Deze maand in de technische geschiedenis: oktober

Tegenwoordig is het moeilijk om je een wereld voor te stellen zonder persoonlijke voertuigen. Maar aan het begin van de 20e eeuw verplaatsten de meeste mensen zich nog te voet, te paard, per boot, met een wagen of met de trein. En hoewel fabrikanten al sinds de jaren 1880 auto's produceerden en Ford ze zelf al sinds 1903 maakte, was de Ford Model T de eerste persoonlijke auto die betaalbaar was voor Amerikanen uit de middenklasse.

De Model T was ook de eerste Ford die in massa werd geproduceerd op een bewegende lopende band, een innovatie op zich. Het bedrijf nam het productieproces echter pas in 1913 over. Eenmaal geïmplementeerd, verminderde de assemblagelijn de productietijd van Model T van meer dan 12 uur tot slechts anderhalf uur, waarbij elke drie minuten een Model T van de lijn rolde . Het productieproces van bewegende assemblagelijnen werd de standaard voor de overgrote meerderheid van de auto-industrie.

Met meer dan 15 miljoen geproduceerde auto's tussen 1908 en 1927 was de Model T een immens commercieel succes. Het normaliseerde ook het concept van een voertuig voor persoonlijk gebruik voor gewone mensen. Het was de meest verkochte auto in de geschiedenis tot 1972, toen de in Duitsland gemaakte Volkswagen Kever hem overschaduwde. In 1999 won de Model T de Car of the Century-prijs van de Global Automotive Elections Foundation.

1 oktober 1982: Sony brengt eerste cd-speler uit

h2>

Optische media lijken tegenwoordig misschien retro-technologie, maar in het begin van de jaren '80 waren het hypermoderne dingen. Toen Sony in 1982 de eerste cd-speler uitbracht, de Sony CDP-101, bestonden er nog geen cd's om erop af te spelen. Op dezelfde dag werd Billy Joel's album 52nd Street opnieuw uitgebracht op compact disc, waarmee het het eerste commercieel uitgebrachte muziekalbum in dat formaat was.

De lancering van de CDP-101 was alleen voor Japan vrijgeven omdat hun westerse zakenpartner Philips de deadline niet kon halen. Het Nederlandse bedrijf lanceerde slechts een maand later de Philips CD-100. Maar geen van beide producten zou tot begin 1983 de Amerikaanse winkelschappen bereiken. De apparaten werden verkocht voor ongeveer $ 1.000, en in het begin waren er slechts ongeveer 20 albums beschikbaar om erop af te spelen.

De acceptatie van de nieuwe technologie verliep aanvankelijk traag. Maar in 1988 verkochten cd's meer dan vinylplaten, en in 1991 was de verkoop van cassettebandjes voorbijgestreefd. Het cd-formaat zou het topformaat voor muziekconsumptie blijven tot 2005, toen de iPod en de iTunes Music Store het onttroonden.

8 oktober 1992: Apple Settles Tweede rechtszaak met ‘The Beatles’

Erin Cadigan/Shutterstock.com

Door de hele geschiedenis heen is Apple betrokken geweest bij veel spraakmakende rechtszaken. Een van de langdurige juridische tegenstanders was Apple Corps, de holdingmaatschappij die werd opgericht door The Beatles. In 1978 diende Apple Corps een aanklacht in tegen het computerbedrijf wegens inbreuk op het handelsmerk. De bedrijven schikten zich in 1981 buiten de rechtbank, waarbij Apple Computer ermee instemde om niet in de muziekbusiness te stappen, en Apple Records (de muziekdivisie van Apple Corps) zou buiten de computermarkt blijven.

De wapenstilstand duurde echter niet lang. In 1986 bouwde Apple Computer een MIDI (Musical Instrument Digital Interface) en audio-opnamecomponenten in hun Mac-computerlijn. Volgens Apple Corps was dit in strijd met de overeenkomst van 1981 en werd Apple Computer in 1989 opnieuw aangeklaagd. De bedrijven kwamen in oktober 1991 opnieuw buiten de rechtbank, waarbij Apple Computer Apple Corps 26,5 miljoen dollar betaalde en beloofde nooit fysieke muziekmedia te verkopen of te verspreiden.< /p>

De overeenkomst van 1991 duurde de rest van de 20e eeuw. Maar de lancering van de iTunes Music Store veranderde alles in 2003. Apple Corps beweerde dat het computerbedrijf dat digitale muziek verkocht een contractbreuk was. Deze keer zou de strijd niet buiten de rechtszaal worden beslecht. Na drie jaar oordeelde een Engelse rechter dat Apple Computer de schikking van 1991 niet had geschonden.

Het zou pas in 2010 zijn dat Apple Corps The Beatles zou toestaan. muziekbibliotheek te koop via de iTunes Music Store.

12 oktober 1988: Steve Jobs introduceert NeXT Computer

Anton_Ivanov/Shutterstock.com

Toen Steve Jobs in 1985 ontslag nam bij Apple, verspilde hij geen tijd voordat hij een nieuw computerbedrijf oprichtte: NeXT. Met financiering van de toekomstige Amerikaanse presidentskandidaat Ross Perot, leidde Jobs de ontwikkeling van de NeXT Computer, een high-end werkstation gericht op de markt voor hoger onderwijs.

Op zijn typische manier maakte Jobs de lancering van de NeXT Computer een multimedia-evenement. De NeXT-introductie diende echter niet alleen als een lanceerplatform voor een nieuwe computer, maar ook als een triomfantelijke terugkeer naar het publieke podium voor Jobs. In zijn eigen woorden bij de proto-Stevenote, “Het is geweldig om terug te zijn.”

De NeXT Computer heeft nooit de enorme verkoopcijfers gehaald als de bekroning van Job, de Macintosh. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het astronomische prijskaartje van $ 6.500, het equivalent van $ 14.000 in 2021. Maar het speelde verschillende cruciale rollen. De belangrijkste daarvan was de NeXT-machine die werd gebruikt als 's werelds eerste webserver bij CERN.

Helaas kon de NeXT-computer het nieuwe bedrijf van Jobs in de hardware-business niet behouden. Het bedrijf verlegde zijn focus naar software in 1993 en ontwikkelde het NeXT-besturingssysteem voor het overzetten naar software van derden. Vier jaar later nam Apple NeXT over en zag Jobs terugkeren naar het bedrijf dat hij in 1976 had opgericht.

18 oktober 1958: 's Werelds eerste videogame

Toen William Higinbotham Tennis for Two ontwierp, wist hij niet dat hij 's werelds eerste videogame maakte. Higinbotham was bedoeld om de aanwezigen van de jaarlijkse openbare tentoonstelling van het Brookhaven National Laboratory te vermaken. De meeste tentoonstellingsitems waren voor wetenschappelijke instrumenten zoals een pulshoogte-analysator en elektronische tellers. Higinbotham zei later dat hij “de plaats wilde opfleuren” met een spel dat mensen kunnen spelen.

Higinbotham ontwierp de game binnen slechts een paar uur nadat hij had vernomen dat de analoge computer Donner Model 30 van het laboratorium de baan van een object kon simuleren, samen met windweerstand. De volgende drie weken bracht hij samen met technicus Robert V. Dvorak door met het bouwen van de fysieke componenten van de game, die bestond uit een oscilloscoop voor het display en twee aluminium controllers. Het spel bestond uit een eenvoudige horizontale lijn die de tennisbaan voorstelde met een verticale lijn in het midden voor het net. De bal peddelde heen en weer tussen de spelers, met behulp van de knop van de controller om het schot te kantelen en de knop om de bal te raken.

Tennis for Two was een groot succes op de tentoonstelling, vooral op de dag voor middelbare scholieren. De rij om de eerste videogame te spelen reikte tot in de honderden. Het was zo populair dat het laboratorium Tennis for Two opwaardeerde voor de tentoonstelling van het volgende jaar. De game kreeg een groter scherm en er werden simulaties toegevoegd waarin de zwaartekracht van de maan en Jupiter waren verwerkt.

De game kreeg destijds geen lofbetuigingen buiten de tentoonstelling. Pas bijna 20 jaar later ontdekten advocaten het en gebruikten het als verdediging in een rechtszaak over een patent op videogames. De pers rond de zaak leidde tot de erkenning als de eerste videogame die uitsluitend voor amusementsdoeleinden werd geproduceerd.

23 oktober 2001: iPod uitgebracht

Alena Veasey/Shutterstock.com

Apple is zelden de eerste die nieuwe technologie op de markt brengt. Wat het bedrijf goed doet, is bestaande technologie ontwikkelen tot een vorm die de markt domineert. Dat is het geval met de iPod. MP3-spelers waren al jaren een normaal onderdeel van het digitale landschap voordat Apple de iPod in 2001 aankondigde. Maar Steve Jobs ontdekte dat de bestaande technologie ontbrak en beval zijn technische chef Tony Fadell in te huren, die een verbeterde MP3-speler had gepitcht op verschillende technologie bedrijven zoals Sony en Philips.

Fadell werkte als een onafhankelijke aannemer en rekruteerde voormalige collega's van zijn vorige werkgevers, General Magic en Philips, om hem te helpen bij het bouwen van de iPod. Binnen acht maanden hadden Fadell en de crew een prototype om aan Apple te laten zien. De eerste iPod had een opslagcapaciteit van 5 GB op de harde schijf, een monochroom LCD-scherm en het klikwiel was verhoogd met fysieke knoppen. Ver verwijderd van waar de iPod in 2022 eindigde als een smartphone-achtig apparaat met tot 256 GB opslagruimte, een vier-inch multi-touch-display en de mogelijkheid om apps uit te voeren, net als de iPhone.

Toen Steve Jobs de iPod aankondigde tijdens een speciaal Apple-evenement in oktober 2001, zorgde dit voor een revolutie in de manier waarop de wereld muziek consumeerde. Tegen het einde van het jaar verkocht het bedrijf 125.000 exemplaren van de mp3-speler. Het kostte het bedrijf twee jaar om een ​​miljoen iPods te verzenden. Maar daarna was de groei exponentieel. In 2007 verkocht Apple meer dan 100 miljoen iPods.

Natuurlijk begon de verkoop van iPods na de introductie van de iPhone af te nemen omdat mensen geen aparte mp3-speler en een smartphone nodig hadden. Desalniettemin ging de lijn door als de iPod touch tot 2022.

24 oktober 1995: ‘Internet’ Gedefinieerd

In de dagen van het vroege internet had de regering van de Verenigde Staten te maken met meerdere wereldveranderende technologieën die tegelijk opkwamen. Verschillende federale agentschappen, waaronder het ministerie van Defensie, het Energiedepartement, de National Science Foundation en de NASA, hebben informeel de Federal Networking Council opgericht als een forum voor netwerksamenwerkingen. En om de agentschappen te helpen hun onderzoeks-, onderwijs- en operationele missiedoelen te bereiken. Evenals het overbruggen van de

De commissie voor computergebruik, informatie en communicatie (CCIC) van de National Science and Technology Council (CCIC) heeft de groep op 20 september 1995 formeel gecharterd. In een van hun eerste daden als officiële organisatie nam de raad unaniem een ​​resolutie aan waarin de term “Internet” voor federale agentschappen.

Volgens de resolutie, “Internet” verwijst naar het wereldwijde informatiesysteem dat:

• (i) logisch met elkaar verbonden is door een wereldwijd unieke adresruimte op basis van het Internet Protocol (IP) of de daaropvolgende extensies/follow-ons;
• (ii) is in staat om communicatie te ondersteunen met behulp van de Transmission Control< br/> Protocol/Internet Protocol (TCP/IP) suite of de daaropvolgende
  extensies/follow-ons, en/of andere IP-compatibele protocollen; en
• (iii) biedt, gebruikt of maakt toegankelijk, openbaar of privé, diensten van hoog
  niveau, gelaagd op de communicatie- en gerelateerde infrastructuur
  die hierin wordt beschreven.”

De internetdefinitie was de enige aanspraak op roem van de Federal Networking Council. Toen het handvest van de organisatie in 1997 ter beoordeling kwam, werd het ontbonden en werden haar taken overgedragen aan andere overheidsbureaucratieën.

Oktober 30th, 1938: Orson Wells zendt The War of The Worlds uit

ktsdesign/Shutterstock.com

Buitenaardse invasies zijn een hoofdbestanddeel van sciencefiction zolang het genre bestaat. Aan het eind van de jaren dertig waren er echter niet zoveel sci-fi-fans als tegenwoordig. Toen Orson Wells zijn radiobewerking van de klassieke H.G. Wells-roman, The War of the Worlds, uitzond, wist het grote publiek niet dat het allemaal alsof was.

Toen de legendarische filmmaker aankondigde bovenaan het programma dat wat zou komen slechts een radiodrama was, veel luisteraars zouden het missen omdat ze waren afgestemd op The Mercury Theatre on the Air op een ander netwerk.

Wells formatteerde de radiobewerking van The War of the Woorden die klinken alsof het een echte nieuwsuitzending is, die een invasie van Mars uitbeeldt in het kleine stadje Grover's Mill, New Jersey. Er was massale paniek toen het publiek de berichten hoorde van militaire gevechten met gigantische oorlogsmachines op Mars. Historici betwisten de omvang van de paniek. Het was echter al erg genoeg dat CBS opdracht gaf het programma te onderbreken om de luisteraars gerust te stellen dat het een fictieve presentatie was.