Geschreven door Suanmuanlian Tonsing en Sangmuan Hangsing
Op 30 mei, bijna een maand na het uitbreken van het geweld in Manipur, bracht de minister van Binnenlandse Zaken van de Unie, Amit Shah, eindelijk een bezoek aan de door conflicten verscheurde staat, waar voor het eerst in India intra-evacuatie (of bevolkingsuitwisseling) plaatsvond. Deze emotionele, geografische en fysieke verticale splitsing tussen de vallei en de (door Zomi-Kuki bewoonde) heuvelgebieden geeft aan dat een gedwongen hereniging in de nabije toekomst onwaarschijnlijk en af te raden is voor de veiligheid van beide gemeenschappen. Tijdens zijn ontmoeting met verschillende maatschappelijke organisaties en ouderlingen van Zomi-Kuki deed Shah een beroep op vrede voor de komende 15 dagen. Hoewel dit initiatief welkom is, voelt de inheemse bevolking zich ongemakkelijk omdat hun dorpen aan de vallei nog steeds worden aangevallen. Er waren aanvallen op de dorpen Sugnu en Kangvai, zelfs op de dag dat de minister van Binnenlandse Zaken respectievelijk Churachandpur, Moreh en Kangpokpi (stamgebieden) bezocht.
In de noodlottige eerste week van het geweld in mei, toen stammen in de Imphal-vallei het doelwit waren, waren er verschillende verhalen die werden gedeeld door enkele op Imphal gebaseerde mediakanalen en beïnvloeders van sociale media, die de aanvallen op de Zomi-Kuki-etnische groepen schijnbaar rechtvaardigden. Deze hebben het ondanks de feiten niet overleefd. Er werd bijvoorbeeld geprobeerd het conflict af te schilderen als een conflict tussen hindoes en christenen, misschien om sympathie te krijgen van sommige delen van de grotere Indiase samenleving. Dit werd openlijk ontkend door de onafhankelijke Meitei MLA Nishikant Sapamin in een interview met een nieuwsportaal (The Wire). Er was ook een poging om het geweld te rechtvaardigen in naam van het aanvallen van de “papaverteelt” – ook dit verhaal viel uiteen. Ten slotte kreeg het idee dat het geweld te wijten was aan “illegale immigranten” geen enkele aantrekkingskracht, niet in de laatste plaats omdat de slachtofferslijst een aantal van de meest toegewijde en trotse Indiase burgers vormt.
Terwijl de evacuatie binnen het district plaatsvond. die het Indiase leger uitvoerde een gevoel van ongemakkelijke kalmte bracht voor zowel het Meitei-volk als de bergstammen, bestaat de voortdurende vrees dat er een nieuwe golf van geweld op handen is, vooral met gewapende bendes in de buurt.
Het bezoek van de minister van Binnenlandse Zaken en zijn beloften tijdens de persconferentie staan op dit kritieke punt. De 15 dagen om de vrede en normaliteit te bewaren, worden door mensen waarschijnlijk geïnterpreteerd als nog eens 15 dagen om hun dorpen te verdedigen. Wat de stammen zorgwekkend maakt, is de onwil om de regel van de president op te leggen, zelfs na het rampzalige beheer van de situatie door de regering van Biren Singh. Met de aankondiging van Shah dat dorpelingen geacht worden hun wapens in te leveren, groeit de angst dat er meer geweld op het spel staat.
Op de grond heeft de humanitaire hulp van de staat de Hills nauwelijks bereikt. Voordat de centrale regering hulppakketten aankondigde, waarvan de distributieprocedures niet waren gespecificeerd, hadden de stammen opvangkampen opgezet uit eigen uitgaven en crowdsourcing. Ze hadden geen hulp gezocht bij de overheid. Helaas is het verlies van vertrouwen in de administratie de norm geworden.
Bovenal kon de minister van Binnenlandse Zaken in deze precaire situaties niet garanderen dat de stamlichamen uit de Vallei zouden worden opgehaald. Ook nadat twee RTI's om het aantal overledenen hebben gevraagd, wil de overheid de informatie niet vrijgeven.
Advertentie
Om vrede te verzekeren, moeten enkele humanitaire voorwaarden voor de stammen worden gerealiseerd: de onmiddellijke terugkeer van de dode lichamen, het verzekeren van hun laatste rituelen en voor de CM om de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor het sektarische geweld. Voor vrede op de lange termijn is het noodzakelijk om aparte administraties te hebben voor de heuvels en de vallei. Dit zou de beste humanitaire hulp zijn die berggemeenschappen van de regering kunnen krijgen. Alle ogen zijn nu gericht op de centrale overheid.
Lees ook
P Chidambaram schrijft: Sengol dat mag niet buigen
Nayi Ladkiyan, Naya Desh
Met 'Kathal', de opkomst van de nieuwe Dalit-hoofdrolspeler
Reis van de Indiase moslim: verraad van binnenuit
Suanmuanlian Tonsing is een promovendus aan de School of Information, University of Michigan-Ann Arbor. Sangmuan Hanging is een onafhankelijk onderzoeker