Men is opgelucht dat India heeft vermeden wat er is gebeurd in de buurlanden van het land – Pakistan, Bangladesh en Sri Lanka. Na de afgelopen zeven budgetten te hebben bekeken, klinken de woorden van Ursula K Le Guin waar: “Er is een zekere somberheid in het vinden van hoop waar men zekerheid verwachtte.” Met verkiezingen voor de staatsvergaderingen en het parlement gepland voor het komende jaar, werd verwacht dat de begroting van de Unie populistisch zou zijn binnen de beperkte fiscale omstandigheden.
Het doet veel meer.
Welke invloed hebben de budgettoewijzingen op de landbouwers, in termen van de leek? Indiase boeren betalen Rs 266,50 per zak ureum met een subsidie per zak van Rs 2.317. Voor DAP betalen ze Rs 1.350 per zak met een subsidiecomponent van Rs 2.500. Boeren gebruiken over het algemeen vijf zakken ureum en twee en een halve zak DAP per hectare voor een vruchtwisseling tussen tarwe en padie. Daarom worden ze gesubsidieerd voor een bedrag van Rs 17.840 per hectare. Hun Pakistaanse broeders betalen 2,5 keer dit bedrag. De BJP IT-cel had het online gesprek kunnen doordrenken met dit positieve verhaal, maar het was druk bezig met het creëren van geesten. Dit heeft ertoe geleid dat de FM gedwongen is compromissen te sluiten.
Lees ook |Budget 2023: gelanceerd vóór de LS-peilingen van 2019, PM-Kisan-toewijzing laagste in vijf jaar
Toch zou het de moeite waard zijn om te vragen of India ergens de fout in gaat. Tijdens mijn excursies door het land vroeg ik boeren en landloze arbeiders of 75 jaar begrotingen, landbouwbeleid, steun en subsidies hen in staat hebben gesteld een waardig leven te leiden. Het antwoord is altijd een heftig ‘nee’. Overheden verstrekken gigantische bedragen (meer dan Rs 8 lakh crore) onder premier Kisan, gratis elektriciteit, gesubsidieerde kunstmest en minimale ondersteuningsprijsaankoop. Het is niet dat India geen vooruitgang heeft geboekt of dat deze subsidies niet hebben geholpen, maar na 75 jaar is er iets ernstig mis. Het antwoord, waarvan merkwaardig genoeg zelfs boeren zich niet bewust lijken te zijn, is dat de meeste subsidies slechts een “doorgeefluik” zijn voor consumenten en dat geldovermakingen een simplistische oplossing zijn voor inherent complexe problemen.
Alleen abonnees VerhalenAlles bekijken UPSC Key- 3 februari 2023: leren over Coastal Regulation Zone, Follow-o… JCB Literatuurprijs 2022-winnende vertaler Baran Farooqi over groei… Delhi Confidential: Meet, greet en part in Parliament Er is ook verwarring als het gaat om het toedelen van de schuld. Het centrum krijgt luchtafweergeschut wegens gebrek aan levering van diensten en beloften die feitelijk binnen de reikwijdte van de staten vallen. Op staatsniveau blijft de capaciteit om middelen rationeel in te zetten – om op te schalen en programma’s uit te voeren – akelig laag. Het is dus eenvoudigweg niet mogelijk om de toekomst te voorspellen door de begroting van de Unie los te bekijken van wat er op staatsniveau zal gebeuren. Ideeën als het nieuw leven inblazen van de “oude pensioenregeling” en het verstrekken van “gratis elektriciteit” kunnen het faillissement alleen maar bespoedigen in de staten die hun toevlucht nemen tot dergelijke maatregelen. De andere zorg is de torenhoge schuld – op het niveau van het Centrum en de staat – die de begroting niet kan indammen. In feite groeit de Indiase schuld sneller dan de economie als geheel. Lees ook |Union Budget 2023: Vraag nog steeds hoog, maar NREGS-kat krimpt tot pre-Covid-niveau Tot enige tijd geleden was de conventionele wijsheid: budgettaire toewijzingen kunnen worden gemaakt op basis van de veronderstelling dat levenskwaliteit gelijk kan worden gesteld aan consumptie. Maar dat wordt nu in twijfel getrokken. Begroting 2023 lijkt zich bewust te zijn van deze verschuiving. Toewijzingen voor 11,7 crore huishoudelijke toiletten onder de Swachh Bharat-missie en het verhogen van de uitgaven voor premier Awas Yojana met 66 procent tot Rs 79.000 crore zijn welkome stappen. Als boer is men enthousiast over het Atmanirbhar Horticulture Clean Plant-programma om de beschikbaarheid van ziektevrij, kwalitatief plantmateriaal te vergroten – het programma heeft een uitgave van Rs 2.200 crore. Het budget levert een goede inspanning, maar gezien de omvang van de landbouwsector zijn de toewijzingen minuscuul, zelfs voor programma's om natuurlijke landbouw te stimuleren, dierlijke mest te gebruiken en over te schakelen op alternatieve meststoffen. In tegenstelling tot de verwachtingen heeft de FM besloten om het aantal en de reikwijdte van PM Kisan voor landarbeiders niet te vergroten. De grotere zorg is op het gebied van de werkgelegenheid. De overheid is er niet in geslaagd vacatures bij de overheid op te vullen en werkgelegenheid te creëren. Ik voorzie niet snel genoeg het creëren van massale werkgelegenheid of het verhogen van inkomens, behalve voor overheidspersoneel. Lees ook |Budget 2023: FM Sitharaman kondigt plannen aan om digitale openbare infrastructuur voor landbouw op te zetten De Pradhan Mantri Kaushal Vikas Yojana, die tot doel heeft om 4 lakh-jeugd binnen de komende drie jaar te trainen, doet denken aan de woorden van Lao Tsu: “De waarheid is niet altijd mooi, noch mooie woorden de waarheid”. De woorden “groen” en “energie” komen meerdere keren voor in de begrotingsrede. Ze vrezen dat het geld zal worden besteed aan projecten op industriële schaal voor het omzetten van voedsel in brandstof – een vreselijk voorstel. De groene transitie kan beter worden bereikt door het stimuleren van elektrische tractoren, die worden opgeladen met zonnepanelen op het veld en boeren de keuze te geven tussen off-the-grid of met een netto-meetvoorziening. Out-of-the-box denken lijkt te ontbreken in het budget. Advertentie Voor wie zich afvraagt of het budget de naald op de een of andere manier zal bewegen, kan men alleen maar een drankje van blind geloof adviseren. Het decennium is nog niet verloren. Als boer ben je een optimist, zoals boeren meestal zijn. Ondanks alle redenen voor pessimisme is er hoop dat het ergste achter de rug is, hoewel men niet echt weet wat ons te wachten staat. De economische realiteit haalt dit regime in en het wordt tijd dat de leeuw slaapt over de mening van de schapen. De schrijver is voorzitter, Bharat Krishak Samaj
