiten van de geschiedenis van de Molex-connector buiten het Wikipedia-artikel (dat zijn eigen problemen heeft) bleek een beetje lastig. Dit lijkt het patent uit 1962 voor het origineel te zijn. Op dezelfde manier zijn feiten over de Mate-n-Lok ​​en de latere 8981-connectoren ook moeilijk te achterhalen, hoewel we ze natuurlijk allemaal hebben gebruikt! Zelfs zoeken naar informatie over hen op de eigen sites van Molex of TE Connectivity levert niet veel op, dus ik heb geprobeerd me bij de basis te houden.

Het goede, het slechte en het lelijke van de 4-pins Molex < /h2>

Molex-connectoren waren duidelijk een groot probleem in de wereld van consumentenelektronica en later in thuiscomputers. Het was een gemakkelijke, wijdverspreide standaard die het voor fabrikanten van computeronderdelen gemakkelijk maakte om ervoor te zorgen dat alles zou samenwerken. Omdat het zo'n lange levensduur heeft, betekende dit ook dat Molex-connectoren het mogelijk maakten dat onderdelen die vele jaren uit elkaar lagen, met elkaar konden samenwerken.

Voedingen die alleen Molex-verbindingen boden, kregen nog meer leven door hoe eenvoudig het was om Molex-adapters te maken voor andere nieuwere standaarden, zoals SATA-voedingsconnectoren. Deze connectoren waren gemakkelijk in te brengen, en het is onwaarschijnlijk dat iemand ze niet ver genoeg zou insteken, of dat er per ongeluk eentje los zou komen.

Olga Popova/Shutterstock.com

Een systeem samenstellen met behulp van Molex-connectoren is een fluitje van een cent, ronduit plezierig zelfs. Toen echter de tijd aanbrak om dat systeem uit elkaar te halen of een onderdeel te upgraden of te vervangen, eiste de Molex-connector zijn offers. Ik heb veel kapotte knokkels, gescheurde nagels en ooit zelfs een afgesneden lip te danken aan hardnekkige Molex-connectoren die gewoon niet willen loslaten.

Bij elkaar gehouden door pure wrijving, voelden sommige van deze connectoren aan alsof ze aan elkaar waren gesmolten. Het ergste van alles was dat het tijdens het gekibbel om de connector eruit te krijgen veel te gemakkelijk was om de kabels daadwerkelijk uit de connector te trekken, soms zelfs met de pinnen eraan vast.

Hoewel Molex een standaard vertegenwoordigde, hielden sommige bedrijven zich er zo losjes aan vast dat de kwaliteit tussen kabels sterk kon verschillen. De enige computerbrand die ik persoonlijk heb meegemaakt, werd veroorzaakt door een goedkope Molex-connector die kortsluiting maakte en smolt, terwijl de vlammen uit de ventilatieopeningen van de computer likten. Dit is niet echt de schuld van het ontwerp van de Molex-connector, slechts een symptoom van een connector die iedereen zou kunnen maken, en dus zijn sommige slecht gemaakt.

Hoe de 4-pins Molex vandaag vasthoudt

Weinig of geen computercomponenten gebruiken nog steeds de Molex-connector. Het meest voorkomende apparaat dat nog steeds gebruik maakt van deze connectoren is de bescheiden casefan, en dan alleen de goedkoopste exemplaren. Het komt vaker voor dat goede fans een 4-pins PWM-connector gebruiken die rechtstreeks op je moederbord is aangesloten, of op een ventilatorsnelheidsregelaar. Omdat de Molex-connector alleen stroom kan leveren, zal elke ventilator die een dergelijke aansluiting gebruikt, altijd op volle kracht draaien. Geen idee voor geluid of levensduur van de ventilator.

Een moderne voeding kan één of twee Molex-connectoren hebben voor oudere compatibiliteit, of misschien helemaal geen. Als je een modulaire voeding hebt, is deze waarschijnlijk geleverd met minstens één Molex-kabel, maar deze zit waarschijnlijk nog in het zakje.

Ik heb niets dan respect voor de tientallen jaren dienst die de Molex ons heeft bewezen, maar het bestaat al te lang als ik eerlijk ben. Maar zoals de recente 12VHPWR-saga ons heeft laten zien, is het creëren van een betrouwbare en veilige stroomverbinding niet zo eenvoudig als het lijkt. De kans is echter nog steeds groot dat je dit soort Molex-connectoren tegenkomt in doe-het-zelf- of budgetelektronica, en gegeven hoe gemakkelijk ze zijn om mee te werken, verwacht ik dat deze connectoren in niet-computercontexten nog een tijdje zullen voortbestaan.