Weet jij wie op deze dag in 1933 voor het eerst 'Pakistan' gebruikte? Nee, het was Jinnah niet

0
62

Muhammad Ali Jinnah wordt herinnerd als de stichter van Pakistan, zijn “Qaid e Azam”, of de “Grote Leider”. Hij leidde een beweging die een zwak idee van een soevereine islamitische staat in de noordwestelijke provincies van Brits-Indië tot werkelijkheid maakte en zo de politiek van het subcontinent vormgaf voor toekomstige generaties. Maar hij was niet de eerste die met het idee van Pakistan kwam, noch was hij de oorspronkelijke kampioen.

In plaats daarvan wordt de man die dat wel deed, vandaag verbannen naar een voetnoot in de geschiedenis van het subcontinent.< /p>

Choudhary Rehmat Ali kan worden gecrediteerd voor het bedenken van de “term” Pakistan, waarbij hij zichzelf de “stichter van de Pakistaanse Nationale Beweging” noemde. Op 28 januari 1933 bracht hij een pamflet uit met de titel “Now or Never: Are we to live or perish forever”. Daarin deed hij een heftige oproep namens de dertig miljoen moslims van PAKISTAN, die in de vijf noordelijke eenheden van India wonen … voor de erkenning van hun nationale status, in tegenstelling tot de andere inwoners van India, door de toekenning aan Pakistan van een aparte federale grondwet op religieuze, sociale en historische gronden.”

Volgens veel historici kan dit worden gezien als het ontstaan ​​van het idee van Pakistan; een idee dat tegen de jaren 40 mainstream zou worden.

Alleen abonneeverhalenAlles bekijken

Delhi vertrouwelijk: focus op projectenAan het einde van de Bharat Jodo YatraWaarom BharOS Indiase ontwikkelaars enthousiast en sceptisch maakt: 'Meer keuze is g…UPSC Essentials | Wekelijkse nieuwsuitzending met MCQ's: Dag van de Republiek, India-Egyp…Nieuwjaarspromotiecode SD25 toepassen

Oproep van Rehmat Ali

De oproep van Rehmat Ali was evenzeer een vernietigende kritiek op het 'hindoe-nationalisme' als op de moslimleiders van die tijd, waarvan hij beweerde dat ze het 'doodvonnis van de islam en van moslims in India' ondertekenden door in te stemmen met een All-India Federation in de Ronde Tafel Conferentie. Uit angst dat de moslimminderheid onder de voorgestelde grondwet zal worden ondergebracht bij de hindoeïstische bevolking, pleitte hij voor een afzonderlijke, soevereine entiteit.

Best of Explained

Klik hier voor meer

Brits-Indië was voor hem niet “het thuis van één enkele natie”, maar eerder de “aanwijzing van een staat die voor het eerst in de geschiedenis door de Britten werd gecreëerd”. Rehmat Ali betoogde dus dat er sinds het begin van de geschiedenis al verschillende “naties” bestonden binnen het toenmalige India, waarvan er één “zijn eigen” was.

Deze natie die Rehmat Ali de zijne noemde, was Pakistan, met inbegrip van “vijf noordelijke provincies van India” – Punjab (P), North West Frontier Province of de Afghaanse provincie (A), Kasjmir (K), Sindh (S) en Balochistan (tan ). Hij zou het Pakistan noemen. Hij voerde aan dat deze regio, met zijn “duidelijke kenmerken van nationaliteit”, zou worden “gereduceerd tot een minderheid van een op de tien”, in een verenigde Indiase federatie. Met name zei hij ook dat een creatie van Pakistan beter zou zijn voor alle Indiërs, inclusief hindoes: Rehmat Ali vroeg: “Is het echt wenselijk om ons onze natie op te offeren om van India één natie te maken?”

Een utopie

Het pamflet van Rehmat Ali kreeg niet veel aandacht. Volgens zijn biografie van KK Aziz werd zijn idee door eminente moslimleiders van die tijd gezien als “een utopie”. Toen hij Jinnah in 1934 ontmoette en hem zijn ideeën voorlegde, was de reactie van Jinnah op zijn zachtst gezegd betuttelend. Hij zou hebben gezegd: “Mijn beste jongen, heb geen haast; laat het water stromen en ze zullen hun eigen niveau vinden.”

Maar Ali liet zich niet afschrikken en publiceerde “Pakistan: The Fatherland of Pak Nation” waar hij zijn visie nog meer duidelijkheid en concreetheid gaf. Hoewel het boek fantasierijk was en een gespannen relatie met historische feiten deelde, was het een stuk dat velen in de komende jaren zou aanspreken – het vormgeven aan het idee van een natie en zijn gedeelde geschiedenis.

Het tij keert

Dingen begonnen te veranderen vanaf 1937, nadat Jinnah voorgoed uitviel met het congres. Met de retoriek van de leider die steeds meer afscheiding werd, zou Rahmat Ali's articulatie van Pakistan zijn weg vinden naar het reguliere discours.

Advertentie

In 1940, bij de Muslim League'Tijdens de Lahore-sessie werd de beroemde Lahore-resolutie aangenomen, waarin werd gepleit voor het groeperen van de “geografisch aaneengesloten eenheden” in de gebieden met een moslimmeerderheid in India's “Noordwestelijke en Oostelijke Zones van India” om onafhankelijke staten te vormen waarin de samenstellende eenheden autonoom en soeverein zijn.” Hoewel in deze resolutie “Pakistan” niet werd genoemd, weergalmden de ideeën van Jinnah die van Rahmat Ali.

Lees ook |De meest populistische van alle begrotingen, door de man die de eerste Pakistaanse premier zou worden

Ergens tussen 1940 en 1943, de term “Pakistan” begon te worden gebruikt door Jinnah en andere leiders van de Moslim Liga in hun toespraken en correspondentie. In 1947 zou Ali's droom werkelijkheid worden.

Verbeelde gemeenschappen

Rehmat Ali was geen politicus. Evenmin verbleef hij een groot deel van de jaren dertig en veertig op het subcontinent, toen de strijd om Pakistan vorm begon te krijgen. Zijn bijdrage aan Pakistan is uitsluitend beperkt tot zijn geschriften en ideeën. In tegenstelling tot Allama Iqbal, beter bekend als de filosoof achter de schepping van Pakistan, bleef Ali's werk beperkt tot een veel kleiner publiek.

Maar het was belangrijk, misschien wel essentieel, voor de schepping van Pakistan. In zijn werk zien we de meest radicale uiteenzetting van de “Two Nation Theory”, later beroemd gemaakt door Jinnah en de Muslim League. We zien ook een visie voor een soevereine natiestaat die hij zodanig heeft gehistoriseerd dat de antecedenten ervan kunnen worden getraceerd tot het allereerste begin van de geschiedenis.

Benedict Anderson in zijn boek “Imagined Communities” beschouwt een natie als een sociaal geconstrueerde gemeenschap, voorgesteld door de mensen die zichzelf zien als onderdeel van een groep. Rehmat Ali was een pionier in het bedenken van het 'idee van Pakistan'. Hoewel velen zich hem misschien niet op dezelfde manier herinneren als Jinnah of Iqbal, ontkiemden de zaden van Pakistan, zoals wij dat kennen, in zijn hersenen.