Statische IP versus dynamische IP: wat is het verschil?

0
46
Hannah Stryker/How-To Geek

Dynamische IP-adressen worden toegewezen door uw router en kunnen worden gewijzigd, terwijl statische IP-adressen handmatig worden geconfigureerd en nooit veranderen. Voor de meeste gevallen is dynamische IP-adressering perfect geschikt. Een statisch IP-adres is echter handig als u op afstand toegang wilt krijgen tot uw thuisnetwerk.

Dynamische IP-adressen worden automatisch ingesteld, maar kunnen elke keer dat uw computer opstart veranderen. Statische IP-adressen moeten handmatig worden geconfigureerd, maar overleven altijd opnieuw opstarten. Is de een beter dan de ander?

Inhoudsopgave

Wat is een IP-adres?
IP versie 4 en IP versie 6
Interne IP-adressen
Wat is een dynamisch IP-adres?
Dynamische IP-adressen kunnen veranderen
Externe IP-adressen
Wat is een statisch IP-adres?
Statische versus dynamische IP-adressering
Een intern statisch IP-adres instellen Adres
Een extern statisch IP-adres verkrijgen
Meestal is dynamisch alles wat u nodig hebt

Wat is een IP-adres?

Een IP-adres is een numeriek label dat elk apparaat op een netwerk identificeert. Netwerkprotocollen gebruiken het adres van elk apparaat om netwerkverkeer aan hen te leveren. Het meest gebruikte netwerkprotocol is TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol). Dit is waar de “IP” in “IP-adres” komt van.

Elk IP-adres moet uniek zijn. Wanneer twee apparaten via een netwerk communiceren, worden gegevens door het ene apparaat verzonden en door het andere ontvangen. In een doorlopend tweerichtingsgesprek wordt dit heen en weer herhaald tussen de twee apparaten zolang ze nodig hebben om te communiceren.

De gegevens worden opgesplitst in beheersbare brokken, pakketten genaamd, die worden verzonden als een reeks korte transmissies. Elk pakket is gelabeld met metadata. De metadata bevatten informatie zoals de grootte van het pakket, het totale aantal pakketten in de verzending en het nummer van het pakket in de reeks.

Hierdoor kunnen de gegevens worden gereconstrueerd wanneer deze zijn ontvangen en kunnen ontbrekende pakketten worden geïdentificeerd.

Natuurlijk moet elk pakket worden gelabeld met het IP-adres van het bestemmingsapparaat, zodat het netwerk schakelaars en routers weten waar ze ze naartoe moeten sturen. Het IP-adres van het verzendende apparaat is ook opgenomen, zodat het ontvangende apparaat weet naar wie het moet antwoorden of om te verzoeken dat ontbrekende pakketten opnieuw worden verzonden.

IP versie 4 en IP versie 6

< p>Er zijn twee IP-standaarden in gebruik. De ene is de oudere en veel vaker voorkomende IP-versie 4 of IPv4, en de andere is de nieuwere IP-versie 6 of IPv6.

IPv6 is ontworpen om het probleem op te lossen dat de wereld geen IPv4-adressen meer heeft. Naarmate het aantal verbonden apparaten toeneemt, neemt de pool van beschikbare IPv4-adressen af. De IPv6-standaard verhoogt het aantal mogelijke adressen met een enorme orde van grootte.

Een IPv4-adres gebruikt 32 bits om het volledige adres te beschrijven, waarbij 8 bits worden gegeven aan elk van de vier getallen die kunnen variëren van 0 tot 255. IPv4 IP-adressen zien er als volgt uit:

192.168.1.24

Een IPv6-adres gebruikt 128 bits om het adres te beschrijven, waarbij 16 bits worden toegewezen aan elk van de 8 hexadecimale getallen die kunnen variëren van 0x0 tot 0xFFFF (65535). Een volledig IPv6-adres ziet er als volgt uit:

fe80:0e85:0000:0000:0000:12a4:04e0:ff33

IPv6-adressen kunnen worden geschreven zonder voorloopnullen.

fe80:e85:0: 0:0:12a4:4e0:ff33

Eenmaal per adres kan een reeks opeenvolgende nullen worden weggelaten.

fe80:e85::12a4:4e0:ff33

IPv4 is nog steeds het meest gebruikte formaat.

Interne IP-adressen

Elk netwerkapparaat, of het nu gaat om een ​​bekabelde verbinding of wifi Fi, heeft een IP-adres. Omdat ze worden gebruikt om netwerkverkeer naar de juiste ontvangende apparaten te leiden, moeten ze uniek zijn binnen hun eigen netwerk. Twee (of meer) apparaten met hetzelfde IP-adres veroorzaken problemen met mislukte verzendingen en verloren pakketten.

GERELATEERDHet ip-commando gebruiken op Linux

Interne IP-adressen worden gebruikt om apparaten te identificeren en om netwerkverkeer in lokale netwerken te routeren. Ze zijn niet zichtbaar voor computers in andere, externe netwerken zoals internet.

Wanneer een computer op een privé, lokaal netwerk verbinding wil maken met een externe computer, zoals een webserver, stuurt deze zijn verbindingsverzoek naar zijn lokale router. De router communiceert via internet namens de lokale computer. Het bemiddelt in de bidirectionele communicatie tussen de lokale computer met zijn privé, interne IP-adres en de externe server.

Wat is een dynamisch IP-adres?

Een dynamisch IP-adres is een adres dat automatisch door een router aan een apparaat wordt toegewezen. Computers en laptops worden niet gemaakt met ingebakken IP-adressen. Ze moeten een IP-adres krijgen wanneer ze zijn verbonden met een netwerk. Op grote netwerken is dit een vervelende taak. Sommige netwerkhardware, zoals routers, hebben een standaard IP-adres van 192.168.1.1, zodat ze overeenkomen met typische particuliere netwerkinstellingen, maar deze kunnen worden gewijzigd als ze niet overeenkomen met uw netwerk.

GERELATEERDWat is een MAC-adres en hoe werkt het?

Wat echter in elk netwerkapparaat wordt gebrand, is een MAC-adres (media access control). MAC-adressen zijn wereldwijd uniek.

Netwerkrouters houden een lijst bij van MAC-adressen en IP-adressen. Ze zoeken het bestemmings-IP-adres van elk pakket op, vinden het MAC-adres en sturen het pakket naar die hardware.

In plaats van te vereisen dat elk apparaat handmatig wordt geconfigureerd met een IP-adres, beheert dynamische IP-adressering het proces van het toewijzen van IP-adressen aan netwerkapparaten. Het DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) maakt deze automatisering mogelijk.

In een netwerk met DHCP zendt een apparaat dat zich bij het netwerk aansluit een DHCPDISCOVER-signaal uit op het netwerk. De DHCP-server – op thuisnetwerken bevindt deze zich meestal in uw router – reageert met een DHCPOFFER-bericht. Dit biedt een IP-adres dat het apparaat zou kunnen gebruiken, en andere informatie over het netwerk.

Als het apparaat dat IP-adres wil gebruiken, stuurt het een DHCPREQUEST-signaal naar de DHCP-server. De DHCP-server reageert met een DHCPACK-signaal en verifieert het IP-adres en andere instellingen die het apparaat moet gebruiken.

Dynamische IP-adressen kunnen veranderen

Op die manier krijgt het apparaat automatisch een IP-adres en alle informatie die het nodig heeft om verbinding te maken met en te communiceren over het netwerk. Het krijgt echter alleen het IP-adres op huurbasis. Het is er niet permanent aan toegewezen. Als het apparaat het IP-adres wil behouden, moet het periodiek een verzoek indienen om de lease te verlengen. De leaseperiode maakt deel uit van de informatie in het DHCPOFFER-bericht.

Gewoonlijk is er geen probleem als het apparaat opnieuw hetzelfde IP-adres krijgt toegewezen. Maar als een apparaat is uitgeschakeld en geen verzoek tot verlenging van de lease kan indienen voordat de lease verloopt – voor thuisnetwerken is de leaseperiode vaak ingesteld op 12 uur – kan het IP-adres vrij worden toegewezen aan een ander apparaat. Het apparaat dat eerder dat IP-adres gebruikte, krijgt een ander IP-adres wanneer het opnieuw wordt opgestart.

We kunnen de opdracht dhclient gebruiken met de optie -v (verbose) om een ​​deel van de communicatie tussen uw Linux computer en uw DHCP-server.

sudo dhclient -v

Ons is het MAC-adres verteld dat de computer luistert en doorstuurt, en we kunnen de DHCPREQUEST- en DHCPACK-berichten zien.< /p>

GERELATEERD: Hoe u uw MAC-adres permanent kunt wijzigen op Linux

Externe IP-adressen

Netwerken die verbinding maken met internet hebben een IP-adres dat hen is toegewezen door hun ISP (internetserviceprovider), ook wel een extern IP-adres genoemd. Dit is het IP-adres dat het netwerk weergeeft op internet, dus ze worden ook wel openbare IP-adressen genoemd.

GERELATEERDHoe u uw openbare IP kunt krijgen in een Linux Bash-script

Omdat uw router een brug vormt tussen uw privénetwerk en internet, heeft deze een intern IP-adres nodig zodat deze toegankelijk is voor de apparaten op uw netwerk en een extern IP-adres zodat het kan communiceren met de apparatuur van uw ISP. Al je internetverkeer gaat via dit externe IP-adres.

Uw interne IP-adressen beginnen waarschijnlijk met 10, 172 of 192. Externe IP-adressen kunnen (vrijwel) alle andere waarden gebruiken.

Losjes vergelijkbaar met de functie van een DHCP-lijst in uw privénetwerk, de DNS (Domain Name Service) van internet vertaalt domeinnamen en URL's naar IP-adressen, waardoor internetverkeer naar de juiste (externe) IP-adressen wordt geleid.

GERELATEERD: < strong>De beste DNS-servers voor veilig browsen

Wat is een statisch IP-adres?

Een statisch IP-adres is een IP-adres dat nooit verandert en niet wordt beïnvloed door tools zoals DHCP. Een apparaat met statische IP-adressering behoudt zijn IP-adres, ongeacht hoe vaak het opnieuw wordt opgestart of hoe lang het offline is.

Statische versus dynamische IP-adressering

Het gebruik van DHCP om automatisch IP-adressen toe te wijzen, ligt voor de hand. Het nadeel van DHCP is het leasen van IP-adressen. U kunt niet garanderen dat een computer of een ander netwerkapparaat hetzelfde IP-adres krijgt als deze opnieuw wordt opgestart nadat deze offline is geweest.

Meestal maakt dat niet uit . Zolang uw apparaten verbonden en operationeel zijn op het netwerk en verbinding kunnen maken met internet, is dat meestal alles wat we nodig hebben. Maar soms heb je applicaties die moeten communiceren tussen computers, of apparaten zoals een NAS (Network Attached Storage) of mediacenter die het beste werken met vaste, statische IP-adressen.

Het is volkomen acceptabel en vrij gebruikelijk dat een netwerk een combinatie van DHCP en statische IP-adressering gebruikt. DHCP wordt gebruikt om de toewijzing van IP-adressen aan de meeste apparaten te vereenvoudigen, en statische IP-adressering wordt gebruikt voor de speciale gevallen.

Een Intern statisch IP-adres

Het instellen van een statisch IP-adres in Ubuntu is vrij eenvoudig. De eerste stap is om ervoor te zorgen dat u een IP-adres selecteert en configureert dat niet al door een ander apparaat wordt gebruikt. U kunt de ping-opdracht gebruiken om dat te controleren.

GERELATEERDEen statisch IP-adres instellen in Ubuntu

Nadat u uw IP-adres heeft geselecteerd, kunt u de opdracht ncmli con add gebruiken om een ​​verbinding toe te voegen en de opdracht nmcli con mod om deze in te stellen op statische IP-adressering. We hebben een gedetailleerde stapsgewijze zelfstudie die u door het proces leidt. Het behandelt ook een GUI-methode, als u liever de opdrachtregel vermijdt.

U kunt ook statische IP-adressen gebruiken op Windows 10- en 11-computers, en natuurlijk hebben we hulp voor u bij dat.

Als u containers zoals Docker gebruikt, kunt u statische IP-adressen toewijzen aan uw computers in containers.

GERELATEERD: Toevoegen een statische TCP/IP-route naar de Windows-routeringstabel

Een extern statisch IP-adres verkrijgen

Zonder een statisch extern IP-adres kan het externe IP-adres van uw router veranderen als deze opnieuw wordt opgestart. In bijna alle gevallen maakt dit echt niet uit. Maar als u door uzelf gehoste services heeft die u moet bereiken wanneer u onderweg bent, is een extern statisch IP-adres een must.

Uw externe IP-adres wordt verstrekt door uw internetprovider en zij zijn de enigen die de instellingen erop kunnen wijzigen. Tegen een kleine meerprijs zou uw ISP u een extern statisch IP-adres moeten kunnen toewijzen.

U kunt een extern statisch IP-adres gebruiken om op afstand toegang te krijgen tot uw router en het particuliere netwerk erachter, omdat u #8217;Ik weet altijd wat je externe IP-adres is. Domeinnamen zijn gemakkelijker te onthouden en te delen met anderen. U kunt een domeinnaam kopen en deze laten verwijzen naar uw externe statische IP-adres.

Een andere manier om hetzelfde effect te bereiken, is door DDNS-routering (Dynamic Domain Name System) te gebruiken. Met deze instelling configureert u uw router om contact op te nemen met uw DDNS-provider elke keer dat deze opstart of een nieuw extern IP-adres krijgt.

De DDNS-provider werkt de domeinnaamvermelding voor uw domein bij zodat deze verwijst naar de nieuwe extern IP-adres. Alle verbindingsverzoeken die in uw domeinnaam binnenkomen, worden doorgestuurd naar uw huidige externe IP-adres.

Meestal is Dynamic alles wat u nodig heeft

Tenzij u specialistische gevallen heeft, zijn alleen dynamische interne en externe IP-adressen vereist. Zolang uw apparaten unieke adressen hebben, en DHCP dat voor u regelt, hoeft u zich nergens zorgen over te maken.

Als u moet garanderen dat een computer of ander apparaat op uw lokale netwerk heeft altijd hetzelfde IP-adres, configureer het met een intern statisch IP-adres.

Als u op afstand toegang moet hebben tot uw netwerk, betaalt u uw ISP voor een extern statisch IP-adres , of gebruik een DDNS-service.

GERELATEERD: Hoe u eenvoudig overal toegang krijgt tot uw thuisnetwerk

LEES VOLGENDE

  • › 10 Windows-tekstinvoertrucs die u zou moeten gebruiken
  • › Samsung Galaxy S23 Ultra Review: praktische perfectie met een vleugje terughoudendheid
  • › De nieuwe MX-muizen en -toetsenborden van Logitech zien er fantastisch uit
  • › Wanneer is een laptop (eigenlijk) te warm?
  • › De beste Google Pixel-cases van 2023
  • › Zijn uw oude diskettes nog leesbaar?