De vierde Lok Sabha werd op 27 december 1970 laat in de nacht ontbonden, bijna 15 maanden vóór het verstrijken van de ambtstermijn. In een toespraak tot het Indiase volk zei premier Indira Gandhi: “Er komt een moment in het leven van een natie waarop de regering een ongebruikelijke stap moet zetten om moeilijkheden te doorbreken om dringende problemen op te lossen.” ”.
Ze wilde van de verkiezingen een referendum maken over haar sociale en economische hervormingen, waaronder de nationalisatie van banken en de afschaffing van de geheime portemonnees van voormalige prinsen. De verkiezingen werden gehouden tussen 1 en 10 maart 1971.
Verdeeldheid in de Congrespartij
Zelfs toen Jawaharlal Nehru nog leefde, waren verschillende congresleiders niet tevreden geweest met het Kamaraj-plan, dat hen verplichtte regeringsposities op te geven en zich in te zetten voor de wederopbouw van de partij. Hun grieven werden groter nadat Indira zich een weg baande naar het premierschap na de dood van Lal Bahadur Shastri in januari 1966, en op deze post bleef na de verkiezingen van 1967. De dood van president Zakir Husain op 3 mei 1969 vormde de omstandigheden voor een confrontatie tussen de rivaliserende facties.
Advertentie Lees deel 1 van deze serie | Hoe India zijn eerste algemene verkiezingen wist te houden
De oude garde van het Congres stelde de naam voor van voormalig hoofdminister van Andhra Pradesh, Neelam Sanjiva Reddy, om Husain op te volgen, terwijl Indira aandrong op de stoere Babu Jagjivan Ram, de trouwe Scheduled Caste. Vice-president VV Giri gooide ook zijn hoed in de ring. Met het Congres ‘Syndicaat’ onder leiding van Kamaraj, partijvoorzitter S Nijalingappa, en Atulya Ghosh die hem steunden, benaderde Reddy oppositiepartijen zoals Swatantra Party en Bharatiya Jana Sangh (BJS) voor steun.
Indira besloot haar gewicht achter Giri te werpen. In juli 1969 ontdeed ze vice-premier Morarji Desai van zijn financiële portefeuille “zonder enig overleg”, wat een “vernederde” Desai ertoe aanzette af te treden. Op zoek naar steun van de Communistische Partij van India (CPI) maakte Indira een scherpe bocht naar links en kondigde op 19 juli de nationalisatie van banken aan.
Indira ontvangt de ambtseed van president VV Giri (Express Archive)
Bij de presidentsverkiezingen die dat jaar op 16 augustus werden gehouden, versloeg Giri, die als onafhankelijke met de steun van Indira vocht, de officiële Congreskandidaat Reddy. De oude garde reageerde door de premier uit de partij te zetten en op 12 november 1969 splitste het Congres zich formeel op in het Congres (Organisatie) onder leiding van het Syndicaat, en Indira's Congres (Requisitionisten) factie.
Nijalingappa sloot zich aan bij het Congres (O), en deze factie bleef bestaan tot 1977, toen het fuseerde met de Janata-partij. Jagjivan Ram werd benoemd tot president van het Congres (R).
Advertentie Lees deel 2 van deze serie | Toen de verkiezingscommissie een 'onmogelijke' uitdaging overwon, hield ze op tijd de tweede Lok Sabha-verkiezing
Politieke onrust, een nieuw symbool
Op 25 maart 1966 werd Pravir Chandra Bhanj Deo, de maharadja van Bastar, neergeschoten dood door politie. De oppositie beschuldigde Dwarka Prasad Mishra, de eerste minister van het Congres van Madhya Pradesh, van de moord op de koning.
Terwijl de moord de oppositie, vooral de BJS, hielp zich te consolideren in het parlement, kwamen de regeringen van Samyukta Vidhayak Dal (SVD) in Haryana, Punjab, Uttar Pradesh, Bihar en West-Bengalen in een reeks crises terecht, die leidden tot tussentijdse verkiezingen. in 1968-69. Ook in 1968 verloor de oppositie twee van haar grootste leiders: Deendayal Upadhyay van de BJS in februari, en de socialist Ram Manohar Lohia in oktober.
Terwijl Indira Gandhi na de splitsing moeite had om van haar factie het ‘echte’ Congres te maken, kreeg haar minderheidsregering op 28 juli 1970 te maken met een motie van wantrouwen. Ze slaagde er echter in om in het Huis van Afgevaardigden te overleven met steun van de CPI en enkele andere groepen.
Nadat ze met succes het tij van de publieke opinie in haar voordeel had gekeerd met de nationalisatie van banken, en met de CPI en bijna 225 parlementsleden van het Congres, besloot Indira het moment te grijpen door middel van vervroegde verkiezingen. Ze gebruikte de simpele, pakkende slogan ‘Garibi Hatao’ (laten we de armoede wegnemen), die veel weerklank vond.
Advertentie Lees deel 3 van deze serie | Hoe Jawaharlal Nehru een derde termijn won bij de verkiezingen van 1962, ondanks groeiende uitdagingen
Zelfs toen de twee facties van het Congres vochten voor het behoud van het oorspronkelijke symbool van de partij, ‘twee ossen met een juk’, ontbond president Giri Lok Sabha. Op 11 januari 1971 besloot de verkiezingscommissie van India (ECI) dat het door Jagjivan Ram geleide congres, gesteund door Indira, het ‘echte’ congres was. Het Hooggerechtshof schortte het bevel echter op en oordeelde dat geen van beide groepen het symbool van de onverdeelde partij zou krijgen. Op 25 januari 1971 kende de ECI ‘Charkha wordt beoefend door vrouwen’ toe aan het Congres (O); ‘Kalf en koe’ naar het Congres (R).
Enorm geweld, Indira’s terugkeer
De vijfde Lok Sabha-verkiezing werd gehouden door hoofdverkiezingscommissaris SP Sen Verma, die KV K Sundaram in oktober 1967 had vervangen. Volgens de ECI stemden 27,31 crore mensen voor 518 zetels in 3,42 lakh stembureaus in het hele land. De politieke onrust na 1967 had de verkiezingsprogramma's verstoord en er werden in slechts drie staten stembureaus gehouden: Orissa, West-Bengalen en Tamil Nadu.
Er was ongekend geweld en moord op verschillende kandidaten in West-Bengalen, waar Er werden in vijf jaar tijd vier parlementsverkiezingen gehouden – 1967, 1969, 1971 en 1972. In Bihar was er sprake van ‘inname van stands door bendes hooligans en goonda’s gewapend met lathis, geweren en andere dodelijke wapens’, aldus de ECI in haar rapport. over de verkiezingen.
Lees deel 4 van deze serie | Na oorlogen, sterfgevallen en politieke onrust: hoe bij de Lok Sabha-verkiezingen van 1967 het Indira Gandhi-tijdperk begon
Het tellen begon overal behalve in West-Bengalen op 10 maart 1971, en de resultaten werden op 15 maart bekendgemaakt. Indira reed op haar 'Garibi Hatao' beloven een tweederde meerderheid van 352 zetels. De CPI(M) won 25 zetels, CPI en DMK wonnen elk 23 zetels, en de BJS won 22 zetels.
Advertentie 
Indira neemt de groeten van mensen in ontvangst bij haar overwinning bij de verkiezingen van 1971. ‘India: The Decades of Development (1947-87)’ een tentoonstelling gehouden in Teen Murti House, augustus 1987. (Foto via PMML)
Er waren verschillende prominente verliezers: Chaudhary Charan Singh, die het congres in 1967 had verlaten om de Bharatiya Kranti Dal te vormen, verloren in Muzaffarnagar; Mahant Avaidyanath, goeroe van UP-hoofdminister Yogi Adityanath, verdwaald in Gorakhpur; en Sucheta Kripalani, echtgenote van JB Kripalani, verloor als kandidaat voor het Congres (O) uit Faizabad (nu Ayodhya).
Onder de prominente winnaars waren BJS-kandidaten Vijaya Raje Scindia (Bhind) en haar zoon Madhavrao Scindia (Guna), en Atal Bihari Vajpayee (Gwalior). Swaran Singh won van Jullundur (nu Shaheed Bhagat Singh Nagar), Karan Singh van Udhampur, AK Gopalan van de CPI(M) van Palghat, Madhu Dandavate van de PSP van Rajapur, VP Singh, die later premier zou worden, van Phulpur, en HN Bahuguna, die UP-hoofdminister zou worden, uit Allahabad. Indira zelf versloeg Raj Narain met een ruime marge van meer dan 1 lakh stemmen.
Indira legde op 18 maart 1971 opnieuw de eed af als premier. In december van dat jaar bezorgde het Indiase leger Pakistan een verpletterende nederlaag in de oorlog, die leidde tot de geboorte van Bangladesh. De populariteit van Indira was op zijn hoogtepunt.
De eerste grote klap voor de premier kwam op 12 juni 1975, toen het Hooggerechtshof van Allahabad haar schuldig bevond aan electorale wanpraktijken en misbruik van het staatsapparaat, en haar verkiezing van Rae Bareli ongeldig verklaarde. Minder dan twee weken later, op 25 juni 1975, kondigde Indira de noodtoestand aan – een actie die de politiek in India voor altijd zou veranderen.
Meer premiumverhalen
Hittegolven in veel delen van India: waarom was april alleen voor abonnees
Prajwal Revanna 'seksmisbruik' beschuldigingen — hoe de zaak zich ontvouwdeAlleen voor abonnees
Hoe de ouders van Sidhu Moosewala Baby Moosewala alleen voor abonnees opvoeden
UPSC-sleutel | 30 april 2024 — Internationaal Strafhof, alleen voor abonnees
Wie wil een 370 meerderheid? Zelfs niet BJP-leidersAlleen abonnee
Om een hongervrij land te garanderen, bescherm je de bodem alleen voor abonnees
Is dat gezondheidsdrankje de oorzaak van het overgewicht van uw kind? Alleen voor abonnees
Kannibal-stereotype: waarom de opmerkingen van Biden Papoea-Nieuw-Guinea beledigden, alleen voor abonnees
© The Indian Express Pvt Ltd
Shyamlal Yadav 
