Hoe vertel je verhalen over een eeuwenoude reis? Van met verf besmeurde handen en behendige vingers die spreken over seizoenen, geboorte en leven? Hoe praat men over geloof op de bodem van het land? De antwoorden hierop hebben hun weg gevonden naar de Shilp Gallery van het nieuwe Parlement – de thuisbasis van acht zeldzame installaties van ongeveer 300 arbeiders en een van de drie van dergelijke galerijen gewijd aan kunst.
< p>Terwijl de Shilp Gallery, waarvan de toegang vanaf de oude Lok Sabha-kant is, voltooid is, wordt gewerkt aan de Sangeet-galerij voor de dans- en muziektradities van India en de Sthapatya-galerij, gewijd aan het architecturale erfgoed van het land.< /p>
In de galerij maken Kafeel's inlegwerk van de levensboom van metaal op hout en het blok van zijn vader deel uit van de installatie 'Samrasta (diversiteit)'. “Hum ne kabhi nahi socha ki hamara kaam ek din Sansad mein hoga. Ek karigar akele nahi pahunch pata (ik had nooit gedacht dat ons werk op een dag in het parlement zou zijn. Een arbeider zou het in zijn eentje niet hebben kunnen redden),' zegt de 50-jarige.8217; p> In de galerij maken Kafeel's inlegwerk van de levensboom van metaal op hout en het blok van zijn vader deel uit van de installatie 'Samrasta (diversiteit)'. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
Van het gebruik van traditionele vormen van verhalen vertellen zoals de kavad om de festivals van India te laten zien, of kalligrafie om de verschillende scripts van India te presenteren door middel van gedichten, spreuken en shloka, tot het blokkeren van kunst zoals die van Kafeel 8217;s, de galerij is een rijke gelaagdheid van India's talrijke ambachten.
Steenhouwer Arshad Kafeel had nooit gedacht dat het houten blok rode sheesham van zijn vader een plek zou vinden in het nieuwe parlementsgebouw. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
“Het was opwindend om ambacht zo'n belangrijke plaats te geven. Het was een manier om alles te laten zien wat we als land hebben', zegt Jaya Jaitly, president-oprichter, Dastkari Haat Samiti, die acht installaties heeft samengebracht onder thema's die werden gegeven door het Ministerie van Cultuur. Deze omvatten – Gyan (kennis), Prakriti (natuur), Aastha (geloof), Ullas (geluk), Parv (viering), Swavlamban (zelfredzaamheid) en Yatra (reis).
Karigars aan het werk aan de installatie. (Credit: Dastakari Haat Samiti) Lees ook | Inhuldiging van het nieuwe parlement: enkele andere prachtige parlementsgebouwen
Jaitly, die al vier decennia door het land reist en met verschillende handwerkgroepen en ambachtslieden werkt, brengt haar creatieve expertise naar deze galerij. In haar team zaten meer dan 300 ambachtslieden en het in Delhi gevestigde ontwerpbureau Abaxial, geleid door hoofdarchitect Suparna Bhalla.
Lees ook | Terwijl India een nieuw parlement krijgt, een kijkje in de geschiedenis van het eerste wetgevende ambt, van kamer tot instelling
De ‘Prakriti’ De installatie van Manoj Kumar Verma uit Mathura, een Sanjhi-kunstenaar van de vierde generatie, heeft als thema de harmonie tussen mens, natuur, vogel en dier en gaat verder dan een kunstvorm die ooit alleen in tempels te zien was.
Advertentie Parv is een kavad-installatie die 10 Indiase festivals vertegenwoordigt door middel van volkskunst, waaronder Patachitra, Kalighat-stijl en papier -maché traditie. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
“Waar we ook gaan, we absorberen alles wat we zien – bomen, planten, vogels en als we bij onze kunst zitten, komen ze allemaal tot leven. Ik moet bekennen dat wat ik zie, wat ik denk en wat uiteindelijk op papier verschijnt heel anders is, de hand beweegt anders”, zegt de 52-jarige. In het fijne filigraanwerk vindt men een tijger op de loer, en mango-, peepal- en kadambomen, pauwen, zelfs een processie.
Lees ook | Het nieuwe parlement van India en waarom het nodig is
De reis gaat verder naar Varanasi, waar de ‘Yatra’ installatie strekt zich uit over 2,5 meter over de muur. Met de hand geweven van zuivere satijnzijde met zuiver zilveren en gouden zari, komt het silhouet van de rivieroever van een van de oudste steden van India tot leven. De reis, vanaf de linkerkant van het stuk, begint bij Ganga Mahal Ghat, een uitbreiding van Assi Ghat, en gaat naar Raj Ghat. De ambachtslieden fotografeerden eerst elk van de ghats voordat ze de blauwdruk voor het weefgetouw tekenden.
De reis gaat verder naar Varanasi, waar de ‘Yatra’ installatie strekt zich uit over 2,5 meter over de muur. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
“Het is het grootste weefsel in zijn soort ooit”, zegt Bhalla, van het werk waarvoor meer dan 42.000 jacquard-ponskaarten nodig waren om tot één stuk te worden geweven. “Je kunt de skyline matchen met wat er op de grond is, ze hebben elk gebouw nagebootst, inclusief een gekantelde tempel, op de geweven stof. Voor mij betekent dat de onvolkomenheden die iets handgemaakt toelaat. Ambacht gaat over het accepteren van ons met al onze gebreken en dat is het mooie hiervan. Ook in de ‘Samrasta’ installatie, vroegen we ambachtslieden uit verschillende delen van het land om ons blokken te geven die ze gebruikten. We wilden geen nieuwe blokken, ongerept gepolijste. Het moest het verhaal vertellen van hun vaders en hun grootvaders, hun moeders, hun families. De punt van hout zelf heeft te maken met ouderdom en beschaving. We wilden dat erfgoed en erfgoed vertegenwoordigd waren. Het zijn patronen zoals deze die ons land vormen”, zegt Bhalla.
Advertentie Het Yatra-kunstwerk is een handgeweven textiel, bijna 8 voet lang, dat de ghats van Varanasi volgt en zijn weeferfgoed in puur goud en zilver zari laat zien. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
Jaitly bevestigt: “Het idee was dat de oude bouwstenen een nieuw India vormen.”
De Aastha-installatie is een verzameling van terracotta en keramisch aardewerk gevormd uit de klei van 36 staten en vakbondsgebieden. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
Terwijl ‘Aastha’ had kunnen gaan op de weg van gebedssnoeren en symbolen, keek Jaitly naar aarde als een metafoor voor geloof. “Als studenten terugkeren van hun studie in het buitenland, brengen ze de desh ki mitti op hun voorhoofd aan. Het is een manier om te zeggen dat de bodem van iemands land is waar we in moeten geloven. Dus we kregen mitti van elke staat. Sommige staten hebben geen aardewerk als traditioneel ambacht, dus legerofficieren, burgerluchtvaartofficieren en vrienden sturen ons grond uit rivierbeddingen, 'zegt ze. Er is aarde uit de gevangenis van Andaman, rivierbeddingen in Meghalaya, zand van Daman en Diu, zelfs een theepot van een pottenbakkersfamilie uit Ladakh, halverwege een heuvel.
Lees ook | Wat is een slinger van Foucault, die in het nieuwe parlementsgebouw hangt Terwijl ‘Aastha’ had kunnen gaan op de weg van gebedssnoeren en symbolen, keek Jaitly naar aarde als een metafoor voor geloof. (Foto: Dastakari Haat Samiti)
Ajrakhpur-ambachtsman Juned Ismail Khatri's ambacht is 10 generaties oud. “Mijn voorouders werkten met natuurlijke kleurstoffen en in de loop der jaren kwamen er chemicaliën op de markt. Pas in de tijd van mijn grootvader gingen we terug naar natuurlijke verf. Elke ajrakh-stof is bereid in een proces van 20 stappen en is uniek, gebaseerd op hoe het klimaat op de kleurstof werkt. Onze installatie heet ‘Swavalamban’, wat zelfredzaamheid of veerkracht betekent. Er is geen betere manier om dit idee te laten zien dan door middel van de khadi waarop we printen en de patronen die we maken”, zegt hij.
Lees ook


Paneel led door ex-HC-rechter om geweld in Manipur te onderzoeken, vredescomité wordt… Amit-Shah-bezoeken-een-Meitei-hulpkamp-in-Imphal-op-woensdag.-PTI.jpg?resize=450,250″ />
Geweld in Manipur: Amit Shah bezoekt de opvangkampen Meitei en Kuki, verzekert …
Wat was het meest lonend aan het werken aan dit project? “Om bewakers en arbeiders op de bouwplaats te laten komen om het werk te bekijken. Ze zochten naar een weergave van hun eigen regio in de installaties en vertelden ons: “Yeh tho hamare yahan ka hai (dit is van ons huis)”, zegt Bhalla.