Hoe een energie-expert Vladimir Poetin in één woord triggerde

0
117

Vladimir Poetin (Bestand)

Daniel Yergin was in 2013 op het St. Petersburg International Economic Forum toen hij een ontmoedigend verzoek kreeg: zou hij de eerste vraag van de publiek naar Vladimir Poetin?

“Ik begon een vraag te stellen, ik noemde het woord 'schalie'”, herinnert hij zich, verwijzend naar een ooit onconventionele bron van olie en aardgas die toen vrij stroomde in de VS als gevolg van vooruitgang in productietechnieken. “En hij begon tegen me te schreeuwen en zei dat schalie barbaars is.”

Yergin, de vice-voorzitter van S&P Global, besprak het incident in de laatste aflevering van de podcast “What Goes Up”, samen met andere inzichten uit zijn boek “The New Map: Energy, Climate, and the Clash of Nations”. Amerikaanse schalieolie en -gas hebben een veel grotere impact gehad op de geopolitiek dan mensen denken, zegt Yergin. Het vormde op meerdere manieren een bedreiging voor Poetin, vooral omdat Amerikaans aardgas zou concurreren met Rusland in Europa.

https://images.indianexpress.com/2020/08/1×1.png

Hieronder staan ​​licht bewerkte en beknopte hoogtepunten van het gesprek.

Best of Express Premium

Premium

Presidentiële peilingen: voor het Congres een opmaat voor de komende strijd Premium

ExplainSpeaking: Fisc in tijden van monetaire verkrapping

Premium

Delhi vertrouwelijk: Haryana CM Manohar Lal Khattar en zijn liefde voor Japans

Premium

Nikhat Zareen: ‘Mijn moeder huilde en zei dat niemand met me zou trouwen. ..Meer Premium Stories >>

Hoe zijn de VS een grote olie- en gasproducent geworden?

Het was een revolutie. We hadden acht presidenten op rij, te beginnen met Richard Nixon tot aan Barack Obama, die zei: 'We willen energie-onafhankelijk worden.' En het leek een grap, het zou nooit gebeuren. Maar er was een technologie genaamd schalie, waarbij echt sprake is van hydraulisch breken, zoals het wordt genoemd, gecombineerd met horizontaal boren. En er was één echt geobsedeerd individu — het is zo interessant, de rol van geobsedeerde individuen in economische verandering — genaamd George P. Mitchell, die ervan overtuigd was dat als je op de een of andere manier werkte, hoewel de leerboeken zeiden dat het onmogelijk was, het zou kunnen werken. En 20 jaar, 25 jaar spotten mensen, maar toen werkte het. En zelfs zijn eigen bedrijf, mensen zeiden hem er geen geld aan uit te geven. Maar als hij dat geld niet had uitgegeven, weet ik niet zeker of we zouden zijn waar we waren.

En toen, in het begin van de jaren 2000, begon je wilde katten te zien — onafhankelijken, zoals ze — kleine bedrijven die die technologie beginnen aan te passen. En toen zeiden mensen: 'Oh, de Amerikaanse aardgasvoorziening, in plaats van te dalen, gaat deze omhoog. En toen zeiden ze: als het werkt voor gas, werkt het misschien ook voor olie — in ongeveer 2008, 2009. Dus dit gebeurde allemaal echt in die periode vanaf ongeveer 2008, toen begon het allemaal echt, de schalierevolutie. En het nam de VS gewoon vanuit een heel andere positie. En als je de mensen in 2002 had verteld dat de VS 's werelds grootste olieproducent zou worden, groter dan Rusland, groter dan Saoedi-Arabië, 's werelds grootste producent van aardgas, en dit jaar 's werelds grootste exporteur van LNG, dan zouden ze zou hebben gezegd dat je in een fantasiewereld leeft.

Toen ik uw boek aan het lezen was, bedacht ik me dat de ontwikkeling van de VS van bekend als de grootste verbruiker van energie ter wereld tot nu een grote producent, de geopolitieke spanningen bijna doet escaleren. Maakt het de invloed van Amerika anders in deze omgeving?

Dat klopt helemaal. Ik behandel veel dingen van Oekraïne tot klimaat in het boek, maar ik begin met schalie omdat schalie echt een veel grotere impact heeft gehad op geopolitiek die mensen herkennen. Het verhaal dat ik in het boek vertel, is toen ik in St. Petersburg was op een conferentie waar Poetin sprak — 3.000 mensen daar — Ik kreeg te horen dat ik de eerste vraag moest stellen. Ik begon een vraag te stellen, ik noemde het woord 'schalie'. En hij begon tegen me te schreeuwen en zei dat schalie barbaars is. Hij wist dat Amerikaanse schalie op twee manieren een bedreiging voor hem vormde. Ten eerste omdat het betekende dat Amerikaans aardgas zou concurreren met zijn aardgas in Europa, en dat is wat we vandaag zien. En ten tweede zou dit de positie van Amerika in de wereld echt vergroten en het een soort flexibiliteit geven die het niet had toen het 60% van zijn olie importeerde.

De vraag begon onschuldig. Ik wilde hem een ​​normale vraag stellen over het diversifiëren van uw economie. En ik zei 'schalie', en om door hem te worden toegeschreeuwd voor 3.000 mensen, een echt onaangename ervaring. De andere persoon op het podium was kanselier Merkel, die 16 jaar kanselier van Duitsland was. En je kunt de vijandschap tussen de twee zien. Maar Merkel wordt nu bekritiseerd vanwege beleid zoals het afsluiten van kernenergie, waardoor Duitsland afhankelijker werd van Russisch gas. En het oordeel van de geschiedenis verschuift een beetje.

Hoe heeft iedereen Rusland zo verkeerd begrepen?

Nu is er een soort revisionisme dat de wereld geen handel had moeten drijven met Rusland, niet had moeten proberen Rusland te integreren in de wereldeconomie, vooral omdat Poetin steeds autoritairder werd. Maar, zegt u, wat was het alternatief? Om het daar te laten etteren? Het beste was om het in de wereld te verankeren. Poetin, hij is nu bijna net zo lang aan de macht als Joseph Stalin. En ik denk dat hij steeds autoritairder werd en mensen die hem door de jaren heen hebben gekend, zeiden dat Covid hem veranderde. Hij was twee jaar geïsoleerd. Hij ontmoette geen westerse zakenmensen. Hij ontmoette geen westerse regeringsfunctionarissen, enzovoort. Dus ik denk niet dat er een alternatief was om Rusland niet in de wereld te integreren, maar het is duidelijk dat wat er nu gebeurt, is dat de wereld, in ieder geval de westerse wereld, de deur dichtslaat voor Rusland.

< strong>Zal Europa in staat zijn gewoon door te gaan zonder toe te geven aan Rusland en hun eisen als het weer kouder begint te worden?

Dat is de vraag die nu echt weegt, want in termen van olie is er genoeg ruwe olie in de wereld. Je moet het verplaatsen, maar tussen strategische voorraden, tussen een afnemende vraag in China, kun je dat beheren. Als je in producten als diesel stapt, wordt het moeilijker. En dan ga je met aardgas het moeilijkste af, en dat is precies zoals je de winter ingaat. De grote vraag is nu of ze de opslag kunnen vullen zodat ze de winter door kunnen komen, en trouwens niet alleen warm blijven, maar ook de industrie draaiende houden. En ik denk dat we kunnen zeggen dat Poetin een reeks beslissingen nam die in zekere zin irrationeel waren — dat zijn leger echt goed was, dat Oekraïne geen weerstand zou kunnen bieden, dat de VS er net doorheen waren gegaan om Afghanistan te verlaten en diep verdeeld waren, dat Europa zo afhankelijk was van zijn energie dat ze zouden zeggen: 'Ok, dit is verschrikkelijk, maar het leven gaat door.” En dat gebeurde allemaal niet. Maar ik denk dat hij nog steeds aan het rekenen is. En hij zei dat uiteindelijk deze energieverstoring — en we bevinden ons in een enorme verstoring van de energiemarkten — zou zo'n grote bedreiging vormen voor de Europese economie dat de coalitie die nu bestaat uit elkaar zou vallen. Ik denk dat dat nu zijn inzet is. En de achilleshiel is waar je op wees: wat er gebeurt als Europa de herfst en winter ingaat. En we hebben minstens één Duitse, zeer prominente industrieel gehad, die zei: 'Dit is te gevaarlijk voor de Europese economie. We zouden iets met Poetin moeten onderhandelen.'