Geschreven door Vivian Yee
Rond de tijd dat de Egyptische munteenheid een historisch dieptepunt bereikte, deze maand een artikel over de scherpe economische neergang van het land gleed stilletjes van de voorpagina van een van zijn vlaggenschipkranten.
Zoals de redactie wist, kunnen Egyptische censoren lichtgeraakt zijn over elke openbare hint van een crisis, vooral wanneer de regering deelt in de schuld. Het artikel is binnenin begraven.
Toch hoefden de Egyptenaren het nauwelijks te lezen om te horen dat het kleed onder hun voeten werd weggerukt. De prijzen voor levensmiddelen zijn stratosferisch. Geld is de helft waard van wat het een jaar geleden was. Voor velen zijn eieren nu een luxe en is vlees van tafel. Voor anderen, die gebukt gaan onder schoolgeld en medische kosten, glipt het leven van de middenklasse, waarvoor ze hardnekkig hadden gewerkt, buiten hun bereik.
Alleen verhalen van abonneesAlles bekijken
Delhi Confidential: Beroemdheden komen samen om EC te helpen kiezers aan te moedigen… Tijgersafari in Corbett-reservaat: SC-panel slaat voormalig minister neer, beleid “Op dit moment zien we niets aan de horizon. Niets', zegt Mai Abdulghani, 30, communicatiemedewerker in Caïro bij een non-profitorganisatie voor ontwikkeling. Haar man, een ontwerpingenieur, heeft vier banen om in de behoeften te voorzien, en de auto en kinderen die ze gepland hadden, zijn dit jaar uitgesloten. “Het enige wat ik doe, is nadenken over hoe we zullen overleven met ons budget, alleen om onszelf te voeden”, zei ze. “Elke keer dat we de supermarkt bezoeken, kookt mijn bloed.” De crisis kwam in februari in zicht, toen Rusland Oekraïne binnenviel en landen rond het Midden-Oosten opschudde. In Egypte legden de gevolgen van de oorlog diepgaande gebreken bloot in de manier waarop president Abdel-Fattah el-Sissi en zijn luitenants de economie hadden geleid, waardoor hun autoritaire leiderschap werd blootgesteld aan gevaarlijke hitte van zowel het publiek als buitenlandse partners. Lees ook |Inflatie stuwt Britse recordverkopen kerstboodschappen Onder druk is de regering gedwongen om ingrijpende veranderingen door te voeren die, als ze worden uitgevoerd, uiteindelijk voor groei kunnen zorgen, maar die de Egyptenaren kwellen. Toen de oorlog uitbrak, verdwenen de Russische en Oekraïense toeristen die ooit een derde van de bezoekers van Egypte vormden grotendeels, samen met de meeste geïmporteerde tarwe die de bevolking voedt. Buitenlandse investeerders sloegen op de vlucht en namen ongeveer 20 miljard dollar mee. In een land dat sterk afhankelijk is van buitenlandse goederen, was de combinatie van factoren – schaarse dollars, hoge invoerprijzen en betalingen die verschuldigd waren op enorme overheidsschulden – een ramp. Voor de vierde keer in zes jaar tijd is el- De regering van Sissi wendde zich tot het Internationaal Monetair Fonds voor een reddingsoperatie en ontving in vier jaar tijd 3 miljard dollar, veel minder hulp dan voorheen en onder veel strengere voorwaarden. Advertentie Egypte had lange tijd dollars gebruikt om zijn valuta, het pond, te ondersteunen om het vermogen van Egyptenaren om geïmporteerde goederen te kopen te behouden. Het IMF heeft het gedwongen om de waarde van het pond te laten glijden en fluctueren zonder inmenging. In een eis die de kern van de Egyptische machtsstructuur treft, eist het IMF ook dat Egypte enkele staatsbedrijven verkoopt. om geld in te zamelen en militaire bedrijven belastingvoordelen en andere privileges te ontnemen, waardoor particuliere bedrijven kunnen concurreren. ExplainSpeaking |Inflatie matigt, maar de grootste zorg dit jaar is groei: dit is waarom De regering van El-Sissi, die in 2013 aan de macht kwam door een legerovername, had de controle over een enorm deel van de Egyptische middelen overgedragen aan het leger, dat lange tijd een uitgestrekte parallelle economie had geleid. Die activa omvatten pasta- en cementfabrieken in militaire handen, hotels en filmstudio's, en experts waarschuwden dat dit de groei verstikte. Onder el-Sissi gaf Egypte miljarden uit aan flitsende megaprojecten zoals een nieuwe hoofdstad, snelwegen, bruggen en presidentiële paleizen, en verklaarde ze dat ze essentieel waren voor ontwikkeling. Voornamelijk gefinancierd door schulden, verrijkte de spree militaire bedrijven zonder zinvolle banen, huisvesting of andere winsten op te leveren. Nu, onder de voorwaarden van de lening, heeft Egypte toegezegd de uitgaven te verminderen. “Ze zitten echt vast. Vanwege het roekeloze gedrag van het regime in de manier waarop het de economie beheert, is Egypte nu extreem kwetsbaar”, zegt Timothy E. Kaldas, een analist bij het in Washington gevestigde Tahrir Institute for Middle East Policy. “Deze IMF-deal voorkomt dat ze falen, maar ze stellen daar veel voorwaarden aan op een manier die ze in het verleden niet hebben gedaan.” Advertentie Sinds de laatste leningovereenkomst hebben buitenlandse investeerders langzaam terug. Er zijn weer dollars naar Egypte gevloeid en er worden geïmporteerde goederen uit de havens gelost, wat de hoop doet toenemen dat de inflatie zal afnemen van het recente hoogste punt in vijf jaar van 21%. Maar de meeste Egyptenaren zullen blijven worstelen, zoals ze jarenlang hebben gedaan toen de regering de uitgaven voor openbare gezondheidszorg, onderwijs en subsidies aanscherpte. Ondanks een IMF-lening van $ 12 miljard in 2016, had de economie moeite om stabiele banen te creëren of armoede terug te dringen. Zelfs voordat de pandemie van het coronavirus, die de economie van Egypte deed instorten, in 2020 begon, schatte de Wereldbank dat bijna 60% van de Egyptenaren arm was. Advertentie Toen de prijzen in maart omhoog begonnen te schieten, waren Abdulghani, de communicatiemedewerker, en haar toenmalige verloofde besloot zes maanden te vroeg te trouwen. Het was een race tegen de inflatie: door haastig te trouwen, dachten ze, konden ze één huur betalen in plaats van twee, en een appartement inrichten voordat apparaten te duur werden. Mis |Sisi volgende week niet; verdediging op agenda Ze waren op huwelijksreis in het zonnige Opper-Egypte. Een week later, terug in Caïro, waren de kosten van de twee airconditioners die ze hadden willen kopen verdubbeld – ze konden er nu nog maar één betalen. Advertentie Tegenwoordig kost een maand eieren, melk en kaas kost vier keer zoveel als een jaar geleden; een maand aan rundvlees, kip en vis, bijna het driedubbele. De insuline-injecties van Abdulghani kosten zeven keer meer. “De prijzen stegen als een oncontroleerbare koorts”, zegt Abdulghani, wiens masterdiploma aan een Britse universiteit niet zo lang geleden het soort kwalificatie was dat een leven in de middenklasse vrijwel gegarandeerd zou hebben. “Dit is niet normaal, om al dat geld alleen voor de basis te betalen.” Naarmate de kosten stegen, kelderde het Egyptische pond, van ongeveer 16 per dollar een jaar geleden tot bijna 30 nu. De echtgenoot van Abdulghani is ontslagen uit vier verschillende banen omdat bedrijven kosten besparen. Nu jongleert hij met vier nieuwe banen en komt hij om 18.00 uur terug van kantoor. alleen om op afstand te werken tot 01.00 uur. Lees meer |Het organiseren van de klimaattop is zowel een kans als een risico voor Egypte Hij pendelt nu met het openbaar vervoer in plaats van met Uber, en het paar stopte de halve week met het eten van vlees. Toch schat zijn vrouw dat ze vier keer zoveel uitgeven aan eten en vervoer. “Iedereen bij de kassa praat vol ongeloof met elkaar over de prijzen, over hoe we het zo gaan redden ”, zei ze. Zenuwachtig over de groeiende wrok van een publiek dat al eens eerder een president heeft afgezet, tijdens de protesten van de Arabische Lente in Egypte in 2011, heeft de regering de crisis de schuld gegeven van de oorlog in Oekraïne en de pandemie. Door de staat gecontroleerde tv-zenders vertonen segmenten waarin Europeanen klagen over inflatie, alsof ze de Egyptenaren eraan willen herinneren dat zelfs rijke landen lijden. “Hebben we ooit avonturen beleefd waarbij we de fondsen van Egypte verkwisten? Nee, de omstandigheden zijn zwaar voor de hele wereld. Deze crisis is niet de onze', zei el-Sissi vorige week in een toespraak. “Maar Egypte betaalt de prijs, zoals alle landen van de wereld de prijs betalen.” Hij schold ook Egyptenaren uit die zich zorgen maakten op sociale media: “Hou ermee op!” Maar zelfs sommige normaal regeringsgezinde stemmen zijn geklaagd. “In elk Egyptisch huishouden, rijk of arm, is er een staat van zorg en angst voor de toekomst”, zei Amr Adib, een prominente televisiepresentator. in zijn show deze maand. Dit artikel verscheen oorspronkelijk in The New York Times.
